Forgive or Forget

Chapter 20

It consumed two days for the pageant to be finished. And the winner came from the country of Venezuela. But at least, Philippines got the first runner up title. Although Ms. Venezuela really deserves the title.

Matapos ang pageant ay nagkaroon pa ko ng mga interview at fanmeet. I really had fun! This will be one of the great memory I'll treasure.

"Miss Jeenah! Miss Jeenah!" papasok na dapat ako sasakyan ng maagaw ng tinig na iyo ang atensiyon ko.

Napalingon ako, maraming mga tao ang nakangiting kumakaway sa akin kaya sinuklian ko iyon ng matamis na ngiti. Pauwi na dapat kami galing sa fanmeet at pasakay na ng sasakyan ng mapatigil ako. Napatingin ako sa isang batang babae na hinaharang ng guard habang may hawak itong bulaklak.

Hindi ako nakatiis at muli akong lumapit sa mga tao. Narinig ko pang tinawag na ako nila Miss San pero hindi ko iyon pinansin. Nagsigawang muli ang mga tao at agad namang hinarangan ako ng mga guards para hindi masaktan sa mga ito.

"Hey, can I talk to the little girl?" I said to the guard who's stopping the little girl to come towards me.

"Y-yes, ma'am."

"Miss Jeenah!" rinig kong tawag muli ng maliit pero matinis na tinig na iyon.

Hinawakan ko ang kamay niya at pinalapit ito sa akin. Malaki ang ngiti niya habang hindi matigil ang kamay niya sa pagkaway sa akin. Umupo ako upang level-an ang tingin niya. Nakikita ko ang mga fans na may kaniya-kaniyang cellphone at camera ang nakatutok sa akin pero hindi ko na iyon pinagtuonan ng pansin.

"Miss Jeenah..." bakas sa boses niya ang saya ngunit naroon pa rin ang pagka-inosente.

"Hey, little girl! How are you?" malawak ko ang ngiti ko habang nakatingin sa kaniya.

"I'm so happy, Miss Jeenah! You're so beautiful! I'm gonna cry, I'm gonna cry!" nagsimula ng magtubig ang mga mata niya at namula ang maputi niyang pisngi.

"Shh, baby, don't cry. I'm here already." malambing kong sabi para patahanin siya. She's just so cute!

"I really love you, Miss Jeenah. I'm your number one fan!"

Napangiti ako, "Thank you, baby girl. I love you, too.

"Someday, I wanted to be an actress and model, too!" masaya niyang sabi.

Mas lalong lumawak ang ngiti ko. Nakikita ko ang sarili ko sa kaniya. The way her eyes saying it. Saying it's her big dream. "That's good to hear! I know someday, you will be. I believe on you."

"I'm so thankful, Miss Jeenah. Promise, I will be. And you will be the first person that I will be saying thank you."

"I'll always remember that! Anyway, what's your name?"

"Jillian Paula!" nakapalakpak niyang sabi.

Mas lalo akong napangiti nang marinig ang pangalan niya. Jillian... Jiulian. Pft, that's so cute.

"What if I named my future daughter after your name?" I tilted my head slightly and look at her thoroughly.

Her eyes widened, "OMG! Really, Miss Jeenah! I want that!"

"I want it, too. I promised, I'll name her after you."

Habang nasa New York pa rin ako ay ginagawa ko ang mga kailangan kong asikasuhin sa school dahil malapit na ang Christmas vacation, at baka hindi na ko makahabol sa dami ng kailangan kong dapat ipasa. Sa t'wing pagkauwi ko ay agad akong naglilinis ng katawan at pagkatapos niyon ay ginagawa ko na agad ang mga school works. Hindi na nga kami nakakapag-usap ni Jiu dahil doon. Miss na miss ko na ang lalaking iyon! Pero alam kong sobrang busy din siya sa mga assigned cases niya. Hindi nagkakatugma ang oras namin para magkausap man lang. Pero hindi niya hinahayaang wala siyang message sa akin sa isang araw. Walang palya iyon.