Voorbestemde liefde

Hoofdstuk 22

Zaterdag

Vandaag is het mijn verjaardag dus slaap ik iets langer. Aangezien het weekend is, is het ook mogelijk. Ik kleed mij aan nadat ik gedouchte was. Ook doe ik wat lichte make up aan. Het is vandaag dat ik 18 jaar word. Ik kijk hier altijd zo naar uit. Toen ik naar beneden wou gaan zie ik een brief aan mijn deur liggen. Iemand moest die eronder hebben geschoven. Ik ging op mijn bed zitten om hem te lezen.

Mijn lieveling

Met spijt en pijn in mijn hart kan ik deze speciale dag niet met jouw samen vieren. Maar dat wil niet zeggen dat jij hem niet kan vieren. Ik wens je een feestelijke, leuke, gezellige, liefdevolle (en noem maar op) dag toe. Vanavond heb ik (alweer) een verrassing voor jouw. Geniet van vandaag mijn liefste en tot vanavond.

Oliver xxx

Na dit gelezen te hebben staat er een grote lach op mijn gezicht. Hij is zo lief en schattig. Ik kan niet wachten tot vanavond.

Deze keer loop ik wel naar beneden toe. Ik ben nog niet volledig toegekomen in de woonkamer wanneer ik gezang hoor. "Happy birthday to you, happy birthday to Estella, happy birthday to you. Hoera!" wordt er geroepen en ik zie mijn ouders, Jace en zelfs de Luna en Alpha waren er. De rest moest ook gelijk Oliver werken of naar school. "Dankjewel iedereen!" zeg ik blij. Mijn ouders vliegen mij bijna direct om de nek. Het is een lange en warme knuffel. "We hebben iets voor je." zegt mijn moeder. Ze geven mij een ingepakt kleine doos en een kaartje. Iedereen zijn naam staat erop zie ik en ik moest glimlachen. Ze waren zo lief.

"Dit is van ons." zegt mijn moeder en wijst naar mijn vader en haar. Wanneer ik het open zie ik dat het oortjes zijn. Hier ben ik zo blij mee. Ze wisten dat ik graag muziek luister maar ik heb maar goedkope oortjes en verlangde echt naar die maar ze waren te duur om te kopen voor mij. "Dank jullie wel. Dat hoefde echt niet." zeg ik en geef ze opnieuw een grote knuffel. "Ik heb ook nog iets voor jouw." zegt Jace nadien. Hij geeft mij een kussen, opnieuw. Bij mijn bezoek in het ziekenhuis ook. Ik moest erom lachen. "Maar ook heb ik dit." zegt hij mysteries en legt 2 grote kaarsen bij op de tafel. Ik moest nog harder lachen hierom. Maar ik ben er dol op. "Dankjewel Jace." zeg ik en geef hem ook een knuffel. "Dankjewel iedereen." zeg ik nog eens en ga ook naar de Luna en Alpha en geef hun ook een knuffel. Zij geven mij al genoeg door mij hier toe te laten en daar ben ik zeer dankbaar voor.

In de namiddag zitten ik en Jace in de sofa een film te kijken en ondertussen ook te praten. Maar we worden onderbroken door Miranda. "Ik heb iets voor jouw gebakken." zegt ze en zet een taart op tafel met kaarsjes erop. "Oh wat lief van jouw. Dankjewel!" zeg ik en loop richting de tafel. "Laat het smaken meisje." zegt ze en loopt weg. "Wacht!" zeg ik direct. "Kom, zit en eet ook een stuk." zeg ik blij en schuif een stoel naar achter. Ze lacht blij naar mij en gaat gaan zitten. Ook Jace en mijn ouders kwamen erbij. Zo waren we compleet want de Alpha en Luna hadden iets te regelen zeiden ze tegen me. Ik blaas alle kaarsjes in een keer uit en we snijden de taart aan. Hij is zo lekker dat we bijna een tweede stuk hadden genomen, maar ik wil dat iedereen een stuk kon eten. Ook degene die vanavond pas terug thuis zijn. Miranda zet de taart in de koelkast en begint met het avondeten. Jace en ik gingen nog wat in de sofa praten en gingen ook eens gaan wandelen.

Het is avond en iedereen is thuis. We zitten samen aan tafel verschillende soorten lasagnes te eten. Er is een gewone maar ook één met vis in en anderen waarvan ik niet eens wist wat erin zit maar ze waren allemaal stuk voor stuk heerlijk. "Heb je het naar je zin gehad vandaag?" vraagt James. Ik knik snel met mijn hoofd. "Absoluut." zeg ik blij. Ik hoef op mijn verjaardag niets speciaals te doen om het leuk te hebben. Als ik maar bij mijn familie en vrienden ben dacht ik. We praten nog wat verder en het was terug een gezellige avond met lekker eten.

Ik moest van Oliver meegaan naar zijn kamer voor zijn verrassing. Even had ik wel schrik maar die gedachten gingen zo snel weg als dat ze kwamen. Ik zit op zijn bed terwijl hij iets uit zijn kast haalt. Het is de eerste keer dat ik in zijn kamer ben. Het is een donkere kamer en je ziet een paar fotokadertjes staan van vrienden van hem neem ik aan en familie. Ook zie ik twee kleine kinderen, een jongen en een meisje. Ik dacht dat dit een oude foto van Louise en hem zijn. "Alsjeblieft." zegt Oliver plots en steekt een klein doosje in mijn handen. Ik was zo aan het rondkijken dat ik schrok. Ik doe het doosje open en zie een ketting erin zitten. Het is een hartje met onze initialen in en een diamant maakte het af. Ik ben sprakeloos. Dit is zo mooi. Ik kijk hem dankbaar aan. En geef hem een knuffel. "Dankjewel Oliver." zucht ik en neem zijn hoofd vast en geef een kus op zijn mond. "Mag ik hem bij je omdoen?" vraagt hij. Ik knik enthousiast en hij staat op en doet de ketting om mijn hals. Mijn hand raakt het even aan. Ik krijg een warm gevoel in mijn buik. Opnieuw geef ik hem een kus. Ook geef ik hem een knuffel maar wil niet meer loslaten. Hij laat ons rustig op het bed vallen. We liggen samen op zijn bed te knuffel. En zo kan ik wel dagen blijven liggen.