ÖZGÜR-TAMAMLANDI

EKSİK

Mert ertesi sabah uyandığında kendisini gayet dinç ve mutlu hissediyordu. Çünkü kafasında her şeyin planı hazırdı. Öğlene kadar babasının parayı yatırmasını bekleyecekti. Öğleden sonra ise kızın karşısına çıkacak ona ne kadar aşık olduğunu itiraf edecekti. Artık ne olacağından korkmuyordu. Ben yalan söylemiyorum ki çekineyim ya da daha az duygusal bir konuşmaya yapayım diye düşünmüştü. Kendisinin duygularının son derece gerçek olduğuna inanıyordu. Kızıl saçlı kızın da bu gerçek olan duyguları göreceğine inanıyordu.

Mert buraya geldiğinden beri ilk defa neşeli bir şekilde kahvaltısını yaptı. Kahvaltısından sonra bir sigara yaktı ve neşeli bir türkü tutturup okulun yolunu tuttu. Öğleden önce tek bir dersi vardı. O da Türk Dili ve Edebiyatı idi. Mert her zaman edebiyat derslerini çok severdi. Bu derslerde bahsedilen yazarların bir çoğunu tanırdı. Çünkü Mert'in kendini özgür hissettiği aktivitelerden biri de kitap okumaktı. Kitap okumanın inanılmaz bir şey olduğunu iddia ederdi. Yazarın kitapta verdiği betimlemeyi hayal gücünde kendi istediğin gibi canlandırmanın çok keyif verici olduğuna inanırdı.

Derse girdiğinde ilk defa bir edebiyat hocasını sevmedi. Bu adam bir tuhaftı. Garip hareketler yapıyor, sürekli kendi yazdığı kitabından bahsediyordu. Mert onun ağır bir depresyon geçirdiğini düşündü. Sonra hocanın eşi tarafından terk edildiğini ve iki çocuğunu da ona göstermediğini duyunca üzüldü. Ancak tahmininde haklı çıkmıştı. İnsan bazen haklı çıktığına da üzülüyor ne yazık ki. Ders boyunca hoca berbat hayat hikayesini anlatıp durdu. Kitabından bir şeyler söyledi. Mert dersin bitmesi için adeta saniyeleri saydı.

Sonunda ders bittiğinde ise ilk işi bankamatiğe koşmak oldu. kartını yerleştirip şifresini tuşladığında hayal kırıklığına uğradı. Aslında kendisini buna hazırlamıştı. Çünkü babasının parayı erken yollamayacağını biliyordu. Kendi yaşadıkları mahallede ve çevre mahallelerde bankamatik yoktu. Babası parayı yollamak için ya çarşıya gitmeliydi ya da sanayiye. Babası her şeyi son ana bırakmayı aşırı sevdiğinden Mert paranın gün sonunda geleceğinden neredeyse emindi. Bu durum onun biraz moralini bozsa da umursamamaya çalıştı.

Arkadaşlarının yanına döndüğünde onları vedalaşırken gördü. "Öğleden sonra da ders var. Derse katılmayacak mısınız?" diye sordu. Arkadaşları ona güldüler. "Öğleden sonraki ders uzaktan eğitim olacak. Okulda olmamıza gerek yok." Dedi içlerinden biri. Mert bu habere sevindi. En azından okulda sıkılmayacağım diye düşündü. Arkadaşlarıyla vedalaşıp bankamatiğe gitti. Bankamatiğin başında nöbet tutacaktı. Her yarım saatte bir kontrol edecekti. Para geldiğinde ise doğrudan B bloğa gidecekti.

Mert bugün kızı hiç görmemişti. O yüzden içinde bir eksikli hissediyordu. Ama bu farklı bir eksiklikti. Sanki güldüğü zaman içten gülmüyormuş gibi sanki içtiği sigaranın eski tadı yokmuş gibi bir histi. Bütün bu yaşananlar rüyaydı sanki. Kızıl saçlı kız gelip kendisini dürtecek ve rüyadan uyandıracaktı. O gelmezse de sonsuz bir uyku da ziyan olup gidecekti. Rüya içinde hapsolmuştu. Gerçekle arasındaki bağlantıyı kurabilecek tek insan kızıl saçlı kızdı. Onu bir an önce görmek istiyordu. Bu öyle güçlü bir istekti ki Mert hayatında hiçbir şeyi bu kadar çok istediğini hatırlamıyordu. Onu görmediği her an duyguları biraz daha kabarıyordu. Ancak içten içe korkuları da artıyordu. Kızın ona "Hayır." Deme ihtimali onu çok korkutuyordu.

Bankamatiğin başındaki nöbeti saat üçe kadar sürdü. Yalnızca bir kez ayrıldı nöbet yerinden onda da çok susamıştı. Çünkü bu şehrin havası aşırı nemliydi ve Mert terlemişti. Gidip kantinden bir su aldı ve hemen oracıkta kafasına dikti. Daha önce hiç bu kadar su içtiğini hatırlamıyordu. Suyunu bitirip yerine döndüğünde bu defa da acıktığını hissetti. Ama bunun için yeterli zamanı yoktu. Yemek yiyebileceği yerler buradan uzaktaydı. Bu da çok fazla vakit kaybetmesi anlamına geliyordu. Bunu göze alamadı. Parası gelince bu kez de B bloğun önünde nöbete başlayacaktı. Bu defaki para değil aşk nöbetiydi üstelik.