Deeply (IN LOVE SERIES #2)

Kabanata 5

Arceli Angeles: Please be aware that this story was written poorly. This was written a few years ago. Maraming error, loopholes and whatsoever error na makikita niyo

Again, this story was written poorly. Pwede niyo pong i-drop kung hindi niyo po bet hehehe.

Thank you!

***

In Love Series 2: Deeply

Kabanata 5

Naging matiwasay naman ang unang linggo ko sa PGC. I thought it will be as hell as I could think but I guess it's not. No one bothered me again even the Mayor's daughter. No one tried to even talk to me again dahil na rin siguro sa ugaling ipinakita ko sa kanila.

Sina Marta lang at iyong mga kaibigan niya ang lagi kong nakakasama. I did not even try to mingle on Nel and Rex's circle of friends because I really don't like them. Makasalubong ko lang sila, nayayamot na ako.

Weekend came and my plan to visit the farm was postponed because of the modules I need to answer for my missed lectures. At ngayon nga, narito ako sa kwarto ko at nagmumukmok kasama ang mga sandamakmak na papel na ito. It was now Sunday and here I am, answering the last set of modules. Dalawang araw rin ang inilaan ko para agad nang matapos at wala na akong problema.

Mabuti na lamang din at nadala ko ang ilang mga libro at notes ko galing sa dati kong school dahil hindi na ako nahirapan pa sa iba.

"At last!" I exclaimed when I finished the last question for that module. Nag-unat ako mabilis na nagligpit ng kalat. Sa pagkakataon ding iyon pumasok si Marta na may dalang meryenda.

"Uh, meryenda ka muna," she said and gave me a warm smile. "Kamusta ang modules?"

"It's a bit hard but I managed to finish it. Ipapasa ko na bukas para wala nang maging problema."

Tumango si Marta habang inilalabag sa maliit na lamesa ang tray ng meryenda ko.

"Nakabalik na ba sina Papa galing Lipa?"

"Hindi pa. Pero baka pabalik na sila dahil may dadating na tao para i-check ang mga baka kaya baka pabalik na sila."

Hindi na ako umimik sa halip ay ipinagpatuloy ang pag-aayos ng mga kalat.

Papa's still the same. He keeps on ignoring me and day by day, natatakot akong tuluyan na niyang makalimutan na may anak siya. May isang Alyanna Mayumi siyang dapat pagtuunan ng pansin. At sa bawat pag-ignora sa akin ni Papa, ay siyang unti-unting nagiging piraso ang puso ko, patuloy na nagdurugo at ang sugat ay hindi na naghilom. Mas lumala pa yata.

"Pupunta kami ni Noriel sa mga Acosta mamaya. Sasama ka ba?"

"Hindi na muna Marta. I'm tired and I'm planning to rest," I said and gave her a tired smile. "Masyado akong napagod at medyo masakit ang likod ko. Sa susunod na lamang."

"Sige.Maiwan na kita para makapagpahinga ka."

Marta left. Mabilis kong tinapos ang pagliligpit dahil nagutom ako sa amoy ng pagkain na dala ni Marta. Nang matapos ay sinimulan ko nang kainin iyon. It was lupiang toge which I requested. This is really my favorite.

Nkatulog ako pagkatapos at nang magising ay hapunan na. Wala pa rin sina Lolo so I ate alone. Buti at napilit ko si Marta at Noriel na sabayan ako ng pagkain para hindi malungkot ang pagkain ko. After dinner I went back to my room. Nang magsawa sa kapapanood sa butiking naglalaro sa kisame ay nagpasya akong matulog na.

Monday came and I woke up a little late. Hindi ako nagising sa alarm ko kaya naman halos takbuhin ko ang hagdan para lang makarating on time sa classroom namin. Fortunately, our first Professor was late so I was saved.