Bir insanın söylemediği ya da söyleyemediği şeyleri dışarıya yansıtma şekli elindeki tuttuğu kalemden geçer. Dilinin söyleyemediği sözleri, zehirleri bir kalemin ucundan döküverirsin. Belki fazla kırıcı olursun ama sen zaten mahvolmuş bir şekildesin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yara alır insan, ailesinden, arkadaşlarından bazen ise sevdiğinden. Derindir bu yaralar her ne kadar seneler geçsede kanadığını hissedersin. Kabuk tutmasını beklersin, acısı belki diner diye. Gözyaşları akıtırsın içindeki huzursuzluk duygusuna. Kafanda binlerce sorular oluşur. Ruhuna kapanmayan bir yara açıldığında düşünürsün sorular sorararsın kendine "nasıl yapabilir, düştüğümde yaralarımı öpen bir kişi şimdi beni nasıl yaralar?" diye ama cevabı sende saklı değildir. Sadece bekle, belki bir gün gelir öperek geçirmeye çalışır acıttığı her noktayı. Umut hep vardır hayal et öyle yaşa. Çünkü hayal ettiğinde bir tek özgür oluyorsun. Hayallerini elinden almalarına izin verme, eğer ki orada mutluysan hep öyle kalmayı dile. Çünkü ben öyle yapıyorum. Benimde senin gibi ruhumda kapanmayan bir yara var ve seneler geçsede kanadığını hissediyorum
