Gecenin en karanlık koynunda; bir ayinin ortasında, kendinizi bulsanız nasıl hissedersiniz?
O gece Zemheri ait olmadığı bir yerdeydi.
Ya da öyle sanıyordu.
Bir Gelin Ayini'nde.
Dolunay'ın göğsünde.
🌑
"Cok susuyorsun, suskunluğun beni daha çok ko...
Bu bölüm çok içime sindi😅 Sanırım şuana kadar yazdığım en içime sinen bölüm oldu.
Yazarken ben bile çok heyecanlandım!
Yorumlarınızı bekliyorum🖤
İG: Zemheriarafwatty 🌑
zayn malik- dusk till dawn
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aref Sungur🌑
Saklı Korkular -6-
Buğulanmış bir camın arkasından kendime bakıyordum. Kapıya vurarak çıkmaya çalışan bir Zemheri vardı. Ben ise kapının arkasında durmuş yıllardır kandırdığım kendimi içeride tutmaya çalışıyordum.
Şimdi ise onun yanında biri daha vardı. Gözleri çoğu zaman siyah, bazen de gri olan biri... Kapıyı itmiyordu ama bana bakıyordu. Bana bakıyordu ve beni görüyordu. Gülümsüyordu bana. İçerideki benim, saçlarımı okşuyordu. Sevdiğini söylüyordu. "Ben yanındayım..." diyordu.
Şimdi de elimi göğsüne katıyordu.
Ellerimin altında yanan ateş ruhumun buzunu eritiyordu. Hemen elimi onun büyük elinin altından çekip kaçmam gerekiyordu.
Büyük elleriyle yalnızlığın örtüsünü üstümden çekebilir miydi?
Peki ben alıştığım karanlığı bırakabilir miydim?
İsmim bile soğukluğumu yansıtırken bu adamın çölden daha sıcak bakışlarında yaşamak, beni öldürürdü.
Değişimler insanı öldürürdü. Neysen oydun. O kalmak zorundaydın. Şimdiye kadar kendi başımın çaresine bakmış, kimseden sevgi dilenmemiştim. Bundan sonra da öyle olmalıydım.
Ama Onun gözlerine bakmak; uçurumlardan yumuşak bir bulutun üstüne düşecekmiş gibi hissettiriyordu...
Elimi elinin altından yavaşça çekip kurtardım. Elimin titrediğini fark edip arka ceplerime sıkıştırdım.
"Yavaş gel. Böyle yaparsan 45 gün bile durmam." sesimin sert çıkmasına dikkat ederek konuştum. Gözlerindeki yumuşak bakış anında kırılırken yutkundum. Başıma bir anda giren ağrıyla gözlerim kalbini buldu. Canını yakmıştım işte. Ben buydum. Böyle biriydim.
"Bir gün bu buzdan duvarlarını ben zorladım diye değil sen istedin diye yıkacaksın." Aramızdaki birkaç adımı tok adımlarla kapatıp gözlerime birkaç saniyelik bakışının ardından dudaklarını kulağıma yaklaştırdı.
"İşte o zaman geldiğinde, etrafında kırıp saçtığın insanların parçalarını sen toplayacaksın." kaşlarım çatılırken o yanımdan hızla geçip kapıyı açtı ve gitti.
