El Musika

Chapter 25

In the next morning my mom wake me up. Bahagya pa akong natigilan because I didn’t expect na narito sila. Pero sinabi ni mom na day off daw muna sila. Kaya naman na daw ng staff nila ’yon.

"Oh anong gusto mong kainin anak" Dad gave me the menu.

"Kahit anong food na lang dad. Gusto ko lang nitong chees cake for the dessert" i smile and give them the menu.

We are in ’Cade Resto’ the famous resto in San Carlos. Based on what i heared in random people. Their food is simple yet tasty. So inaya ko sila mama rito, its my first time in this place rin kasi.

Dumating ang pagkain namin in a few minutes. Hindi naman dagsa ang tao sa oras na ’to, so madali lang nilang na serve ang
pagkain.

"Enjoy your food po" the waiter said then go.

"Kamusta naman sa modeling anak. Did you enjoy it ba?" Dad asked.

I nodded "yes po. Masaya naman silang kasama. Beside naka tagal naman ako sa kanila" mahina akong natawa.

"Mukha namang masaya ka nga anak. Isa pa sikat narin ang magazine niyo sa manila"

"Yes mom, lakas ni Mr. Brent eh. Gustong mag top ang mga design. Pero good to hear that mom. Worth it ang pagod namin"
They laughed a little. I know that they proud on us.

"Kamusta naman na po sa manila?"

"Back to normal, after the years. Buti na lang nga at hindi naman bumagsak ang negosyo natin"

"Syempre magaling tayong maghandle Ma"

"Asus hindi ka nga natulong. Puro ka lang kain at tikim ng mga luto"

I laughed. Hearing my mom and dad arguing make me smile. Its their way to express there love. Gano’n naman din ata sa ibang
parents?

"Kamusta naman ang buhay pag ibig mo anak?" Nabigla ako sa kinauupuan ko. Napalunok ako"wala naman akong lovelife dad"

"Hay nako ’yon na nga anak. Ayaw mo pa bang magka boyfriend?"

"Meron naman po akong boy friend"

Nangunot ang noo nila. "Sino naman?"

"Si carlo po, as in boy friend. Or should I say best friend"

"Ikaw talaga. Kalokohan mo ah. Manang mana ka sa tatay mo"
Napqtingin si dad kay mama"oh na damay na naman ako?" I smile.

"Pero seryoso anak. Ayaw mo pa bang buksan ’yang puso mo?"

"Why not trying to love someone else. O baka naman may hinahantay ka pa?" Mom give me meaningful look.

"Haynako mom, dad. Darating din po ako sa ganiyan" i sighed. "Katulad po noong dati. Kusa na lang na nang yari. ’yung tipong
hindi ko inaasahan" i smiled bitterly.

"Aminin mo man o hindi. Alam namin ng mama mo anak na may hinihintay ka"

I sighed then look at my plate. Bahagyang nilaro ang tinidor at kutsara. Giving a little silent. "Dumating na po siya" I didn’t bother to look at them. I know that they shock or naguguluhan.

"Sinong dumating?"

"Yung hinhintay ko po". I gave a bitter smile, again. "You said that you know I’m waiting someone. And yes it’s true po. Now he
comeback. Hindi ko alam kung anong mangyayari"

A silence are between of us. Nagpatuloy na lang ako sa pagkain to divert the silence and the topic.

"Anak" napatingin ako kay mama. "Malaki ka na, kung ano man ang ginagawa mong disisyon ay susuportahan lamang namin"

"Kung anong plano ang tatahakin mo. Lovelife man o sa buhay ay makikinig kami sa’yo. Ikaw ang may kakayahang gawin ang magiging future mo. That was your mission as an old lady." dad said

"Tandaan mo lang na. Pinaplano ang lahat ng bagay para maging maayos ang kalalabasan. Kailangan handa ka sa buhay na
gusto mong makamtan. Higit sa lahat sa taong gusto mong makasama habang buhay" mom said.

