Married to a stranger [ Completed ✔ ]

Chapter 19

Chapter 19

Pumasok ako sa loob, kinakabahan.

Sinalubong ako ng yakap ni Camille.

"Where were you Leona?" sigaw ni mama.

"Uhm.. I- I just went out f-for fresh air." I said.

"Fresh air? It's passed midnight for goodness sake." ani mama.

I sighed. "I'm sorry."

"Paano kung may nangyari sayong masama? You didn't have any guards with you." mama said. Tahimik lang si papa na nakikinig sa sermon ni mama.

Hindi ko naman alam na ganito ang mangyayari kung mawala ako ng ilang oras.

"Where's Jaycee?" I asked.

"He's with Kate out there somewhere looking for you." she said.

Kate nanaman? Biglang bumalik sa sistema ko ang mga nangyari kanina.

"I texted him that Leona's back. " ani Camille.

Pumunta ako sa kusina para uminom ng tubig. Sinundan naman ako ni Camille.

"Saan ka ba galing? Nag alala talaga kami sayo. Akala namin may kung ano na nangyari sa yo." she said.

Tumingin ako sa paligid, at wala naman tao kaya sinagot ko na siya.

"I was at manila bay."

"What? What were you doing there?"  kumunot ang noo niya.

"I don't know, I just found myself standing in manila bay so I just stayed there to think and clear up my mind." I said.

"Why? What happened."

Sinabi ko sa kanya ang nangyari kanina bago ako umalis.

"So may past sila? Ano naman yun sayo? Ba't ka affected?" she said.

I rolled my eyes. "Alam mo ikaw? Minsan ang dami mong alam, minsan naman ang bobo mo." I said. "Oo na, tama ka, nag seselos ako kasi may nararamdaman na ako kay Jaycee. Nag seselos ako kasi sila lagi magkasama ni Kate. Nag seselos ako kasi ang kaso ni Kate ang laging nasa isip niya. Minsan hindi niya na nga ako mapansin. I mean, gusto kong mabigyan ng hustisya ang nangyari kay Kate pero... Ewan, basta nag seselos ako. Dagdagan pa nung narinig ko kanina. I'm so jealous and insecure. Okay!" hinihingal kong sabi.

Ngimisi ng nakakaloka si Camille.

I just rolled my eyes at nagsimulang maglakad patungo sa sala kung saan sila mama at papa para mag sorry.

"Ma, pa. I'm sorry." tumabi ako sa kanila sa sofa. "Alam kong nag alala kayo. I just went out without tinking. I left my phone accidentally at hindi ako nakapag paalam kay Jaycee co'z he was busy, I didn't want to dusturb him. I just went out to clear up my mind. I'm just stressed out. I lost track of time. I'm sorry." I hugged mama and papa.

"Sa susunod isama mo si Jaycee o magpaalam ka man lang." ani mama.

"You must be stressed out because of your work in the company. You can have a vacation if you want, anak." ani papa.

"No, pa. Okay na ako. Tama na siguro yung kanina." I joked.

They both smiled and hugged me.

We were in the middle of our family moment, when the door suddenly opened. Niluwa nito si Jaycee na hinihingal.

Kumalas ako sa yakap at tumayo para harapin siya.

Magsasalita na sana ako, pero niyakap niya ako ng mahigpit. Sa sobrang higpit, ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso niya. My naramdaman akong nagwawala sa sistema ko, bimilis din ang tibok ng puso ko.

Ano ba Leona, akala ko ba galit ka?

"J- Jaycee." I said. Hindi parin niya ako binitawan.

"Ehem. Aalis na po ako, uhm Leona, I'm glad your safe." sabi ni Camille. Ngumiti siya ng nakakaloka bago umalis. Nakayap padin ni Jaycee sa akin. Hindi ako nakagalaw.

"Iiwan na namin kayo, para makapag usap." ani papa.

Umalis sila papa na nakapalupot padin ang mga kamay ni Jaycee sa akin.

Nang nakaalis sila at kami nalang ang naiwan sa sala, saka pa kumalas sa yakap si Jaycee. Ako naman ay nanlaki ang mga mata sa ginawa niya.

Nakaawang lang ang labi ko, gusto kong mag salita pero walang lumalabas sa bibig ko.

"Where were you? When we went downstairs you were gone. I was so worried, I couldn't call you because you left your phone. I didn't know where to find you. I called your parents and Camille but they didn't have any Idea where you were." he said while looking straight into my eyes. Bakas ang pag aalala niya.

"I - I'm s-sorry." that was just what I managed to say. I sighed. "I just went out for fresh air and I lost track of time." I said.

He took a deep breath. "Manang said that you didn't have dinner. Let's eat. I'll join you."

He prepared me food. Inilagay niya ito sa harap ko at kumuha ng kanya para sabayan ako sa pag kain.

"Eat up." he said.

"Why did you leave without saying a word? Manang said that you were supposed to call us for dinner." napalunok ako sa sinabi niya.

Sasabihin ko ba sa kanya? Should I ask him about Kate?

Andito na eh, sasabihin ko nalang para matapos na.

I took a deep breath to prepare myself.

"I heared what Kate said in your office." there I said it. Gosh my heart is pounding so fast.

Napatigil siya sa pagkain at tumungin sa mga mata ko.

• Kamiry Delvan •