Κακές Συνήθειες

14. Με τρελαίνει

Με το ζόρι συγκρατώ τον εαυτό μου να μην ξεσπάσει πάλι σε κλάματα.

Μακάρι να μπορούσα να κάνω κάτι, αλλά το μόνο που μπορώ τώρα είναι να περιμένω...

Όσο περνά η ώρα θα δείξει αν γίνει καλύτερη η κατάσταση του ή αν ....

Δεν θέλω να το σκέφτομαι καθόλου, θα γίνει μια χαρά, είναι δυνατός και πεισματάρης!

Χωρίς να το πολύ - σκεφτώ τον σκεπάζω και ξαπλώνω δίπλα του. Πηγαίνω όσο πιο κοντά του γίνεται και αγκαλιάζω το στομάχι του προσέχοντας το τραύμα του.

Πλαγιάζω στον ώμο του. Μπορώ να ακούσω την αναπνοή του να βγαίνει με δυσκολία, τους εξασθενημένους χτύπους της καρδιάς του.

Το βλέμμα μου πάει στο πρόσωπο του. Είναι πολύ όμορφος. Έχει
υπέροχα χαρακτηριστικά. Θα μπορούσε να είναι μοντέλο. Τέλειες γωνίες, καλοσχηματισμένα φρύδια, και υπέροχα, ροζ, σαρκώδη χείλη.

Αν μάθω μόνο ποιος μπάσταρδος
τον πυροβόλησε ... να ψάξει τρύπα
να κρυφτεί!

Φτάνει απλά να πω στον Λούις το όνομα του μαλάκα και θα θεωρείται ήδη νεκρός!

Δεν μπορώ να φανταστώ να παθαίνει κάτι ο Άλεξ. Είναι απλά απαίσιο. Ξαφνικά ένα νέο κύμα δακρύων κάνει την εμφάνιση του. Αυτή την φορά δεν το εμποδίζω. Κουράστηκα, θέλω μόνο να ξεσπάσω αυτή την στιγμή.

Δεν ξέρω τι στο διάολο έγινε και με έπιασαν οι συναισθημστισμοί μου, μάλλον περιμένω περίοδο.

Κι ενώ κλαίω βουβά σαν μικρό παιδί,
οι δυνάμεις μου ασθενούν και τα μάτια μου κλείνουν...

[......]

ALEX'S POV

Ανοίγω τα μάτια μου και ο ήλιος με χτυπάει κατάμουτρα. Έχω χάσει εντελώς τη μπάλα. Που είμαι;

Πάω να κουνηθώ αλλά ένας οξύς πόνος διαπερνά όλο μου το σώμα.
Παραμένω για λίγο ανάσκελα όπως ξύπνησα προσπαθώντας να ανακτήσω δυνάμεις.

Και ξαφνικά σαν φλας μπακ κατακλύζουν το μυαλό μου χιλιάδες γεγονότα.

Συλλήψεις..

Ρουφιάνοι..

Μάντρα..

Πυροβολισμοί..

Άννα...

Ο μπάσταρδος ο Μπόρχες
με πυροβόλησε! Θα τον γαμήσω!
Θα του κάψω το πουλί! Θα ...