090

97 3 0
                                    

"I know you like me, Shane."

Laglag parin ang panga ko at nanlalaki ang mga mata.

"H-how?"

"You like that," he joked. 'Di ko gets kaya stay put lang yung pagkagulat ko.

"Did someone told you?"

Umiling siya. "Wala," tanggi niya. "Walang nagsabi sa'kin kundi ikaw."

"ME?!"

"E-e-eeee!" biro niya ulit.

Is he trying to make the atmosphere lighter o sadyang barag lang talaga siya ngayon? He's acting like he's drunk.

Oh wait, is he?

The party served wine pero for faculties and staff lang. Did he sneak to get a glass or more?

"Pero seryoso, ikaw talaga yung nagsabi sa'kin." Sabi niya bago nilagay ang dalawang kamay sa bulsa ng puting-puti niyang pantalon.

Pinigilan ko namang madistract sa kagwapuhan niya.

"When?"

"Nung birthday ni Jean."

"How?"

Natawa siya. Probably because I'm asking too much.

"They were looking for your things inside Jean's house. Doon ka raw kasi nagbihis. Binabantayan ka ni Jacob sa harap ng sasakyan niya nang dumating ako para pagpaalam dahil uuwi na kami nila Clark.

"Ibinilin ka naman saglit sa'kin ni Jacob dahil ikukuha ka niya ng tubig. Tatanggi dapat ako pero tumakbo na siya paalis. I was left with you in your drunk and wasted self." Tumawa ulit siya. Naalala yata kung anong itsura ko.

Mukha kaya akong brokenhearted sa gabing yun dahil sa kanya!

"Tumatawa pa ako kasi sumasayaw at kumakanta ka parin. Nagpapakitang-gilas ka kay Kuya Jacob mo. When you finally recognized that it was me, that's when you told me."

"Told you what?"

Ngumisi siya. "Everything."

After he finished talking, that's when the memory of everything started coming back to me.

Like MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon