KUŞ BEYİNSİZ ~Askıda~

31. Bölüm

Telefon sesi geldiğinde yüzümü yıkamak için lavaboya eğilmiştim . Sesle birlikte vazgeçip telefonu açmıştım.Ve bir dizi saçma sapan konuşmanın ardından abimin buraya geldiğini öğrenmiştim .

Mutfağa yarı koşarak gittiğimde Eymen bana garip garip baktı .

" Abim geliyor . " Dedim telaşla .

"Gelsin . "

" Bizi bu halde mi görsün ?"

" Bana fark etmez . "

"İkimizi de öldürür . "

"Ben varken sana zarar veremez ."

" Sen benim abim olduğunu düşün. Ne hissedersin ?"

"Düşünmemeyi tercih ederim . "

"Eymen ..."

"Aden saçmalıyorsun. Bu kadar neden korkuyorsun ki ? "

"Korkmuyorum. "

"Birazdan gelir . Söylediklerimi bir düşün ."

Deyip beni kenara iten ve evden çıkan Eymen ' e şaşkınca baktım . Karşı yola geçip kendi evine girdi . Bunu beklemiyordum. Daha çok etkileyici bir biçimde sırıtıp benimle dalga geçmesini umuyordum.

Derin bir nefes aldım . Mutfağa şöyle bir bakınca tişörtünü unuttuğunu anladım . Çoktan kurumuştu. Vermeye niyetim yoktu . Hemen eğilip onu aldım ve burnuma götürdüm . Çok sevdiğim çikolata kokusuyla burnum doldu .

Mutfağı boş verip odama çıktım . Tişörtü özenle katlayıp dolabıma yerleştirdim.

Eymen 'in dediklerini düşünmekten kaçıyordum belki de.

Kapı çalınca derin bir nefes aldım ve aşağı indim . Şüphe çekecek herhangi bir şey olup olmadığına dair eve göz attım .

Ardından kapıyı açtım .

Abim bir anda beni kenara itip içeri daldı . Deli gibi salona , koltukların arkasına baktı . Ardından mutfağa baktı ve yukarı çıktı . Aşağıda sakince onu bekledim .

Aşağı inince ,

"Ne yapıyorsun ?"

Diye sordum .

"Hiç . Sadece Barkın 'ı öldüreceğim. Ben hastaneye geri dö..."

Derken gözleri boynumda bir yere kaydı .

Elim istemsizce oraya gitti . Dokunduğumda sızladı .

" Abim kaşlarını çatıp bana baktı . "

"Ben gelmeden önce evde biri olma ihtimali var mı ?"

"Yok !"

Dedim hiç tereddüt etmeden . Yalan söylemek bu kadar kolay mıydı benim için ?

"İyi o zaman . Boynuna ne oldu ? "

" Ne olmuş ?" Deyip gergince gülümsedim .

Kapının yanındaki aynayı işaret etti abim .

Aynanın karşısına geçip boynumdaki kızarıklığa baktım . Görülmeyecek gibi değildi ki .

"Ha , ben yaktım orayı . "

"İnanmadım . Barkın ' ı arıyorum . Gelsin . Hep beraber konuşacağız sizin hakkınızda . "

Çenesi gerildi

Telefonunu cebinden alıp muhtemelen Barkın 'ı aradı .

" Hemen gel buraya . ... Evet acil. ... Hemen dedim Barkın . Şimdi ... "

Ben gidip koltuğa oturdum . Somurtup böyle bir ayrıntıyı nasıl kaçırdığımı düşünüyordum .

10 dakika sonra kapı çaldı . Abim hızla kapıyı açtı . Barkın ' ı kolundan tutarak içeri çekti .

Parmağıyla beni de yanına çağırdı .

Barkın' la bakıştık . Barkın ' ın yanına , abimin karşısına geçtim .

Kaşlarını çatıp ikimizi de süzdü .

" Aranızda ne var ?"

"Ne alaka abi ? "

"Burada soruları ben sorarım . "

"Saçmalama abi . " Diye inkar ettim .

"Aden farkındayım . O izin nasıl olduğunu biliyorum herhalde değil mi ? Barkın evden çıktığında yüzünü gördüm . "

Dediğinde yutkundum .

Barkın kulağıma eğildi .

" Ya sen Eymen ' i açıklarsın ya da rol yaparız . "

Dudaklarımı "rol " diye oynattım.

"Tamam Deniz . Aden ' le çıkıyoruz . Sana söylemek istemedi çünkü daha çok yeni . "

Deyip sırıttı Barkın .

Abim kaşlarını iyice çattı .

"Neden gülüyorsun ? "

Dedi abim Barkın'a .

" Hiç . "

Dedi Barkın ve kolunu omzuma attı .

"Çek ellerini kardeşimin üzerinden . "

"Hadi ama . Bak izin vermezsen kaçarız. "

Dedi ve gülmeye başladı . Ve abim Barkın ' ın yüzüne bir yumruk attı .

Ben de olayları incelemeyi bırakıp abimi engellemeye çalıştım . Sadece çalıştım . Abim beni geçip Barkın ' ın üzerine atladı .

□□■

Askıya alındı .