Bir insanın söylemediği ya da söyleyemediği şeyleri dışarıya yansıtma şekli elindeki tuttuğu kalemden geçer. Dilinin söyleyemediği sözleri, zehirleri bir kalemin ucundan döküverirsin. Belki fazla kırıcı olursun ama sen zaten mahvolmuş bir şekildesin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Geceyi yıldızlar, benim gözlerimi ise sen aydınlatıyorsun. Tıpkı bir düğüm gibi karışıyoruz birbirimize. Sen bana öyle güzel bakıyorsun ki kaybediyorum kendimi. Ellerim terlemeye başlıyor, bacaklarımın dermanı ise kesiyor âdeta. Uçsuz bucaksız bir deniz gibi. Yüzmeyi bilmediğim hâlde derinlere doğru yürümek istiyorum. Boğulacaksam senin derinliklerinde, nefes alacaksam senin nefesine karışmak istiyorum. Öyle güzel bakıyorsun ki bataklığa düşmüş gibi çekiliyorum sana. Ne kurtulmak istiyorum ne de evimden ayrılmak. Öyle güzel bakıyorsun ki içim gidiyor sana. Hangi yola çıksam sokağın sonunda yine sen varsın, yuvan benim dercesine bakıyorsun.
