Hocanın dediklerini can kulağıyla dinlemeye devam ederken yere bir kağıt düştüğünü farkettim. Eğilip yerden olacakken, kahverengi ve bukleli saçlarımın yere değdiğini görünce hemen onları temizleme uğraşına girdim. Ve ardından bir tane da ha kağıt atıldı. Bu sefer masama düşmüştü. Hemen alıp açtım. Üzerinde:
"O kağıdı hemen alıp okur musun? Yoksa Bay Robert okuyacak!" yazıyordu.
Yazı sı biraz karmaşıktı. Ben de bu nedenle biraz yavaş okuyabildim.
Tam kafamı kaldırdığımda hocayı, yere düşen notu okurken gördüm.
Bay Robert gözlerimin içine bakıyordu.
Bana;
"Buu notu sana kim gönderdi?!" diye sorunca içim korkudan ürperdi.
"B-bilmiyorum." diyebildim anca.
Tekrar;
"Kim gönderdi bu notu?!" diye bağırınca daha fazla ürperdim. Tam tekrar "Bilmiyorum!" diyecekken arka sıralarda oturan okulun en yakışıklı çocuğu (en azından bana göre) olan "Louis Tomlinson" ayağa kalktı, ve;
"Ben gönderdim." dedi.
Ben hayretle bir Louis'e, bir Bay Robert'a bakıyordum.
Bay Robert, kağıdı elinde parçaladı ve;
"Bir daha olduğunu görürsem ikinizin de buluşacağı yer sınıfın önü değil, okulun önü olacak Dainna Black ve Louis Tomlinson."
Ben, hâla anlam veremez iken, Louis hafif gülümseyerek;
"Peki Bay Robert." dedi.
Hayır, yani nasıl okulun en yakışıklı, cömert, tatlı, (neyse konuyu dağıtmayalım) nasıl o, yani koskoca Louis Tomlinson, benim gibi çirkin (neyse o kadar kötü değilim ama diğer kızlara göre kesinlikle berbattım.) inek ve ezik bir kıza "Sınıfın önünde buluşalım mı?" Diyebilir ki? Neyse, bu konuyu sınıfın önünde konuşacağız...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
For Reality (Louis Tomlinson)
FanfictionGözlerini açtı ve benim gözlerime kenetledi. O mavi gözleri... Beni öldürüyordu. Sadece bana bakmasıyla içimde büyük bir huzur oluşuyordu ve bu çok güzel bir histi. Kendimi onun kollarına bırakmak istedim ama bunu yapmayacaktım. Ondan olabildiğince...
