MY TEACHER BAY JEON

28.Bölüm

EUN Mİ'DEN

Geri çekilip, sandalyesine oturdu. Defterin kapağını açtığında yazısı dikkatimi çekti. Ayağa kalkıp yanına gittim. Yazısı. Sanki.

- Senin yazın mı?

Bana bakıp başını salladı.

- Hoşuna mı gitti?

Belli etmemek için başımı salladım.

- Şey diyecektim. Matematik notların varsa verir misin? Sınavlar yaklaştı ya. Senin blog dersteki sınavına çalışmam lazım.

YALAN!

Günlükteki yazıyla karşı karşıya getirecektim. Çünkü benziyordular.

- Hmm. Nereye koymuştum?

Diye mırıldanıp, ayağa kalktı. Yalan söylemek istememiştim. Ama bakmak zorundaydım.

- Buldum. Al bakalım. İşine yararlar umarım.

- Umarım.

Diyerek kağıtları aldım. Yanıma yaklaştığında kaşlarım havalandı. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp, gülümsedi.

- Başka bir şey lazım mı Bayan Park?

Başımı iki yana salladığımda geri çekildi.

- Neyse. Görüşürüz.

- Gidiyor musun?

- Burada mı kalayım Jungkook?

Güldü.

- Kal.

Göz devirip, odadan çıktım. Hızlı adımlarla sınıfa çıkıp, sırama oturdum. Çantadan defteri çıkarıp, o sayfayı açtım. Kağıtları yazıyla karşılaştırdığımda.

Bunu yazan Jungkook'tu. Ama. Neden bunu yapmıştı?

Gözlerim dolarken aynı zamanda sinirliydim. Kağıtları katlayıp, defterin arasına koydum. Defteride çantama atıp, düşündüm.

Jungkook ne yapıyordu?

~~~~~~~~~~

Gönderilen: Jungkook
Jungkook, neredeysen konum at. Acil bir şey konuşmamız gerek.

Mesajı yollayıp, camı açtım. Bir süre bekledim. Umarım böyle saçma bir şey yapmamıştır.

Gönderen: Jungkook
Tamam
*Konum*

Konumu açıp, arabayı sürmeye başladım. Yirmi dakika içinde attığı konuma geldiğimde arabadan indim. Kapıyı çaldıktan bir süre sonra üzerinde mutfak önlüğüyle Jungkook açtı. Gülümseyip geri çekildi. Anında elimdeki defterimle içeri girdim. Mutfağa girdiğinde peşinden girdim.

- Gel hadi. Açsındır. Bir şeyle...

- Günlüğümü sen mi okudun?

- Ne?

Defteri masanın üzerine sertçe bıraktığımda yutkundu.

- Defteri sen mi okudun?

Diye sorumu yineledim.

- E..Eun.

- Sana inanamıyorum! Ben sana güvenmişken nasıl bunu yaparsın?!

Gözlerini defterden çekip bana baktı.

- Abinin. Haberi vardı. Okuduğu bir defterin sanmıştı. Sonradan fark ettik.

- Jungkook, abimin haberi vardı, izin verdi diye alıp okuman mı gerekiyordu?! Sana inanmıyorum.