KUŞ BEYİNSİZ ~Askıda~

29. Bölüm

Barkın

Deniz'le hastaneye doğru giderken ben nedense sırıtıyordum . Sanırım Poyraz ' ın dayak yemesi yüzündendi .

" Kim dövdüyse taktir ettim gerçekten . "

"Barkın kes sesini . "

Dedi bana Deniz . Her ne kadar sert gözükse de o da gülmemek için kendini zor tutuyordu.

Bir an telefonuma uzandım . Yoktu . Ceplerimi yokladım torpidoyu bile açtım .

" Deniz geri çabuk geri dön . Yok telefon . Telefon yok . Deniz ! "

Bağırmaya başladığımda Deniz de bana bağırdı .

" Kamalak dur bi . Zaten araba sürmekten korkuyorum . "

O nasıl bir küfür ?

"Eğer dönmezsek sana kaza yaptırırım . Telefon önemli bir araçtır . "

"Gerizekalı . Dönüyorum tamam . "

"Neden acele ediyoruz ki . Sanki biz gelince bir anda yaraları iğleşecek. Onun için Aden ' in gelmesi lazım . "

Dediğimde pot kırdığımı anladım .

"Ne alaka ? "

Dedi kaşlarını çatarak bana bakan Deniz .

"Önüne dön kaza yapacaksın. "

"Ne alaka dedim . Cevap ver !"

Gergince ellerimi saçlarımdan geçirdim . Düşün Barkın düşün .

Bir anda aklıma gelen fikirle sırıttım . Karşıya bakıp gözlerimi büyüterek , "Araba " diye bağırdım .

Deniz aniden frene bastı . korna sesleri kulağıma ulaştı .

Deniz kafasını direksiyona koyup derin bir nefes aldı .

"Barkın ben seni öldürmeden kendini öldür . "

" Kendimi intihar mı edeyim ? "

"Gidip telefonunu alalım . Sen de kes sesini. "

"Sustum ."

Deniz arabayı sürmeye devam etti . Aslında bir telefon için bu yolu dönmezdim . Ama Poyraz ' ın fotoğraflarını çekip yıllarca onunla dalga geçme şansını hiç kaçıramazdım .

Deniz evin önünde durdu .

" Acele et . "

Diye mırıldandı ben kapıyı açarken anahtarı bana fırlattı .

Kapıyı açıp içeri girdim . Neredeydi diye düşünüp en son Aden ' in uyurken fotoğrafını çektiğim aklıma geldi . Hemen yukarı çıktım .

Kapının önüne gelince kulağıma gelen sesle tövbe diyerek açtım kapıyı .

Ve evet . Aden ve Eymen'i bastım .

Eymen Aden'i dolaba yaslamıştı. Üzerine eğilmişti . Ilk başta anlamadım . Ama sonra Aden kızarık surat ve şiş dudaklarla bana bakınca her şeyi anladım .

Ne diyeceğimi bilemeden telefonumu unuttuğuma dair geveledim .

Eymen bana bakmıyordu bile . Ama sinirkendiğini anlamıştım .

Tek suçum kapı açmak .

Cinnet geçiren çocuk tek suçu telefonunu unutmak olan çocuğu doğradı .

Yutkunup telefonumu bulup aşağı indim . Aden de bana seslenerek arkamdan geldi .

Kızarmış yüzü az önce bir şey yaşandı diye bağırıyordu adeta .