MY TEACHER BAY JEON

9.Bölüm

Oy ve satır arası yorumu unutmayın. İyi okumalar💕

********************

EUN Mİ'DEN

- Kendini zeki mi sanıyorsun? Yoksa salağa mı yatıyorsun?

- Ne diyorsun gene?!

- Bana sesini yükseltmemen gerektiğini bilmen lazımdı Eun!

Yanağıma inen tokatla durdum bir süre. Yumruk yaptığım elimi hızla geçirdim suratına.

- Abimden, Eun woo'dan, kardeşlerimden uzak dur.

Histerik kahkahasıyla kaşlarımı daha da çattım.

- Ah Eun. Ah. Hiç değişmeyeceksin değil mi? Ama birini unuttun.

Kimim vardı ki onlardan başka unuttuğum.

- Jeon Jungkook. Sevgilini nasıl unutursun. Hiç yakış... AH!!

Suratına ardı ardına indirdim yumruklarımı. Jungkook ne alakaydı ki?!

- Bana bak! O olduğunu düşünmediğim, ancak varsaydığım beyin algılayıcını aç ve beni iyi dinle! O abimin arkadaşı! Benim öğretmenim! Bir gıdım olduğunu düşündüğüm o beynine sok bunu!

- Ah. Eun. Ah. Ama sevgilin olmadığı konusuna inanabilirim. Ne de olsa aşka inanmıyorsun değil mi?

Dedi imayla. Sinirden kasılan çenemle ona döndüm.

- Lan. AĞZIMI AÇMAYAYIM DİYORUM AMA AÇTIRIYORSUN! BEN SENİN YÜZÜNDEN KAYBETTİM HER ŞEYİMİ! NE ERKEKLERE OLAN GÜVENİM KALDI NE DE YAŞAMA İSTEĞİM! BABA MISIN SEN HA?! BİR BABA KIZINA BUNLARI YAPAR MI?! HİÇ Mİ ÜZÜLMEDİN BANA?! İÇİN HİÇ Mİ CIZLAMADI?! NASIL DAYANDIN?! EĞLENDİN Mİ BARİ BEN ACI ÇEKERKE...

Yanağıma inen tokatla kelimeler boğazımda kaldı. Tabi ki acımazdı bana.

- BANA SESİNİ YÜKSELTME! BEN SENİN BA...

- SAKIN! Sakın o lafı tamamlama.

Kaşlarımı çatıp baktım ona. Benim babam yoktu. Ben babamı yıllar önce kaybettim. Bana gelip babanım diyemez. Bir baba böyle olamaz!

- Sen busun işte. İşini şiddetle kapatacağını sanan şer...

Saçımdan tutup duvara itti beni. Anında soğuk zeminle buluşmamla sırıttım. Yanıma geldi. Kolumdan tutup kaldırdı. Hayatımda yediğim sert tokatlarından birini daha sundu bana. Boğazımı tutup duvara yapıştırdı. Ve sıkmaya başladı. Tepkisizce izliyordum onu.

- Sen nasıl bir şeysin? Bir insanın canı hiç mi acımaz?!

Boğazımı bıraktı. Bense sadece sırıttım.

- Yıllarca neler yaptığını hatırlatmamı ister misin Park Joon Hyuk?! Sence ben o kadar şeyden sonra acı hisseder miyim?

- Bunu duyduğuma sevindim. Şimdi...

- Şimdi sesimi keseceğim. Yoksa abime ve arkadaşlarıma bir şey yapacaksın. Değil mi baba?

Suratı anında değişmişti. Çünkü en son dokuz yaşımda ona baba demiştim. Aradan geçen on yılda yüzüne karşı hiç bu kelimeyi kullanmamıştım. Gözünden yaş düşmesiyle histerik bir şekilde güldüm. Sonra ciddi ifademi takındım.

- On yıl değil mi? On yıl sonra bu kelimeyi ağzımdan duydun. Ama dua edin Bay Park. Yoksa bu kelimeyi ömür boyu kızınızdan duymayacaksınız. Şimdi seni gözyaşlarınla yanlız bırakayım. Sonra ne halt yapacaksan yaparsın.