BEHIND HIS SMILE_SERIES 1_ (DONT FALL IN LOVE WITH A BROKE MAN)_BOOK 1_COMPLETE

CHAPTER 93 I LOVE YOU SO BAD

Sorry guys kase isat kalahating tamad si author.kaya slow update muna at hassle den kase wala akong cellphone ang hirap manghiram. Sorry po mga kilander's nagiisip lang po ako ng susunod na chapter. PLEASE VOTE,KEEP READING AND KEEP IN TOUCH LANG MGA KILANDER'S. SARANGHAE!!!

GO ONLINE CLASS HAHAHA!!

Im going to be a teacher someday hahaha wala ito sa balak ko at  pinaka ayaw ko pa naman ang teacher. Pero nga sabi ng iba the more you hate the more you love. Pero hindi ko sya mahal!!

Heaven POV

"Sasali ka sa singing contest?" tanong sa akin ni amber na may pagtataka.

"grabe parang hindi ka makapaniwala ah" naasar kung sagot sa kanya. Bakit ayaw nalang nya akong suportahan.

"alam mo nakakainis ka!hindi mo manlang ako suportahan wala kang kwentang pinsan!" pagalit ko sa kanya pero tinawanan lang ako.

"hahahaha! wala lang hahahah!" pagtawa nitong nakakasar. Pinaningkitan ko sya ng mata dahil nakakainis sya pero ang ginanti nya sa akin ay tinarayan nya ako. Diba napaka walang kwenta!!

Maya maya ay dumating sa kinaroroonan namin sila shawn kasama ang mga kumag.

"mukhang nagkakainitan kayo ah?" tanong ni kent na parang ewan kararating lang nya pero nag iinit na agad ang ulo ko sa kanya.

"wala!" galit kung saad at nagwalk out. "nakakainis!"

"anong nangyari doon?" inosenteng tanong ni shawn na hindi alam kung ano ang nangyayari.

Narinig kung tanong ni shawn kay amber pagkatapos ay pumasok na ulit ako sa room namin. Nawalan ako ng gana at mood. Para mawala ang pagkabad trip ko ay sinuot ko ang headphone at inihilig ang ulo ko sa bintana. Pagkatapos ay ipikit ko ang aking mga mata para kahit sa konting minuto ay makapag pahinga. Mga ilang sandali ng pagkakapikit ay may naramdaman akong may tumabi sa akin.

"heaven okay kalang?" kahit mababang tono lang ang boses nya ay rinig ko sya dahil katamtaman lang ang lakas ng kanta sa earphone.

Dahan dahan akong humarap kung sino man ang taong iyon.

"oh renzy ikaw pala okay lang ako medyo badtrip pero okay lang hihihi" Pabirong saad ko kay renzy pero hindi na bago ang ekspresyon ng kanyang mukha. Seryoso syang type ng lalaki pero minsan hindi namin maintindihan ang tinatakbo ng isip nya. Alam ko ganon lang talaga sya at iba ang paraan ng pagpapalaki sa kanya ng kaniyang magulang. Pero gusto ko ang ugali nya.

"kasali ka pala sa singing contest?" nagulat ako sa tanong nya dahil sobrang cooled nya. Tumingin ako sa mukha nya sobrang seryoso nya talaga. Kaya hindi ako nakasagot agad.

"hindi ba? nakita ko kase na nakalagay sa bulletin board"

"ahhh oo kasali kami ni shawn duet kami" sagot ko tumingin sya sa akin.

"Alam mo sa mga sandaling ito namimiss ko sila yvo,caliber at Spencer. Dahil nakakamiss yung mga presensya nila alam ko hindi ka maniniwala sa mga sinasabi ko. Pero kahit ganito ako tahimik pero tao parin ako nakaramdam ng lungkot sa pag alis nila. Nakakatawa noh? dahil sayo ko lang sinabi ito dahil alam kung mapapagkatiwalaan kita sa mga ganitong usapin. I know you are so kind and jolly type of girl but sometimes you become a wolf when they hurt someone that you love. Sa totoo lang your a precious to us and I have to go" sa mga sinabi renzy nagulat ako sa sinabi ni renzy hindi ako makapaniwala. Totoo nga weird sya hindi mo talaga mababasa kung ano ang nasa isip nya. At kung ano ang tumatakbo sa utak nya he is so unpredictable.

