HASAT "KATİL DOĞAN"(KİTAP OLDU)

Ya Kal Ya Gitme!

Merhaba ✌🏻

Bu bölümü hepinize ithaf ediyorum. ♥️♥️♥️
Buraya kadar beni okuyan, hikayeme ortak olan, kendimi denediğim bu yolda bana eşlik eden sizlere çok teşekkür ederim.  

Hala öğrendiğim, kendimi tanıdığım, uzun bir yoldayım. Neyse işin özeti fantastiğe varana kadar deneyeceğim.😅Yol bizi nereye sürüklerse😅😅

Geldik Hasat'ın sonuna. 🥺.

Buraya bu hikaye ile ilgili aklınızda kalanı not atın bakım😏

NOT:Film sonrası jenerik okumadan kaçan seyirci gibi hikaye bitti diye son sözlerimi okumadan geçmeyin. 😂

Sizi sevene, sizin sevdiğinize ve kendinize çok iyi bakın. 

Beni AmineAvZamanı'nda yalnız bırakmayın.😁🖤

Sırada ki Amine Av Zamanı🖤🖤🖤

Ona özel alıntılara, karakterlerin kendilerini yorumladıkları dialoglara ulaşmak için: twitter: @av_amine
AmineAvZamanı
instagram:@bonitahikayeleri
twitter:@bonitasinatra

Keyifle okuyun.💕

🖤Son 🖤

****************************************************************************************

07.01.2020

Burnuna dolan ekşi kokunun farkındaydı kadın. Eline bulaşan kanın, bileğinin içinden doğru ağır ağır koluna yayıldığını da hissediyordu. Ama sorun şuydu ki, Özge az ilerisinde sallanan bedenin görüntüsünü bile tam göremiyordu. Gözleri netlik algısını kaybetmiş gibi, bir odaklanıyor bir boşluğa düşüyordu. Karanlıkla aydınlık arasında gidip geldiğini hissetti. Durumun sadece ağırlaşan göz kapakları ya da giderek düşen kan şekeriyle alakası yoktu. Özge yığıldığı yerden kalkmayı başarırsa, hangi yöne ait olacağını kestiremiyordu. Sallanan bedenin ağırlığından ötürü sürtünen metalin sesini, yere damla damla akan kanın ritmini, hepsini işitebiliyordu kulakları.  

Parmakları ucunda kalan ince uçlu kelebek bıçağa çevirdi bakışlarını. Asil'i hemen şimdi öldürebilirdi. Tüm bu işkence, pişmanlık, acı son bulabilirdi. Derin bir nefes çekmek istedi içine ama havada asılı kalan koku öyle ağırdı ki o nefesi çekmesi bile onu boğabilirdi.  

Düşündü Özge.

İyi ve kötü arasına sıkışmış nefsi, şimdi neredeydi?    

Birini öldürmek neden kulağa böyle korkunç bir düşünce gibi geliyor ki dedi içinden. Elleri ve ayakları kelepçelenmiş adam, onun canına, Gülcan'ına kıymıştı. Ya diğer kadınlar diye düşündü, onlar ağlarken Asil üzülmüş müydü? O da birini öldürmenin kulağa ne denli korkunç bir düşünce olarak geldiğinin farkına varmış mıydı? Sanmıyordu.    

Peki Özge kötü diye adlandırılan birini öldürdüğünde yine de katil olmayacak mıydı?  

Bıçağın parlak metal yüzeyine bulaşmış kana bakarken, Asil'i öldürdüğünde bundan zevk alıp almayacağını düşünmeye başladı. Belki de o ince çizgi buydu. Yapacağı tüm hamlelerde ne hissettiğiydi.  

Kulaklarına dolan sesle odaklanamayan bakışları yön değiştirdi. Ona doğru gelen bir şey vardı. Belki biriydi, belki de beyni artık gerçeklik algısını kaybetmişti. Özge kararıp aydınlanan görüntüde ona ne yaklaştığını anlamak için gözlerini kıstı. Yere çarpan botların tok sesi aralarında kalan mesafenin azaldığını hissetmesine neden oldu. Önce bir gölgeye benzettiği uzun boylu adam hızlı adımlarla ona doğru yaklaşmaya başladı. Özge duraksamadan ona doğru gelenin, asılı kalmış Asil'e bir kez bile bakmadığını hatta şaşırmış ya da korkmuş bir hale bürünmediğini düşündü. Ama görüntüler bile zihnine kesik kesik dolduğundan, gelenin kim olduğunu anlaması biraz zamanını aldı.