El Musika

Chapter 30

We are walking in the street in the middle of the night. Parang noong una naming lakad sa ulan. We just talk in a random things.

Ramdam ko ang saya ng puso ko that he's beside me. Hindi ko alam pero parang ngayon ko na lang upit 'to naramdaman.

"Noong time na hindi ka sumipot. Nandon na ako malapit sa inyo bago ka mag text".

Bahagya akong nagulat. "Really?"
Tumango siya. "Yeah. Nakita kita may kayakap?". Nanlaki ang mata ko.

So he see me in that situation. Si Carlo kasi eh epal sa buhay. "Ah, that was my best friend". Nang mapatingin ako sa kaniya. Nagulat ako ng nanlaki ang mata niya. "Bakit?" I asked.

"Wala. I thought that was your boyfriend"napakamot siya sa batok niya.

"Loka loka ka. Hindi ah. Broken hearted nga 'yon eh. Pero naayos naman na 'yong problema niya. Napayuhan ko na"

"Your good in saying words huh"

"Oo naman. Ako pa ba?" We laughed.

Bigla na lang siyang huminto sa paglalakad. Napatingin ako sa kaniya."This is our business" he said while his eyes focused in front.

Tumingin ako sa harapan. Doon ko lang napagtanto kung nasaan akong lugar. Napagitla ako sa kinatatayuan ko. "Sa inyo 'to?"nagtataka kong tanong.

"Yes. El Musika is our business. Tinayo namin 'to last year ata?"

"OMG!" Napakagat ako sa labi ko.

"Oh bakit?"nagtataka siyang tumingin sa'kin.

"So ikaw 'yong nakita ko that time? Is it you. Nag eye contact pa tayo"bagamat kabado ay natawa parin ako.

"Ah ayon. Oo nga pala. Nakalimutan kong sabihin. Yes its me. Nagulat din ako noon na makita kita dito. Kala ko namalikmata lang ako"

So all this time. Siya pala talaga 'yon. Grabe pa ang pag iisip ko noon. Kung namamalikmata ba ako. O sadiyang nandito talaga. 'yon pala sila ang may ari nito. My goodness.

"Grabe. Ang asenso niyo ah. Sikat 'tong resto bar niyo eh" I told him ng makapili kami ng pwesto sa loob. Kanina pa nagpapapasok so any moment mag start narin.

Tumawa siya. "Maybe,pero grabe talaga ang naitulong nito sa amin"

"Kita ko nga. Pero mahilig rin naman talaga kayo in terms of music. Kaya talaga magiging successful kayo dito. Passion mo rin 'yon eh"

Ngumiti siya sa akin."tama ka. Dito ko lang binuhos 'yong feelings ko noon. Kay ito single"

Natawa ako. "Weh?totoo ba 'yan? Baka single bell?"

Natawa rin siya. "Hala. Grabe ka sa'kin ah. Ikaw ba may boyfriend ka?"

I didn't expect him to ask me like that. Napalunok ako. I'm ready to answer ng magsalita ka.

"Oo nga pala. I remember what you're lola said. Wala ka raw boyfriend"

Hindi niya na naman mapigilan ang tawa niya. Buti na lang at good mood ako. Kung hindi baka nabato ko na siya nitong iniinom ko.

I nodded at him. "Yeah. Single bell. Wala naman masama kung gano'n. Basta I enjoy my life lang. Kung maydarating edi go"

Nakita kong natigilan siya sa huli kong sinabi. Hindi ko rin expect na masasabi ko 'yon. Pero 'yun naman talaga ang plano ko sa buhay ko. Ayoko na may plan. Kung ano na lang ang ibibigay sa akin.

"So you're accepting someone. When they want to court you?"

"Oo naman. Bakit naman hindi? Kung meron nga lang" natawa ako ng mahina.