Κακές Συνήθειες

36. Δύο Μήνες

Με τα μάτια μισόκλειστα, τα ρούχα της να έχουν εκείνη την ενοχλητική μυρωδιά του καπνού και βλέποντας τα πάντα θολά από την εξάντληση, η Άννα Τζόρνταν πιάνει επιτέλους το πόμολο του διαμερίσματος της στριφογυρίζοντας το ελαφρός στο χέρι της.

Η προηγούμενη, ήταν ξεκάθαρα μία τρελή μέρα που δεν θέλει ιδιαίτερα να θυμάται. Θα μπορούσε σίγουρα να την κατατάξει ως την τρίτη κατά σειρά χειρότερη μέρα της ζωής της, μετά φυσικά από εκείνες που έχασε την οικογένεια της. Και επισήμως έχει πλέον, έμμεσα, σκοτώσει έναν άνθρωπο. Έχει ακούσει μία τόσο δυσάρεστα διαφορετική οπτική της ίδιας της ζωής της, της έχουν πει τόσα ψέματα..μα τα διέγραψε, όλα τους. Έχει τσακωθεί με τον Άλεξ Κίνγκ ενώ αποπειράθηκε να τον σκοτώσει και απέτυχε παταγωδώς. Πιάστηκαν στα χέρια και ύστερα κατέληξαν να πίνουν μαζί ουίσκι. Έχει δει μακράν το πιο εφιαλτικό όνειρο. Έχει φτάσει στα πρόθυρα της τρέλας.

Τελικά τα έκανε όλα στάχτη και ησύχασε...

Ανοίγει την εξώθυρα. Προς μεγάλη της έκπληξη είναι ξεκλείδωτη. Κρατά την ανάσα της μένοντας ακίνητη να αφουγκράζεται τον χώρο. Η αϋπνία χάνεται σώμα και μυαλό μπαίνουν σε πλήρη λειτουργία.

Το έχει ξαναζήσει αυτό.

Αν και εξαντλημένη, βρίσκεται σε ετοιμότητα ώστε να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε επίθεση όσο καλύτερα μπορεί. Δεν θα το έβαζε ποτέ στα πόδια σαν κανένα φοβισμένο κοριτσάκι.

Αρπάζει σχεδόν ενστικτιωδός τον σουγιά από την τσέπη της, εκείνον που είχε κρυμμένο κάτω από το γραφείο της στην εταιρεία Κρίσταλ, μέχρι πριν λίγες ώρες.

Κατευθύνεται στο εσωτερικό του σπιτιού. Πιέζει τον διακόπτη. Το
μικρό καθιστικό λούζεται στο φως.

Κανείς.

Μια γνώριμη μυρωδιά εισέρχεται
στα ρουθούνια της. Βρίζει σιγανά. Σφίγγοντας τον σουγιά με τόση μανία που οι αρθρώσεις της ασπρίζουν προχωρά προς το υπνοδωμάτιο.
Η πόρτα ανοίγει τρίζοντας.

Το βλέμμα της σκανάρει τον χώρο ώσπου πιάνει μια σιλουέτα να διαγράφεται στο σκοτάδι, κοντά
στο κρεβάτι της. Κινείται προς το μέρος της αμέσως μόλις αντιλαμβάνεται την παρουσία της.

Η Άννα, τούτη την φορά βρίζει δυνατά και καθαρά. "Δεν είσαι αστείος"  Ανοίγει το φως του δωματίου.

Απέναντι της, σε απόσταση ελάχιστων μέτρων στέκεται ο Λούις Μπόρχες με σάρκα και οστά. Κλασσικά
ανέκφραστος.