İntikamın Esrarı

7.Bölüm *Yılın Bitişi*

7.BÖLÜM

Bütün gece düşünmekten uyuyamadığım için şimdi derste sıranın üstünde uyukluyordum. Buse'nin sesiyle kendime geldim.

"Ders bitti ama sen baya sevdin sanırım kalkmayı düşünmüyor musun?"

"Sen dalganı geç bakalım dün gece hiç uyuyamadım çok fenayım. Bir haftadır böyleyim bir türlü uyuyamıyorum." dedim.

"Son zamanlarda fazlasıyla dalgınsın zaten. Bizim bilmediğimiz bir şey yoktur umarım."

Buse'ye gerçekten alışmıştım artık uzun zamandır tanıyor gibi hissediyordum ama ona henüz hiçbir şeyi anlatamazdım.

"Bilmiyorum yorgunluktan herhalde vizelerde başlıyor ondan oldu sanırım" dedim.

"Aynen ya hiç hatırlatma zaten. Buluşup beraber çalışır, hallederiz umarım.

"Ben de öyle umuyorum. Hadi kalk gidelim artık bu gidişle okulu biz kapatacağız" dedim.

Bugün bütün gün dersimiz vardı okuldan hiç çıkamamıştık ve iki gün sonra sınavlar başlıyordu. Ciddi bir şekilde çalışıp bu dönemi kapatmalıydım.

Dışarı çıktığımızda hemen ceketimi giydim havalar artık soğumaya başlamıştı ve akşam olduğu için baya serindi. Buse ile seri adımlarla yürümeye başladık. O yurda gidecekti ben de eve ama gitmeden önce bi kahve içip kendime gelmeliydim.

Buse ile ayrıldıktan sonra karşıdaki cafeden kahvemi aldım ve okulun yanındaki yeni keşfettiğim ikinci el kitaplar satan kitapçıma gittim. Burayı gerçekten çok beğenmiştim o kadar çok önünden geçmeme rağmen geçen hafta fark etmiştim ve girip bu dünyada kaybolmak bana büyük bir huzur veriyordu.

Burada saatlerce durabilir içimi bu güzel kitap kokularıyla doldurabilirdim. Her kitabın her sayfası bana apayrı şeyler anlatıyordu. Anlatmak için, öğretmek için, yaşananlardan ders çıkarmak için bazen de sadece eğlendirmek için yazılmışlardı ama hepsinin tek bir ortak noktası vardı o da yazarları tarafından çok sevilmişlerdi, onların hayal dünyasından hatta belki de en gerçek dünyasından kopup gelmiş burada başka insanların hayatlarına değmeyi bekliyorlardı.

Onların anlatacak çok şeyleri vardı bizimse yapmamız gereken tek şey onları okumaktı ya da içinde kaybolup bizim de kendimizde bulduklarımızdan onlara bir parça bırakmamızdı.

O kadar dalmıştım ki bilmem kaç saatimi feda etmiştim dükkanı kapatacaklarını söylemeseler asla ayrılamazdım ciddi anlamda özlemiştim. Hemen seçtiğim kitapları kasaya bırakıp ödemesini yaptım ve dışarı çıktım.

Hava soğumuştu vakit de geç olmuştu ama yine de yavaş yavaş yürümek rüzgarı hissetmek istedim. Başımın ağrısı geçiyor ve uykusuzluğumu bir nebze olsun unutuyordum. Eve geldiğimi fark ettiğimde bütün ışıklar kapalıydı Hale uyumuştu. Ben de sessizce anahtarlarımla kapıyı açtım ve direk odama geçtim.

Pijamalarımı üzerime geçirip hemen aldığım kitaplardan birini seçip okumaya başladım. Neredeyse güneş doğmak üzereydi artık biraz olsun yatmam gerekiyordu bu nedenle yatakta aşağıya doğru kayıp kitabımı masaya bıraktım ve uyumaya çalıştım.

Zaten sadece birkaç saatim vardı sonra kalkıp okula gitmem gerekiyordu. Yine düşünceler kafama üşüşmüşken gözlerim dalıp gitmişti. Çalan alarmın sesiyle gözlerimi zorla açmaya çalıştım sanki daha beş dakika önce uyumuş gibiydim kendimi berbat hissediyordum ve ağzımın tadı hiç yoktu.