Voorbestemde liefde

Hoofdstuk 8

Ik ben zo verwonderd over mijn kamer. Het is simpel maar modern. Er is een tweepersoonsbed met 2 bijpassende nachttafels. Boven de nachttafels hangen er lampen aan de muur. Diezelfde muur is een accentmuur met een bruine kleur. De rest is wit. Ook staat er een kleerkast met een spiegel in de ruimte. Er is een deur die leid naar de badkamer. Ik deel die met Louise. Zij slaapt namelijk naast mij en daartussen is er een badkamer.

Ik besloot om naar de woonkamer te gaan voor het avond eten. Het is namelijk iets voor half 7. Toen ik daar aankom schrok ik voor hoeveel personen de tafel gedekt is. Ik telde stel en het waren er 11. "Mooi op tijd zie ik." zegt Jace die er ook al was. "Je kent mij toch. Ik kom nooit te laat." lach ik naar hem. Ik probeer altijd stipt op tijd te zijn. Ik kan er niet tegen als mensen moeten wachten op mij. Na enkele minuten zie ik dat mijn ouders en Cameron ook toekomen, gevolgd door Louise en Oliver. "De rest komt zo, ik kwam ze tegen in de hal." zegt Louise. Ik begroet iedereen en het wordt wat ongemakkelijk met zoveel mensen. We weten allemaal niet goed wat te zeggen.

"Onze excuses voor het wachten. We moesten nog iets bespreken." hoor ik Lucas zeggen. Ik kijk op en zie nog 3 andere mensen die ik niet kende. We gingen gezamenlijk aan de tafel zitten. Aan de hoofd van de tafel zit Lucas met langs zijn zijde een vrouw en aan de andere een man. Over hem zat een andere vrouw en naast haar mijn moeder. Naast de man zat mijn vader. Naast hem zat Cameron en dan Jace en Oliver. Over Jace zat Louise en dan ik.

"Je gaat verliefd zijn om Miranda's eten." zegt Jace. "Ze maakt de beste lasagne en ik heb haar gevraagd dat te maken." vervolgt hij en knipoogt naar mij. Ik moest lachen om zijn gebaar. Hij weet dat ik houd van lasagne. "Wie zijn al die mensen." fluister ik naar Louise. Ik zie Jace in mijn ooghoek lachen. Ik kijk hem met een boze blik aan. Hij lacht mij duidelijk uit en ik haat dat gevoel. "Oh je kent de Alpha al neem ik aan?" antwoord Louise. Ik knik als bevestiging zodat ze verder kon. "Die vrouw naast hem, is zijn vrouw Liana, Jace zijn moeder en onze Luna. Die man is mijn vader James en de Béta van de roedel met zijn vrouw Kate naast de Luna." "Sorry dat ik dat vroeg." zeg ik beschaamd. Ik hoor dat ze allemaal een belangrijke functie hebben en ik stond voor schud dat ik dat niet wist. Ik hoor een paar mensen licht lachen en kijk verbaasd. Ik begin helemaal te blozen. Ik besef nu pas dat iedereen mij kon horen. Ik was vergeten dat ik aan tafel zit met weerwolven, dus die horen ook beter dan ik.

"Ik heb gehoord dat je speciaal bloed hebt Estella? Het is voor zover ik weet nog nooit voorgekomen." vraagt de Béta aan mij. "Ja dat klopt. Mijn ouders hebben mijn bloed laten onderzoeken door een dokter uit een roedel omdat ze merkten dat ik mij anders gedroeg in vergelijking met Cameron. Daaruit bleek dat ik geen weerwolf ben maar wel ongeveer 15% het bloed ervan heb." leg ik uit. "Heb je dan een wolfgeest?" vraagt de Luna. "Jammer genoeg niet. Ik ben alleen sportiever als gewone mensen en kan iets beter horen. Ook heb ik betere reflexen. Maar alles is helemaal niet hetzelfde of een wolf. Ik zit er zo wat tussen." "Dat is wel heel interessant." zegt ze en lacht vriendelijk naar mij.

We worden onderbroken door Miranda die aan komt lopen met een kom. Na enkele minuten heeft ze er 4 op het tafel gezet. Louise neemt de leiding van onze kom en geeft iedereen een stukje. Ik neem een hap en word direct verliefd op de lasagne. Nadat ik mijn hap ingeslikt heb begin ik te glimlachen en houd mijn hand tegen mijn borstkas aan waar mijn hart zit. Ik hoor iedereen lachen om mijn reactie. "Ik zei het toch." lacht Jace en we eten verder.

"Hoe zijn eigenlijk de functies in een roedel. Sorry dat ik dit vraag maar ik weet hier namelijk niet veel over." vraag ik aan de Alpha, Luna en Béta. Lucas begon met praten. "Een Alpha is de leider van de roedel hij neemt belangrijke beslissing en handelt met andere roedels. We hebben bondgenoten maar ook vijanden. Ik bespreek heel veel met James." zegt hij en kijkt naar de Béta.

"Ik help dus Lucas met beslissingen nemen. Verder heb ik de leiding over de trainingen die gegeven worden aan de soldaten. Ik ben ook het eerste aanspreekpunt voor de leden als er iets is waarvoor ze de Alpha nodig hebben." voegt James eraan toe. "Klinkt allemaal heel interessant maar ook zwaar." Hij knikt als antwoord. "Mag ik vragen wat uw zo doet?" vervolg ik en kijk naar de Luna. "Natuurlijk mijn kind. Ik communiceer vooral met de leden. Ik ga langs bij de scholen, bij ouderen die weinig sociaal contact heb. Ieder jaar organiseren de scholen ook een concert voor hun. Ik heb enkele instellingen opgericht voor kinderen maar ook voor ouderen en volwassen die samen kunnen praten en andere dingen die ze graag doen." antwoordt ze. "Ik ben versteld van uw warm hart." zeg ik. Ik was van stel dat ze zoveel goed deed voor iedereen. Ik zie Lucas liefdevol naar haar kijken en mijn hart smelt op dit moment. Voor even verlang ik naar iemand die ook zo naar mij kijkt.