Voorbestemde liefde

Hoofdstuk 17

Op dit moment zit ik aan tafel te eten. Rechtover mij zit Oliver en we zitten redelijk veel naar elkaar te glimlachen als onze blikken elkaar kruisen. En ik moet eerlijk zeggen dat was veel. Na het eten zitten Jace, Cameron, Louise, Oliver en ik samen in de sofa een of andere domme film te kijken. De enige die het leuk vindt is Louise. "Jace, ken je je tekst wel voor morgen?" Zijn mond vormt zich een o. Hij was het vergeten. Ik had mijn tekst gisteren allemaal geleerd en ik ken hem 200%. Hij staat op en rent naar boven. Ik schud mijn hoofd. Hopelijk komt dat goed.

Nadat de film gedaan was besloot ik te gaan slapen. Na iedereen gedag te zeggen loop ik naar mijn kamer. Net wanneer ik wil binnen gaan hoor ik iemand achter mij. Ik zie dat Oliver ook zijn kamer wil ingaan. "Oliver!" roep ik. Ik weet niet precies waarom ik het deed. Ik loop zijn kant op en stop voor hem. "Ik wou je nog bedanken voor de leuke namiddag. Ik heb het naar mijn zin gehad en ik hoop jij ook." " Natuurlijk vond ik het leuk. Altijd, als ik maar bij jouw kan zijn." Die woorden doen mij weeral blozen. Nu sta ik hier ongemakkelijk en weet niet goed meer wat te zeggen. "Welterusten Oliver." zeg ik en geef hem een kus op zijn wang. Ik loop snel mijn kamer in en zie nog net voor ik mijn deur sluit hoe hij nog steeds in dezelfde positie staat en staat te lachen. Hij is zo schattig.

Maandag

Jace en ik waren al redelijk vroeg aangekomen op school. We hebben al onze benodigdheden bij ons. Aangezien we dit het eerste uur moeten doen heeft het geen nut om dit in onze kluisjes te zetten. Een nadeel hieraan is dat de meesten ons raar aankijken.

"Mevrouw, wij zouden graag als volgende gaan." zegt Jace vriendelijk tegen mevrouw. Ze knikt en we plaatsen ons zoals we hadden voorbereid. Onze presentatie gaat over een boek, waarvan we eigenlijk de film hebben bekeken in plaats van het boek. We waren vrij in hoe we het zouden presenteren maar wij wouden geen standaard presentatie met een PowerPoint. We hadden gekeken in mevrouw haar cursus wat we allemaal al hadden geleerd dit jaar en we zouden daar iets rond doen. We wisten dat dit ook goeie punten zou scoren. We hadden besloten om een nieuws te presenteren waarin wordt gezegd dat er een nieuwe film uitgekomen is.

Daarrond wat gezegd te hebben gingen we over in een interview. "The boy in the striped pyjamas zal een wereldbekende film worden. Maar wat denkt de maker hier van? Wij vragen het hem zelf. Marie jij staat momenteel naast hem. Aan jou het woord." zeg ik en trek snel de blazer uit die ik aanhad. Ik trek snel een kleed over mijn kleren en loop naar de andere kant van de klasruimte. Jace deed net hetzelfde en ik was iets sneller klaar dan hem. Daar begin ik Jace, ook wel de maker, te interviewen. "Zo dat was het, bedankt voor het gesprek. En dan gaan we terug over naar jullie Estella en Jace." zeg ik als Marie. Snel trekken we terug onze kostuum kleren uit en doen het andere terug aan. Het grappige was dat we de kleren overal smeten, want ik hoor enkele klasgenoten en zelfs onze leerkracht lachen. "Dankjewel Marie voor het interessante interview. Dan gaan we nu over naar het weer. Vannacht wordt het een heldere nacht met temperaturen rond 15 graden. Morgen wordt het een zonnige dag met temperaturen tot wel 25 graden." zegt Jace. "Dat was het nieuws, bedankt voor het kijken en tot de volgende keer. Dag!" zeg ik waarna Jace en ik recht voor ons uit glimlachen.

"Waaw dat is de beste presentatie die ik ooit heb gezien. Dank jullie wel voor jullie werk." zegt mevrouw. Dit maakt mijn dag helemaal goed. Jace en ik lopen met al het materiaal terug naar onze plaats. Eenmaal we alles hebben opgeborgen en mevrouw het niet zag, geven we elkaar een high five. Die punten zijn binnen denken we beiden, en lachen naar elkaar.