Bir insanın söylemediği ya da söyleyemediği şeyleri dışarıya yansıtma şekli elindeki tuttuğu kalemden geçer. Dilinin söyleyemediği sözleri, zehirleri bir kalemin ucundan döküverirsin. Belki fazla kırıcı olursun ama sen zaten mahvolmuş bir şekildesin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözyaşlarım da ben gibi tükendi. Artık istesem de ağlayamıyorum. Sona yaklaşıyorum sanırım. Zaten senin gidişinle böyle bir son olacağı belliydi, sadece biraz daha erken oldu.
Çok merak ediyorum, beni soranlara ne cevap veriyorsun mesela? Susuyor musun? Ne yapıyorsun sevgilim? Anlatıyor musun beni nasıl paramparça bıraktığını? Yaptıklarından sonra acımıyor mu o kalbin ya? Sevmedin mi beni acaba çünkü seven böyle yapamaz, kıyamaz ki sevdiğine. Çıkmazdayım. Anlayamıyorum gerçekten. Giderken aklımı, mantığımı da aldın gittin. Kalbimin üzerini çığnadın zaten. Bu kalp seni gördüğünde vurulmuştu sana. İkinci vuruluşunun sırtından olacağından habersiz bir şekilde.
