SEXY MAHKUM (STONY)

BÖLÜM 22

Tony, zırhı sayesinde gökyüzünde uçarken Jarvis'ten Peter'ın kaybolduğu zamanın uydu görüntülerini zırhın ekranına vermesini istedi. Aracın nasıl sıkıştırıldığını ve Peter'ın araçtan çıkarılma anını görünce içindeki öfke daha çok kabardı. Onları bulduğunda cehennemi yaşatacaktı.

&

Steve araçla tesise varmış ve grubu harekete geçirmişti. Ajanlardan aldığı son bilgiye göre grupla birlikte Sam'in uçurduğu jetle bilinen bir Hydra üssünü basmaya gidiyorlardı. Peter'ın orada olup olmadığına dâir belirsizlik Steve'in endişelerini körüklüyordu.

"Sakin ol Steve..."

Kendisine bunu söyleyen Loki'ye baktı. "Nasıl sakin olabilirim? 'Peter nerede? Ona birşey yaptılar mı? Tony iyi mi?' Bunları düşünürken sakin olamam."

Scott oturduğu yerden ona baktı. "Steve, herşey düzelecek. Bunu birlikte başaracağız."

Steve üzgün bir şekilde başını eğdi. "Keşke herşeye senin gibi umutla bakabilsem Scott."

Scott daha fazla konuşmaması gerektiğini anladı. O dakikadan sonra kimse de ağzını açıp birşey söylemedi.

&

Grant birilerinin ortalıkta koşturmaya başladığını görünce ters giden birşeyler olduğunu anladı. Elini çabuk tutmalıydı. Deney odasına vardığında Peter'ı sedyede yatarken buldu. Neyseki bilinci açıktı ve odada kimse yoktu. Çocuğa yaklaşırken onun yüzünde şaşkınlığı gördü.

"Baba..."

'Bana baba mı dedi? Sanırım ikizimle bir bağı var.'

Bileklerini bağlı tutan deri kayışları çözdü. Ve o anda doğrulan genç bir anda kollarını gövdesine sardı. Şaşırma sırası bu sefer Grant'taydı. Bir süre öyle kalmış olsa da sonra geri çekilerek çocuğun yüzüne baktı.

"Ben sandığın kişi değilim."

Peter bir kez daha şaşırarak "Sen Grant'sın."dedi.

Grant kaşlarını çatarak ona baktı. "Steve... O mu anlattı?"

Peter gülümseyerek "Çok fazla hem de. Seni çok seviyor ve çok özledi."dedi.

Grant onu kolundan tutup ayağa kaldırdı. "Biraz daha gitmezsek ikimizde yakalanacağız."

Peter karşı koymadan onunla birlikte yürüyerek odadan çıktı. Grant onu gizli kaçış tüneline götürdü. Ancak oradan kaçabilirlerdi.

Duvardaki kuru kafatasının göz çukurlarına parmaklarını yerleştirip bastı ve açılan tünele doğru çocuğu iterek içeriye girdi. Duvar anında kapandı.

"Bu tünellerin kolları birçok yere açılır. Kaybolursan çıkışı bulamazsın. Labirent gibidir."

Peter bunu duyunca onun koluna sıkıca yapıştı ve sessizce yürüdü. Arada bir ona bakış atıyordu. Steve olmasa da kendisine güven veriyordu. Belki de bu yüzü görmeye alışmıştı. Eve dönünce babalarına sıkıca sarılacaktı.

Grant ezbere bildiği yolda hiç şaşırmadan ilerlerken korkan çocuğu rahatlatmak istedi. "Bana ikizimden ve seninle aranda olan bağdan bahset."