Married to a stranger [ Completed ✔ ]

Chapter 28

Chapter 28

Pumasok ako sa trabaho na marami paring iniisip. Pero dahil sa sinabi ni Jaycee, nagkaroon ako ng lakas ng loob.

I tried my best to focus on work. I attended meetings, took care of other clients, managed the financial team and do paperworks.

I was in the middle of my work one day when an employee went inside my office. 

"Ma'am, someone wants to talk to you." she said.

"Who is it? I'm kind of busy." I said still focusing on my work.

"Marcus daw po." she said. Dahil sa narinig ko, napatingin ako sa kanya, nanlaki ang mata.

"Tell him I'm busy." I said, panicking.

Lumabas siya sa office at ibinalik ko ang focus sa trabaho.

That was not the last time he visited, he visits me everyday. Minsan nga may dala pa siyang bulaklak.

Hindi ko maintindihan ang sarili ko kasi hindi ko magawang sabihin sa kanya na tumigil na siya. Hindi ko magawang sabihin sa kanya na hindi ko na siya mahal. Hinayaan ko lang siya sa ginagwa niya. I just ignore him.

But he didn't give up. May mga pinapadala na din siyang mga regalo at mga bulaklak sa bahay. Tinatago ko ito para hindi makita ni Jaycee. Ayokong malaman niya ang tungkol sa amin ni Marcus, dahil kung mangyari yon, malalaman din niyang ginamit ko siya noon. Pero alam kong noon lang yon dahil ngayon, mahal ko na siya. Natatakot ako na baka magalit siya sa akin at ipagtaboy ako. I'll handle Marcus without Jaycee knowing anything about us.

This is just a normal busy day at work.

Hindi na din masyadong consistent si Marcus sa pagbisita, siguro dahil naging busy din siya sa trabaho. It was a good sign for me. Na baka sususko na talaga siya ng tuluyan.

Nasa kalagitnaan ako ng trabaho ko nang biglang bumukas ang pinto at pumasok si Marcus. Tumayo ako dahil sa gulat. What is he doing here? Sumonod na pumasok ang isang empleyado.

"Marcus, anong ginagawa mo dito?"

"Ma'am I'm so sorry. Ayaw niya po mag paawat."

Pinalabas ko siya sa office para makapag usap kami ni Marcus ng pribado.

"Leona, kailan mo ba ako mapapatawad? Please? Nagsisisi na ako." he started crying. Nangangamoy alak siya. He's drunk.

"You're drunk. Let's talk when you're sober." I said coldly.

"Kailan pa, Leona? Kailan ko pa kailangan mapatunayan sayo na mahal parin kita? Ilang linggo ko nang pinapatunayan sayo, pero hindi eh. Binabalewala mo lang." He said.

"Mag usap tayo kung hindi ka na lasing." I said.

"Lagi na lang eh, nag usap tayo dati ng maayos pero wala paring nangyari. Siguro ngayon na magmamakaawa ako sayo, habang lasing, siguro makikita mo kung gaano kita ka mahal." Lumapit siya at lumuhod sa harap ko.

Naghihina ako sa pagmamakaawa niya. Nasasaktan ako. Alam kong mahal ko si Jaycee, pero minahal ko rin si Marcus. Isang taon din kaming nagkasama. Hindi ko siya matanggihan ng harap harapan. All I can do is to ignore him and I was hoping that he'll get the message that I don't want to be with him anymore. Pero hindi ko masabi sa kanya. Wala akong lakas ng loob.

Hindi ko siya masagot. Walang lumalabas sa bibig ko.

"Please Leona, magsalita ka naman oh. Nahihirapan na ako eh. Bawat araw, oras, segundong wala ka, nahihirapan ako." tumayo siya.

Naawa ako, dahil nasasaktan siya. Kahit eto naman ang gusto kong mangyari, ang masaktan siya. Pero this is too much. I'm a coward, dahil hindi ko masabi sa kanyang tigilan na niya lahat. I guess I still love Marcus.

Nanatili akong tahimik. Nagulat ako nang biglang lumapat ang kanyang labi sa akin. He kissed me torridly.

I tried to push him, but he's too strong. Unti unti na akong nadadala sa kanyang mga halik.

Biglang bumukas ang pinto.

"Leona, Let's --" si Jaycee. Shoot.

Tinulak ko si Marcus at tuluyan na siyang bumitaw. Itinuon ko lang ang nga mata ko kay Jaycee. Jaycee stared at me with cold eyes. Nakakuyom ang kanyang mga kamay.

Lumingon si Marcus sa kinatatayuan ni Jaycee.

"Jaycee," I said. Lumabas siya sa office.

Hinabol ko siya. Sumakay siya sa elevator, hindi ako nakapasok. Naghintay ako sa katabing elevator nito para makapasok na ako.

I pressed ground floor. Bumukas ang pinto ng elevator, hudyat na nasa groub floor na ako. Lumabas ako ng elevator para mahabol ko si Jaycee.

Nangiginig na ako. Naiiyak. Natatakot akong mawala si Jaycee. Kung sana lang nagkaroon ako ng tapang na sabihin kay Marcus na ayaw ko na. Pero wala, naging duwag ako. I am too confused.

Nahanap ko ang kotse ni Jaycee at pumasok siya dito at pinaandar ito agad. Hinabol ko siya at tinawag ang kanyang pangalan. Pero it was too late he drove away fron the building.

Tumulo na ang mga luha ko. I don't know what to do. He probably thinks I cheated on him. Pero matatawag bang cheat yong ginawa ko? I don't know. Should I let him think that I cheated or should I tell him the truth about Marcus and that I used him before?

I am so confused. I love Marcus but I love Jaycee even more. Ugh. I think it's time to face the truth.

• Kamiry Delvan •