Umalis na sya sa room walang tao sa room kaya tahimik ang paligid nakatingin ako sa bintana. Nakasandal ang ulo ko sa salamin at minamasdan ang mga estudyanteng naglalaro at nagkukwentuhan sa labas.

"Hindi pa ba tayo mag papractice?" nagulat ako ng biglang may nagsalita sa likuran ko.

"ay jusko! bakit ka kase nagugulat!" gigil na saad ko at si shawn lang pala iyon nakakainis eh.
Padabog kung tinanggal ang earphone ko at inilagay sa bag ang daming nagaasar sa buhay ko ngayon.

"ikaw ang nagsali sa akin pero hindi ka magpapractice?" Tanong ni shawn.

"okay na magpractice na tayo" aya ko at nginitian nya ako. Kaya para hindi weird nag ngitian kami sa isat isa pero parang mas naging weird hahaha.

"okay na magcut nalang tayo sa susunod na sub sa music room nalang muna tayo" pagkatapos ay naglakad kami papuntang music room. Hindi naman sya malayo dahil nasa likod sya ng building namin ng stem. Pero sa building na yun nandoon din ang canteen sa first floor ang music room ay nasa third floor. Dahil ang fourth floor ay naging exhibit room at yung mga iba pang room meron din kaming dance room.
Tahimik lang kaming naglakad papuntang music room. Exclusive naman kase yun sa lahat basta wag mo lang iuuwi ang mga instrument na nandoon.

Hindi ko alam kung bakit ganon pagkasama ko si shawn ay komportable ako. Alam kung may gusto sa akin si shawn pero hindi pa ako handa sa mga bagay na yun. Ako ang nag bukas ng pinto pagkatapos ay sya nama ay sunod na pumasok. Naghanap ako ng mauupuan malapit sa may bintana. Gusto kase ng may sariwang hangin dahil makakapagisip ako ng mabuti.

"Hanggang ngayon hindi parin ako makapaniwala sa mga nangyayari sa mga buhay natin. Sobrang unexpected ang lahat may mawawala may maiiwan. May iiyak at may tatawa, may  magwawagi at may matatalo.Minsan mapapaisip ka na lang kung ano ba talaga ang para sayo pero sa mga oras na ito hindi na ako magiisip pa kung tama o mali ang gagawin ko" saad ni shawn habang nakatingin sa aking mga mata. Nararamdaman ko at nakikita ko na totoo ang mga sinasabi nya. May halos sakit at mapangamba pero sa sitwasyong ito ay napuno sya ng lakas ng loob at pagwalang bahala.

"Anong......" hindi ko pa natapos ang aking sasabihin ay niyakap nya ako nv mahigpit. Mas mahigpit pa hindi kagaya nung intrams pero katulad parin ng dati nagulat ako. Naririnig ko ang kabog ng puso nya na para bang sasabog ano mang oras.

"Heaven Joy Del Marie I love you ......so bad and so much" madamdamin nya saad sa akin. Parang mahihimatay ako sa ano mang oras pero bakit ako? Ano ba ang nagustuhan nila sa akin?.

"your one of a kind of girl that I ever met I love you of what you are and who you are" paenglish nya pang saad kaya napatawa ako ng mahina.

"hindi ko akalaing iingleshin mo ako" pabiro kong sabi at kinalas ang yakap nya sa akin.

"alam ko kagaya nang dati hindi ka parin makapaniwala na mahal kita pero hindi ko naman kailangan ng sagot mo. Ang gusto ko lang malaman mo na mahal kita at gusto kitang makasama. Sana wag kang lumayo sa akin" saad ni shawn.

"ahhm okay im sorry hindi ko pa alam ang dapat kung gawin sa mga oras na ito" Saad ko at nagkunwaring nag hanap ng mga instrument.

Kaya mo yan heaven magpanggap kalang matatapos din ito.

Kahit gusto kong sabihin ay hindi ko masabi dahil hindi pa ito ang tamang oras sa mga ganyan. I love him but I need to be successful and to be proud of myself. I want to be more capable to do what I want to do.

DONT FORGET TO VOTE!AND  I HOPE YOU ENJOY THIS STORY.

AND FOLLOW ME FOR MORE UPDATE THIS SLOW UPDATE.

Guys vote, comment and follow me in wattpad for more update. I hope na sana nagustuhan nyo. Dont judge just love.