El Musika

Chapter 33

Sumapit ang gabi. Ngayon ay nasa bench ako. Kung saan ay naroon sa harapan ang resto bar nila Grey, ang El Musika.

Naka tanaw lang ako sa mga taong nag lalabas pasok mula sa main door. Ilang oras pa kasi bago mag start.

Hawak ko ang shoulder bag ko habang nakaupo sa bench. Guess what? I'm waiting Grey here because he invite me sa pagpapakilala sa kaniya bilang boss.

I sighed. Until now, I don't know what's happening anymore. Nababaliw na ang utak ko,my gosh!

Itinungkod ko ang braso ko sa hita ko and i rest my chin in my hands. I looked down at bahagyang nilalaro ng isa kong paa ang maliliit na damo.

"Kanina ka pa ba?" Napatingin ako sa pag upo niya sa tabi ko.

Ibinalik ko ang tingin ko sa ibaba. I nodded"medyo lang naman"

Naramdaman ko ang pagtingin niya sa relo niya. "Maaga pa naman. Ang aga mo ah. Ayaw na mag pasundo sa bahay?" He slightly laughed. I know he's teasing me.

Umayos ako sa pagkakaupo. Isinandal ko ang likod ko sa upuan. I slowly look at him. I see how he watched me on what I'm doing.

"Ayos ka lang?"

I closed my lips. Bahagya akong umiling.

I heard his sigh. I quickly close my eyes. Hindi ko na alam. Ang gulo gulo na ng utak ko.

"Magiging panatag din 'yang puso mo" I open my eyes. And I see, he's serious in his words.

Naalis ko ang tingin ko sa kaniya."I know. Basta ang bilis" napapikit na naman akong muli.

"Edi pabagalin natin. Ano bang gusto mo?" Tumawa siya ng mahina.

I rolled my eyes"Nakakainis ka kamo" ibinato ko sa kaniya ang shoulder bag ko.

Agad niya 'yong nasambot. Then he's laughing again. "Ang saya mo 'no?"

Natigil ang tawa niya. Nangunot ang mga noo. "Yes. Why? Are you not happy?"

I bite my lower lip. Ngayon ay magka bingkis na ang dalawa kong kamay.

"You should be happy. Because I am happy" natigil siyang sandali. Umusog siya palapit sa akin "And this is your dream"

Sandali akong natahimik. Naglukso ang puso ko at nagwala ang sistema ko. Napatango ako sa kaniya.

"But you're not doing this. Dahil lang pangarap ko 'to. Oh dahil gusto ko 'tong mangyari. Right?"

"Of course. I'm doing this because I want it. At yun ang nararamdaman ko" he's sinscer in his words.

"Okay.."  I just want to be sure right now. In this time I already experience many mistakes. I don't want broke and fail.

Muli kaming natahimik na dalawa. Magkatabi lang kami sa bech. I don't want to look up and face him, that's why I just lookat my shoes. Nilalaro laro ang maliliit na damo.

"Bakit ayaw mo 'kong harapin?"

Natigil ang pagkilos ng paa ko. Wala pang sandali noong kumalma ang sistema ko, at ito naglulukso na namang muli.

Siniko niya ako ng mahina. "Huy?" Damn! His voice. Bakit ba bigla siyang nag ka ganiyan.

"I'm just too shy. Right now"

"Why?ako lang 'to Rosa" natawa siya ng mahina.

I rolled my eyes. "Nakakainis ka"

Hindi parin natitigil ang pagtawa niya ng mahina. "Tunganga lang tayo rito? We are not doing anything"

Napaayos akong sa pagkakaupo. He's watching my action again. "Aishh napapaisip parin ako. I'm just shock. Ikaw kasi binibigla mo 'ko" hinampas ko siya sa braso.

"Inis na inis ka na niyan sa 'kin?"

"Tigilan mo kasi ako. Iniinis mo 'ko eh"

"Bakit ba? I'm just watching you"

Napatayo na ako sa kinuupuan ko. Nakita kong naalerto siya bigla. Naglakad ako ng kaunti, dahan dahan sa harap ng El Musika.

Naramdaman ko ang paglapit niya sa akin. He slightly hold my arms. Natigilan ako sa paglalakad.

Parang bigla bumagal ang lahat ng nasa paligid namin. Lalo na ngayon na ang lapit ng mukha niya sa 'kin. He bend closer to my ears.

"Sorry na. I know, until now you're shock. Hindi na kita bibiglain sa mga kilos ko" he sighed. "I will make you comfortable as like before. Just believe in my actions. Okay?"

Hindi niya agad inalis ang napakalapit niyang mukha sa 'kin. I nodded whether I didn't know if he see my reaction.

Ilang segundo ang lumipas at tumayo siya ng maayos sa tabi ko. "Alright, pasok na tayo?"

"Sige tara na. Pero mukhang maaga pa eh"

"Ok na rin 'yon baka mailang ka na naman" alam kong pinipigilan niyang tumawa.

"Nakakagigil ka na ah" then he burst out laugh.

"Let's go inside" naramdaman ko ang kamay niya sa likod ng bewang ko. Naka alalay lang ang paghawak niya doon. Parang ayaw niya na maramdaman ko ang mga kamay niya.

"You really try not to make me shock huh" I said sarcastically.

"Gusto mo rin naman 'to" I look at him, he's smiling now.

Nang maka pasok kami ay pinilit ko siya na sa gilid kami pumwesto. I don't want to get anyone's attention.

"Drinks?.." he lend me different drinks.

"Ice tea ka na lang" he said.

"Yeah. Hindi ako mahilig uminom"  he just nodded.

"Pupunta ba dad mo dito?"

"Yeah. In a few minutes nandito na 'yon"

I nodded. "Good luck" I smiled on him.

"Thank you?" Nag aalinlangan niya sagot. Natawa ako ng mahina.

"Your words are always unexpectable"

"Your words are giving shivers down to my spine. So you're 'much' than me" we laughed to each other.

Lumipas ang ilang oras at nakita ko na ang daddy niyang pumasok. May bakanteng table and chairs sa unahan. I think doon sila mamaya.

Napatingin ako kay Grey. Naglilibot lang ang mata niya sa mga taong pumapasok. I think he didn't notice his father.

I go closer to him. "Your dad is here. Aren't you going to him?"

Binaba niya ang baso niya. Nakita kong nasundan ng mata niya ang dad niya. "Sige na. Baka mag start na kayo. Punta ka na do'n"

"You will come to me. Doon ka na lang din"

Nangunot ang noo ko. "No. Dito na lang ako. I can handla my self"

"Are you sure?". Talagang gusto niyang makasigurado. "Yeah. By the way. I think you will meet my best friend later"

Napatango lang siya sa akin. "Hintayin mo lang ako dito. Kapag na tapos na doon. I will come back here" he smiled on me.

"Ok, sure. Sige na go na" natawa siya ng mahina bago umalis.

Sinundan ko lang ng mata ko si Grey. He go near to his father place and joined them.

I sighed. When he's beside me it always gives in pact to my body. I know I'm functioning well,but my mind are damn messy. Ang daming naglalayag sa isip ko.

"You told to your self that just go with the flow, right?" Para akong baliw na kinakausap ang sarili ko.