KUŞ BEYİNSİZ ~Askıda~

21.BÖLÜM :Bebem seni terk ediyorum kanka .

Oy verin . Cidden çok uğraştım . Multi Mertcan ve Beril .

&#$*€$/&/*/*$*$*$*&=&$£=¥==¥=(=**%*&

Bazen yaptıklarınızdan pişman olursunuz . Bazen ise yapamadıklarınızdan .  Ben daha çok yapamadıklarımdan pişmandım . Neden Eymen ' in telefon numarasını almadım diye düşünüp karne gününe kadar kendimi paralamıştım.  Salaklık bendeydi .

Tüm dört gün boyunca belki gelir diye beklemiştim . Hatta derse kendimi veremediğimden iki kez ceza almış üstüne üstlük azarlanmıştım.  Takmamıştım.  Zaten e okul kapanmıştı. Hocalar bizi notlarla tehtit edemiyorlardı bile . Yani şans hocalara götüyle gülüyordu . Ve bana da . Ben şansa kafa atmıştım o da bana götüyle gülmüştü hiç adil değildi . Yani bana göre .

Hiçbir şekilde Eymen ' ı görememiştim . Yanıma da gelmemişti. Ben de hep onu düşünmekten başka bir şey yapmamıştım. Yapamamıştım.  Her şey bana onu hatırlatıyordu.  Bu saçmaydı.  Yeni tanıdığım birine bel bağlamak. ..

Cuma günüydü ve okuldan sonra kendimi sahile atmış mal mal dolaşıyordum . Eymen ' ı düşünüyor kendimi yiyip bitiriyordum . Doğa 'ya hiçbir şeyi anlatmamıştım   . Tüm hafta geçiştirmiştim.  Ve Derin ile birleşerek beni son gün planından sürgün etmişlerdi . Çokta fi fi .

Hava kararmaya yüz tutarken eve doğru yürüyordum. Bir anda yanımdan hızla  siyah bir porsche geçti . Bu Eymen ' in arabası olma ihtimali kaçtı ? Ardından ise Poyraz ' ın ezberlemiş olduğum Lamborghini 'si hızla  geçti .  Bu tesadüf olamazdı . Hemen Poyraz ' ı aramak için telefonumu çıkardım elim titriyordu . Eymen kaçmazdı . Sadece benim başımı belaya sokmamak için gizli kalması gerektiğini söylemişti. 

Sonunda aradığımda çaldı ama ardından kapandı . Bu ... garipti . Fazla garip .

Hava tamamen kararmıştı ve sokak lambalarının ışığında telaşlı bir biçimde eve doğru yürümeye devam ettim . 

Yanımdan beyaz bir Audi geçerken o tarafa döndüm . Abim sonunda beni dinlemiş ve dede arabası almamıştı . Diğer araba kazadan dolayı pert olmuştu . Acayip bir şekilde yavaş gitmesine şaşırmamıştım.  Kazadan bu yana fazla paranoyaklaşmıştı .

Bağırdım ,

-Ne yapıyorsunuz siz ?

Dedim .

Açık camdan bağırdı .

- Poyraz beni takip et. Önemli dedi . Ben de takip ediyorum .

Diye söylendi . Gergin ortamı yumuşatmak amacıyla bağırdım ,

-Nah gidersin sen böyle .

Dediğimde bana dil çıkardı ve 30 da gitmeye devam etti .

Önemli olan ne olabilirdi ki ? Eymen' in arabası o olmayabilirdi.  Ama içimden bir ses öyle olduğunu ve işlerin kızışacağını söylüyordu .

Bitkin adımlarımı eve doğru olan hızlı adımlarıma kattım . Sonunda bahçe kapısından girebilmiştim . Kapının önünde bir adet kuzenim ve yanında ona bağırıp çağıran bir kız beklemiyordum tabii ki . Mertcan ise ısrarla zile asılıyor kız ise sürekli cır cır cırlıyordu. 

Ortalarından geçip şaşkın bakışlar eşliğinde kapıyı açtım . İçeri girip kapıyı yüzlerine kapattım . Kahkahamı bastırıp kapının kolunu tutup aşşağı çektim ve kapıyı açtım . İkisini de içeri davet eder bir bakış atıp kapıyı ardına kadar açtım .