El Musika

Chapter 43

I let a deep sigh. Bumangon ako mula sa pagkakahiga. Dumiretso sa banyo to do my morning routine.

Nasa harap ako ng salamin habang ang tuwalya ay nakapalibot sa ulo ko. I slowly brushed my teeth and see my reflection at the mirror.

I don't want to lose a chance and any moment. I just put into my mind that I should be strong. That everything that comes to,just go with the flow.

I finished brushing my teeth and go to my closet. Ngayon ang nakatakdang araw na ipakikilala ako ni Grey sa magulang niya. They decided that we go for a dinner.

Nagsuot ako ng komportableng damit. A white dress na hindi lagpas ang laylayan sa tuhod ko. I remember that this was a gift from my lola. Noong grumaduate ako niya ito ibinigay.

Nagsuot ako ng crop simple white jacket. Hindi naman gaanong makapal para hindi ako mainitan. Nag lagay akonng light make up and lipstick. Ayokong mag mukhang maarte sa harap ng magulang niya. Isa pa hindi naman talaga ako maarte.

J check my phone when i hear it beep.

Love: nasa labas niyo na ako. Tama na pag aayos. Maganda ka na

Agad akong napasilip sa bintana. Ayun at nakangisi na naman ang loko. Hilig talaga ang mann asar.

I go down immediately. I lock our door. Wala namang tao sa bahay. Si lola ay sinama nila mama sa maynila. They have condo there so wala naman silang problema sa pagtutuluyan nila.

"Ikaw lang mag isa?"

Napaharap ako kay grey na nasa gilid ko na pala. "Yeah. Sa manila silang tatlo"

"Kamusta lola mo?kamusta sila?" He's concerned.

Namungay ang mata ko."She's fine,she need to"

He didn't answer but instead he gives a smile. He put his hand on me. "Tara na nga. Ganda pa naman ng ayos ko ngayon"

"Bola bola sa hapunan" natatawa kong aniya bago kami naglakad palabas.

"We didn't walked ngayon. May sasakyan ako" pigil niya sa 'kin.

"Umaasenso bebe ko ah"

"Grabe ka sa 'kin ah? At kaylan mo pa'ko naging bebe ah?"

"Ay ang arte"

"It should be love. Because I'm the only make you feel the quantest love" pagsusungit niya, pero alam kong seryoso ang salita niya.

"Hay. Babaliwin mo na naman ako ah"

"No need to make you crazy. 'coz I know that you're already crazy to me" he pinch my nose.

Binukasan na niya ang pintuan ng sasakyan niya sa harapan. "Kala mo naman ako lang na babaliw sa'yo. Bakit ikaw hindi?"

"Ay kung alam mo lang" kindat niya sa 'kin bago isinara ang pinto. Nakatanaw lang ako hanggang sa umikot siya pupuntang driver seat.

Natatawa niya akong sinulyapan ng maka upo siya. I'm aware that I am look likes tomato. Simple lang mga salitaan niya. Pero hindi ko alam kung bakit ang laki ng impact niya sa 'kin. He make feel like this! Aish.

Ibinaling ko na lang ang paningin ko sa labas. Tinatanaw ang ibat ibang madadaanan namin na kabahayan.

"We're here"sabi niya nang huminto ang sasakyan niya sa malaking bahay.

"Sabi na eh. Malapit lang house niyo tapos nag sasakyan pa tayo?"

Napatawa siya. "Syempre, gano'n talaga. Para kunwari katulad sa mga movie"

"Ay ang cheesy"komento ko habang tinatawanan siya.

"Lakad tayo pag uwi. Alam ko naman gustong gusto mo laging maglakad tuwing gabi"

"Ay kala mo siya hindi. Sino kayang gustong gusto ng holding hands?" Nakita ko na nag ikot ang mata niya,kaya hindi ko napigilang matawa.

"Lets go na. Are you ready?"

Tumango ako na parang bata. Sabay biglang napaisip, na kung kaya ko na ba talagang harapin ang magulang niya.

"Oh bakit parang natigilan ka?". I rolled my eyes when he start teasing me again. I know that he's teasing me.

"Joke lang. Don't worry about kay dad. I already know that you're his late student way back in college" nanlaki ang mata ko sa gulat. Tinawanan niya lang ako bago lumabas  at pinagbuksan  ako ng pinto.

I let out a deep sigh."Kainis" nasabi ko na lang at bumaba na sa sasakyan.

"Oh relax, relax ka nga muna" he put his hand on my shoulders. Then he make me stand straight.

"Breath. Okay?" Ginawa ko na lang dahil nararamdaman ko narin ang kaba.

"Nakakainis ka. Mas lalo akong naatakot"

"Oh ano na naman? Sabi ko relax. Oh relax. Chill ka lang, mag bubble gum ka muna"

Piningot ko ang pisngi niya. "Kaninan ka pa ah" ngumuso ako matapos ibaba ang daliri.

Naramdaman ko na lang ang pag akbay niya sa akin. "Don't worry. I know they will like you".

"Oo na, oo na" natatawa parin siya habang sinisimulan na naming tahakin ang bahay nila.

Natural lang naman na makatamdam ng kaba 'diba?sino ba naman kasi ang hindi kakabahan kung makikita mo 'yong professor mo,tapos sa kung saan marami ka pang late. Oh 'diba? Talagang kakabahan ka.

"Ma!pa! Nandito na kami" napakapit ako sa braso ni grey nag bigla niya na lang tawagin ang magulang niya.

Pinalo ko siya ng mahina. Grabe wala man lang buwelo?dire diretso? Kabadong kabado na nga ako dito. Mas lalo pa akong kinabahan dahil sa gulat.

Galing sa kusina ay lumabas ang mama niya. She look the same, when the first time that I met her.

"Magandang umaga ija? Rosa pangalan mo 'diba?"

"Yes po" magalang kong sabi at lumapit sa kaniya para mag mano. Isang kaugalian sa San Carlos.

I know this time she will know me. Not before,na napagkamalan niya akong ex ni Grey. Yeah ex na, kasi ako na ngayon. Sa isipan ay natawa na lang ako

"Wala ang mga kapatid nitong si Grey. Kaya pasesya kana ija kung kami lang ang naririto"

"Ay okay lang po 'yon. Wala pkng problema"

"Makikilala mo rin 'yon 'pag kasal na natin" biglaan na bulong ni Grey sa akin.

Nanlaki ang mata ko saka na patingin sa mama niya. May nag tatakang mukha. Nakahinga ako ng maluwag, buti na lang at hindi na rinig. I'm not ready pa. Need ko muna kumain.

"Nasaan si papa ma?"

"Ay nandoon sa kusina. Nag luluto ng kaldereta. Tara na nga doon at baka naiayos nq niya sa mesa ang pagkain"

Nauna ang mama niyang pumunta sa kusina. Habang kami ni Grey ay nakasunod sa likuran. Bago pa man kami makapasok ng tuluyan ay huminto kami.

Napatingin ako sa kaniya. "Ready ka na makita si papa ulit?" May nanunuksong ngiti sa kaniyang labi.

Nahampas ko ang braso niya bago ko siya hinila para pumasok na sa loob ng kusina. Kaya ko 'to kahit naman papaano ay naging mabait akong estudyante kay Sir Santos.