When i hear what mom and dad said ay nagtubig ang mata ko. I look up to stop my tears to fall down. Sobrang na touch ako sa
payo nila. Ramdam ko kung paano nila akong supportahan sa kung anong balak ko sa sarili ko.

"Mom, dad. Thank you, i know na hindi tayo laging nagkakausap but when you two are start saying and telling something to me. It always stock in my mind. I follow all your advice. I love you both" lumapit ako sa kanila at sinuklian sila ng yakap.

***

"Dad diyan niyo na lang po ako ibaba. I visit Camille po, hindi kasi ako sinasagot sa text and call eh"

"Okay sige. Huwag na kayong mag gala sa malayo ah. Saka spent time with your lola din"

"Hay nako dad, pagsabihan niyo po si lola. Pasaway sakin lagi, ayaw tumigil sa paglalaro"

"Aba daig pa pala ako ni mama. Hindi nga ako nagkakalaro ng game" i laughed in mom. "Me too mom, daig tayo ni lola"

"Hayaan niyo ng dalawa. Paglalaruin ko ’yon si mama ng puzzle or word game. Mas maganda ’yon" I agree with dad.

"Oh dito ka na anak. Ingat, ikamusta mo na lang kami kay camille"

"Yes dad, bye mom" bumaba na ako sa sasakyan. I wazed at them and then umalis na sila.

Camille house are just few meters away in our house. Kaya madadaanan na namin kapag sa other side kami nagdaan.

Pumasok ako sa wooden gate nila. Halos lahat ng gate dito sa San Carlos ay puro ganoon. Pare-parehas lang.

I knocked in the door. "Tao po!camille!" Hindi nakabukas ang pintuan nila. Panigurado wala ang parents niya at day off ng
kasambahay nila.

"Cami-"

"Oh aga mo naman!"

Pinagbuksan niya ako, dala ang kagigising niyang itsura.

"Hoy, ang pangit ng itsura mo" she glared at me. "Grabe ka ah. Ako ang pinakamagandang gusmising sa balat ng lupa"
I laughed.

"Sa balat ng lupa lang. Ako kasi sa buong mundo"

"Ay taas ng confidence ah" napaikot ang mata ko.

"Oh siya, pasok ka na" she open the door widely. Dumiretso ako sa sofa at na upo.

Nakatayo lang siya sa harapan ko. Tumaas ang kilay ko. "Hindi mo man lang ako aayain kumain?" She laughed. "Grabe rosa ah. Feel at home ka girl?"

"Syempre naman. Bisita mo ko eh"

"Ay baka bwisita"

I laughed."Bruhilda ka"

"Halika dito. Hindi ako nakaluto eh. Ano ba gusto mo kainin?"
Bahagya qkong nagulat. "Hala totoo ba ’yan? Ikaw ba ’yan camille?"

"Grabe ka rosa. Parang napaka kuripot ko naman pakinggan sa tono mo ah"

I just laugh and then check her fridge. Parang nasa bahay lang talaga ako eh ’no?

"Hindi ko alam kung ano kakainin ko" i said it in a serious tone. She laughed "huwag ka na lang kasi kumain" i rolled my eyes.

"Hindi pwede. Gutom ako"

"Bahala ka diyan"

Nilibot ko ang mata ko sa buong kusina nila. They complete in all kitchen appliances

"OMG! I know na!"
Napakapit siya sa sa lamesa.

"Grabe naman. Ganiyan ka na ba ka high rosa?"

Natawa ako saka lumaput sa oven niya. " Alam ko na. Gawa tayo pandeciana"

Nanlaki ang mata niya. "Omg! Alam mo kung pa’no gumawa no’n?!"

Napairap ako."duh! Angkan namin ang gumagawa no’n. Malamang marunong ako"

"Tse. Hindi ko alam marunong ka pala magluto" napairap ako na tinawanan niya lamang.

"Oh sige lets do the pandeciana with me. Your besty."

"Ang korni mo"

"I love you too rosa"

"Yak!" Their kitchen are full of our laughters.