Married to a stranger [ Completed ✔ ]

Chapter 26

Chapter 26

"Thank you Kelly." sabi ni Mathew.

So, Kelly pala ang pangalan niya.

Nang umalis siya ay sinundan ko siya ng tingin. Malaki na din ang tiyan niya. Siguro nasa 6 months.

Binalewala ko nalang ang nangyari, nag focus nalang ako sa trabahong pinunta ko dito. Jaycee is still silent beside me.

Nag usap lang kami sa loob ng kanyang office habang naghihintay sa mag che-check ng order namin.

May pumasok ulit sa room, nilingon ko ang pinto, akala ko si Kelly. Bakit hindi ako mapakali? Diba dapat siya ang hindi dapat mapakali kasi siya yung may kasalanan dito? Ugh. Nakaka bwesit.

Pumasok ang isang babae. Mukhang isa siyang empleyado ng kompanya.
Umupo siya sa harap namin ni Jaycee na may dalang tablet.

"I'm so sorry for the mix up, Mrs. Villejo." she said.

"It's okay." I smiled. Hindi ko talaga gustong pagalitan ang isang empleyado dahil sa pagkakamali nila. Hindi rin naman madali ang trabaho nila lalo na't masyadong busy ang kompanya, kaya naiintindihan ko sila.

"If you don't mind, can you tell me your orders again Mrs. Villejo? To double check evrything." she said.

"Sure. We ordered 50 pcs. of handgun and another 50 pcs. of revolvers and 20 pcs.  of semiautomatic pistol. That's it. Can we expect this in 5 days? Our client is demanding for his guards 'til next week. We'll just get back here for the other clients' orders. We have to prioritize him for now." I said.

"Sure no problem. We'll have it delivered on sunday perhaps." she said.

"Oh, thank you." I said.

After that transaction, pinauna ko lang si Jaycee sa baba kasi kailangan ko pang mag CR.

Lumabas ako sa cubicle at lumapit sa sink lara maghugas ng kamay. May pumasok sa loob ng CR kaya napatingin ako sa pumasok. Nanlaki ang mga mata ko nang makita si Kelly sa pintuan.

Pumasok siya sa cubicle. Hindi ako nagmadaling maghugas ng kamay para makausap ko saglit si Kelly.

Lumabas siya sa sa cubicle at naghugas din ng kamay. Kumuha ako ng tissue para punsan ang kamay ko.

"Uhm. Kelly, isn't it? Ilang buwan na ang tiyan mo?" I asked. I want to settle everything with her. I'm not bitter anymore.

"Mag se- seven months." she said.

"Ah mabuti naman kung ganoon. I'm happy for you." I smiled at her.

"Thanks. Excuse me." she said and left me alone standing inside the comfort room.

Bumaba ako at nakita si Jaycee na naghihintay sa loob ng kanyang kotse.

Pumasok ako at inayos ang seatbelt ko.

"What took you so long?" he said. Nakakunot ang noo.

"Oh, sorry. I just had a little chat with a friend." I smiled at him.

"Boy or girl?" tinaas niya ang kanyang kilay.

"Girl." I said. Umaandar na naman ang kanyang pagka possesive.

"Good." I just chuckled. "Do you often visit that company?" he asked.

"Oo, pag may problema sa mga orders." I said.

"Kung ganon, nag kikita kayo nung Mathew na yon?" he said seriously.

Tumaas naman ang kilay ko.

"Bakit? Nagseselos ka ba?" I smiled.

"What if I say yes?" he also raised his brows. Ang cute nya mag selos.
Hininto niya ang sasakyan niya dahil dumating na kami sa building ng kompanya namin.

"Well, hindi ka dapat mag selos. I have a husband and he knows that. Besides, he has a girlfriend." I said and reached him to kiss his lips.

"And I love you." I said. He smiled with what I did.

"And I love you too." he replied.

Nagpaalam na siya para makabalik sa kanyang opisina.

Sumakay ako sa elevator para ipaalam sa finance team na okay na ang firearms at ara maipadala na nila ang pera sa MFC.

Inasikaso ko ulit ang mga iniwan ni papa. Nag trabaho ako buong hapon.

I am having coffee here at my office right now. At naisipan kong tingnan ang phone ko. I haven't used it since I texted Jaycee.

Pagbukas ko nito at tumambad ang 12 messeges and 10 missed calls from Marcus.

Anong problema nito? After almost 3 months, ngayon lang siya ulit nagparamdam. Why now?

Binuksan ko ang kanyang mga message. All of it are saying sorry and saying he want to talk to me personally. Bakit? Para saan pa? Ngayon na nakalimutan ko na siya? Ngayong masaya na ako? Ngayong malaki na ang tiyan ni Kelly?

I tried to ignore that thought and focused on my work. But I can't seem to focus right now. My mind is too clouded with Marcus' text. Ano ang gusto niyang pag usapan namin? Is he going to pursue me again? Akala ko ba give up na siya?

Hindi ako makapag focus at nababagabag lamang ako kung hindi masagot ang mga tanong sa utak ko. Kaya I replied to his text.

Me:

[What do you want?]

Marcus:

[Let's talk]

Me:

[I'll see you at a coffe shop later after work. This better be worth my time.]

Marcus:

[Thank you. Don't worry. This won't be a waste of your time.]

I texted Jaycee to say that I'll be late for dinner. That I have to take care of something.

He wanted to come, pero hindi ako pumayag at pinagpahinga lang siya dahil alam kong pagod din siya sa trabaho.

Hindi pa alam ni Jaycee ang nangyari sa amin ni Marcus. Natatakot akong malaman ni Jaycee na part of my plan why I married him was to hurt Marcus. I used him for revenge. Pero ngayon, mahal ko na siya. I don't want him to be mad at me just because of what I did before.

• Kamiry Delvan •