37.Bölüm

500 39 30
                                    

JUNGKOOK'TAN

Gece telefonumun çalmasıyla uyandım. Eun'un uyanmaması için hızla elime aldım. Annem mi? Ne alaka bu saatte?

- Efendim anne?

- Hah. Oğlum. Eun Mi yanında mı?

Kaşlarımı çatıp yatakta doğruldum.

- Evet de. Niye soruyorsun?

- Babasının adamları geldi buraya. Ne olduğunu bilmiyorum. Neredesiniz siz? Senin evinde mi?

- Hayır. Seul dışında evleri vardı. Oraya geldik.

- Hah. İyi o zaman. Oğlum, kızımı koru, tamam mı bebeğim? Korkar o Jungkook. Koru onu oğlum.

Gülümsedim.

- Kızını canım gibi koruyacağım anne. Ona bir şey olmasına izin vermem.

- Aferin benim oğluma. Ben kapatıyorum şimdi. Hadi.

- Görüşürüz.

Telefonu kapatıp, üzerimdeki örtüyü çektim. Yataktan kalkıp, odadan çıktım. Eun'un odasına doğru ilerlerken sayıkladığını duydum. Koşarak odaya girdiğimde cenin pozisyonunda kulaklarını kapatmış sayıklıyordu. Yanına gidip, yere çömeldim.

- Yapma. Yapma.

- Eun. Eun uyan güzelim.

- Dur. Yapma.

Ne görüyordu?

- Canım yanıyor, lütfen dur.

Büyük ihtimalle babasının yaptığı bir şeyi görüyordu.

- Eun. Uyan.

Gözünden yaş düşmesiyle, çenemin gerildiğini hissettim.

O adamı gebertmek istiyordum...

Elimi yanağına koyup okşadığımda derin nefesler almış, sayıklamayı kesmişti. Gözleri hafifçe aralandığında beni gördü. Kollarını hızla boynuma doladı.

Korkmuştu...

- İyi misin sen? Ne görüyordun az önce?

- Jungkook. Lütfen git. Sana bir şey olmasını istemiyorum, lütfen. Git.

- Eun...

- Jungkook, lütfen. Canın yanacak git buradan. Ne olursun git.

Gözlerimi kapayıp, yüzümü saçları arasına gizledim.

- Git. Ne olur git.

- Benden bunu isteme.

- Jungkook, lütfen.

Kokusunu içime çekip, hıçkırıklarını dinledim.

Ağladığında kalbim neden atmıyordu?

- Benden her şeyi iste. Ama bunu isteme. Biz her şeyi birlikte atlatacağız. Bunları konuştuk.

Kollarını sıkılaştırdığında gülümsedim.

- Ağlama. Ağlama kalbim dayanmıyor, ağlama.

- Jungkook. Gitsene.

- Eun.

Geri çekilip, kızarık gözlerine baktım.

- Meleğim. Böyle yapma. Bir şey olmayacak. Seni yalnız bırakmam.

Omuzuma vurdu.

- Gerizekalı.

Sırıtarak ayağa kalktım.

MY TEACHER BAY JEONHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin