Voorbestemde liefde

Hoofdstuk 35

"Oh nee het is niet wat je denkt. Alles is oké met hem!" zegt mijn vader snel. "Ik heb eerder goed nieuws want hij heeft zijn mate gevonden." Mijn mond valt open van verbazing. Heeft hij zijn mate ontmoet in zo een situatie? Dat kan toch niet. "Hoezo?" vraag ik ter verduidelijking. "De roedels die in de buurt waren en bondgenoten waren, steunden ons en brachten ons eten. Enkele leden kwamen manden vol eten brengen. En op een dag kwam zijn mate meehelpen. Sindsdien kwam ze iedere dag kijken hoe het met hem ging. Een lief meisje moet ik zeggen, je zal ze zeker mogen." vertelt mijn vader. Ik moet glimlachen om het verhaal. Het klinkt zo lief en romantisch. Ik ben blij dat hij haar eindelijk heeft gevonden. Het is iets waar hij al zo naar verlangde, het gevoel hebben dat je eindelijk je mate vindt en ermee gelukkig kan zijn. Vroeger fantaseerde hij vaak over hoe ze elkaar leerden kennen en hoe hun leven zal zijn. Maar zo een situatie is nooit aan bod gekomen.

Ik draai mij om naar Oliver. "Waar is Jace? Die heb ik ook nog niet gezien." Zijn uitdrukking verandert. "Jace is boven bij zijn vader. Lucas is ernstig gewond geraakt en het gaat niet goed met hem. De dokters verwachten niet dat hij het zal overleven. De Luna en Jace zijn nu bij hem, hun laatste momenten samen." zegt hij met pijn. Ik vind het zo erg voor Lucas. De overwinning van de oorlog maar hij kan het zelf vieren. En het moet ook verschrikkelijk zijn voor Jace en de Luna.

Ik had besloten om kort langs te gaan bij Lucas en Jace om mijn steun te geven. Daarna laat ik hun snel alleen.

In de avond kregen we te horen dat de Alpha is overleden. De roedel is in rouw. Hij was een geweldige Alpha en iedereen hield van hem. Mijn vader heeft het er ook moeilijk mee. Ze waren tenslotte oude vrienden die elkaar eindelijk terug zagen en plots is hij er niet meer.

1 week later

Gisteren was een emotionele dag. Lucas is namelijk begraven. Het hoofdstuk met hem als Alpha is gesloten en vandaag zal de nieuwe Alpha naar voor treden. De nieuwe Alpha zal officieel benoemd worden voor het roedelhuis. Iedereen staat voor het roedelhuis te wachten totdat Jace en de Luna naar buiten stappen en dit is het moment. "Beste leden mag ik jullie voorstellen Jace Moon." iedereen begint luid te klappen. Jace stapt naar voor en neemt de micro vast. "Ik Jace Moon zweer plechtig alle verplichtingen en rechten op te nemen van een Alpha. Ik zal jullie leiden en samen vormen we een roedel. Ik zal nooit zo goed zijn als mijn vader maar daarom heb ik steun van de Luna. Zij zal de Luna blijven totdat ik mijn mate heb gevonden. Zij zal mij ook begeleiden net zoals de oude Béta, James. Pas na een jaar zal de nieuwe Béta het van hem over nemen. Zo zal ik stap voor stap leren een goede Alpha te zijn, net zoals mijn vader en jullie zo goed mogelijk te kunnen leiden." zegt hij. Plots begin ik na te denken wat voor druk dit niet moet zijn voor hem. Een week na de dood van zijn vader moet hij al zijn functie overnemen. Hij heeft bijna geen tijd om te rouwen omdat hij zijn roedel moet begeleiden en steunen. Plots begint er een lied af te spelen door de boxen. Ik herken het maar weet niet goed wat het is. Ik kijk vragen naar Louise, die naast mij staat. "Roedellied." fluistert ze enkel en kijkt terug stil naar het podium. Ik sta met mijn vader en moeder en Louise in de menigte. Oliver staat bij de soldaten langs de rechter zijde van het volk. Een andere groep staat aan de linkerzijde. Met andere woorden, de mensen worden ingesloten door de soldaten. Ik had gelezen dat dit een teken is voor bescherming naar het volk toe.

Wanneer het liedje gestopt is, stappen de Luna en  de Alpha naar voor toe. Iedereen buigt zijn hoofd als teken van respect. De soldaten knielen op 1 knie neer en leggen hun vuist op hun borst. Dit is een teken dat ze hun nieuwe Alpha respecteren en zullen opvolgen wat van hun verwacht wordt. Dit is een mooi moment. Iedereen toont respect en accepteert hem. Dit is een nieuwe start voor de roedel met een nieuwe Alpha, die het geweldig zal doen.