El Musika

Chapter 22

It's been a years since I'm in this job, in modeling. Una hindi ako ganoong ka komportable kasi sabi ko noon ay susubukan ko lamang. Pero nag laon ay napamahal narin ako sa ganitong trabaho.

Takot ako noon sa ganitong gawain noon. Dahil iba ang laman ng utak ko sa modeling. I feel like it not a safe job. There's a possible na pweding mabastos, mahigpit 'yong boss and something illegal na gawain. Sobrang sama ng isipan ko noon pero lahat ng iyon ay nawala when I'm in this job.

Nasabi ko sa sarili ko na 'iba iba pala talaga ang mga gawain ng tao' . Hindi porket may nasaksihan akong masama noon ay ganoon na sa lahat.

Nang pumasok ako rito ay doon ko nasaksihan kung gaano kahirap ang pagpasok dito. Doon papasok 'yong 'hindi lang ganda ang kailangan dito'. It's need the cooperation, the passion, love, respect and the trust to your self.

"Hoy mamshii. Pahingi ako ng barbeque ah ako unahin mo!" Tumango naman ako sa kaniya.

Kasalukuyan akong nag iihaw ng pagkain namin habang sila ay nag e-enjoy na sa pag swimming. Okay lang i don't wnt to swim din naman. Medyo mainit pa kasi, masakit sa balat.

"Nasa pangatlo ulit yung magazine natin" napatingin ako kay Mr. Brent ng bigla siyang mag salita.

Pinahiran ko ng souse ang barbecue para sumarap. "Okay lang 'yan. Hindi naman natin kailangan na nangunguna sa lahat. The important is na kita parin tayo sa mga gawa mo".

"Nakakainis lang kasi. Kinakalaban tayo ng preny ko"

Hindi ko maiwasang matawa. "Hayaan mo na Mr. Brent. Huwag mo kasi isipin na kinakalaban nila tayo. Just think na they doing great that's why nasa mas mataas sila sa atin. Pero sa tingin ko naman ay talagang ginagawa nila ang makakaya nila"

Matagal tagal narin simula ng sabihin ni Mr. Brent sa amin na kinakalaban kami ng company sa kabilang baryo. He told as na friend niya daw ang nahawak noon. Pero hindi naman siguro nila kami kinakalaban dahil lang sa nasa mas mataas silang rank sa amin. I think they're doing the best naman.

"Kahit na. Dapat nasa atin ang pwesto nila eh" reklamo niya. Nakain na siya ngayon ng barbecue.

"Hoy!magsikain na kayo dito!" Napatingin lang sila sa'kin sandali. Mga tuwang tuwa sa dagat.

Binalingan kong muli si Mr. Brent "alam mo Mr. Brent, baka 'yon lang ay laman ng isip mo. Huwag ka masyadong mapaghinala. Nako sige ka mapapahamak ka niyan" natatawa akong kumagat sa barbecue ko.

Bumaling siya sa akin. "Hindi ko lang matanggap na mas mataas siya sa'kin. Buong buhay ko, I'm always first in him". Nangunot ang noo ko. "Why  you always want to compete with him?" Hindi siya agad naka sagot.

Narinig ko ang buntong hininga niya. "Dahil traydor siya. Sinabi niya noong mga college pa kami na magtatayo kami ng sarili naming company for modeling. Napagplanuhan namin na magtutulungan kami para doon. Pero nawala lahat ng iyon dahil umalis ako ng bansa. Nalaman ko na lang na nag tayo na siya ng kaniya habang isinama niya sa company niya ang iba pa naming kaibigan. Doon ay nagsimula akong magpursigi para maitayo ko itong sa atin" ramdam ko ang hinagpis sa mga salita niya.

"Ah kaya pala. Pero pinakinggan mo man lamang ba siya. Kung bakit hindi ka niya inantay?o bakit hindi siya tumupad doon sa plano niyong dalawa?". Nakita kong natigilan siya at hindi naka sagot. Now i know na.

"Mr Brent, masama ang pag gawa ng conclusion sa sarili" nanatili lang siyang nakikinig sa akin kahit pa hindi siya sa'kin nakatingin.

"First dapat you try to talk to him. You're both best friend, you should know the side of each other. Walang masama sa pakikinig dahil doon ay mas mauunawaan niyo ang isat isa" i smiled on him though he's not facing me.

"Second, sinabi mong umalis ka. What if they didn't know na umalis ka? What if hindi na sila makapag antay na mag tayo ng company nila? What if may emergency ng mga panahong iyon?" Sa pagkakataong ito ay tumango siya sa'kin ngunit hindi niya ako sinagot.

"Do you see? Ang daming 'what if' dahil hindi natin o mo alam ang side niya. I think the best thing you can do is to communicate with him. Malay mo hinihintay karin niya at hindi niya intensyon ang kung ano mang nasa isip mo?" This time he faced me.

"Third, kung mayroon ka mang galit sa kaniya. Competing with him is not the solution. Hindi lang ikaw ang madadamay kundi pati rin kami. You see? If nagtatrabaho tayo para lang makipag kompitensya hindi natin makakamit 'yong 'goal' na tinatawag natin, because may kinakalaban tayo. Pero kung ang trabaho natin ay nasa passion, pagmamahal at pagpupursigi natin we can achive it. Sa paraang iyon ay magiging masaya tayo sa ginagawa natin" mahaba kong paliwanag habang nakikinig parin siya sa akin.

"Lastly, mag kaibigan kayo. You didn't compete to each other dapat. Plinano niyo na mag karoon ng isang kompanya noon. Ngayon na nakapag tayo kayo, even hindi man kayong dalawa ang nag hahandle. You should be happy to each other. Maging masaya ka sa kung ano ang nakamit mo ngayon,higit ay maging masaya ka sa nakamit ng kaibigan mo. Doon ay parang nakamit niyo ng pareho ang plinano niyo noon. Always remember to see first the positive side before seeing the negatives. Positive can make a better solution in the problem but negatives are increasing the problem" napabuntong hininga ako sa haba ng mga paliwanag ko sa kaniya.

Unti unti ay nakita ko ang kaniyang ngiti. Tumango siya sa akin "maybe you're right. I should be thankful from what i have at hayaan na lamang na maging masaya ang kaibigan ko. Sa ngayon hindi ko alam kung tama na hindj talaga siya nakikipag kompitensya sa akin. Pero hindi ko na iisiping makipag kompitensya sa kaniya. Hahayaan kong makamit natin ang goal natin ng walang binabanggang iba" napangiti ako dahil doon. "Tama ka. Pang Ms. Universe ang sagot ahh" i teased him.

"Aysun mare. Ikaw nga 'yong pang Ms. U eh. Why not to try na sumali sa ganoon?". Natawa ako "haynako Mr. Brent hindi ako para sa mga ganoon ano. Kontento na ako sa ganito". Tumango siya sa akin. "Okay sabi mo eh"

Sa dagat ay muli akong napabaling. Hindi parin sila kumakain. Busy na busy sa pag swimming. "Hoy! Kumain muna kayo! Sayang inihaw ko oh" napalingon sila sa'kin at tumawa.

"Haynako mamshii. Hindi ko na nga tatanggihan ito mukhang masarap ah"

"Wala namang hindi masarap sayo. Gutom lang 'yan. Kumain kana bhie"

"Ito talagang mga 'to kumain na nga lang kayo daldal pa eh" natawa ako kay camille. Bigla niya akong siniko "huy, ang sarap ah" kagat kagat niya pa ang barbecue.

"Gutom lang 'yan" bulong ko sa kaniya. Natawa na lang kami sa isat isa.