KUŞ BEYİNSİZ ~Askıda~

13. BÖLÜM BENSİZ . PEKİ .

Multimedya:Kaan

Yazar şeysi :
Devam ediyor dın dın dıptıs dıptıs. Aslında yorgunluktan ölüyorum. Ama geciktirmek istemiyorum .
Beğenmeniz dileğiyle .

Romantikli bir bölüm oldu.
BÖLÜM SINIR 25 VOTE.

》》》》》》》》》》》》》》》》》

Odaya girdiğimdeki şoku hala atlatamamıştım. Kaan ellerini saçlarından geçirdi . Odada bir oraya bir buraya yürümeye başladı. Odada olanlar ise ...

Duvarlar renkleri belli olmayacak bir şekilde fotoğraflarla kaplıydı. Tahmin ettiğiniz gibi benim fotoğraflarımdı . Dikkatli bakınca 8. Sınıftan başlayarak geldiğini gördüm . Kapının bir tarafından başlayıp öbür tarafında bitiyordu. Tavana baktığımda fotoğrafların orada devam ettiğini gördüm. Oldukça büyük bir odaydı. Zaten fotoğrafların çoğu habersiz çekilmişti .

Kaan burayı görmemeliydin diye fısıldarken odayı turluyordu.

-Bana bir açıklama borçlusun gibi geliyor . Sence ?

Baygın bakışını bana gönderdi. Benim şu an bağırıp ne tür bir sapık olduğunu sorgulamam gerekiyordu ama ben sakin bir biçimde sormuştum . Yani çok kibar olmasa da idare ederdi . Bu durumda yapabileceğimin en iyisine fark bile atardı.

-Tabi ya açıklama. Nereden başlayayım ki . Seni nasıl sevdiğimden mi ? Nasıl özleyip söyleyemeyince kahrolduğumu mu ? Özlemekten daha kötü birşey varsa o da özlediğini özlediğin kişiye söyleyememek . Parmağını bile kıpırdatmadan sevdim ben seni. Bu aşk varya dünyada cennete gittiğini sanıp cehenneme gitmek gibi . Sonu belli değil. Seni ne kadar seversem severim sanki hiç yetmeyecekmiş gibi geliyor . Bazen seni yanıma kopyalayasım geliyor ki gitme hep mutlu olayım.Kendimi mutluyken düşündüğümde yanımda sen oluyorsun .Seni herkesten önce sevdim ben . İlk gördüğüm zaman bile dün gibi . Aşk nedir biliyor musun ? Tek bir kadın için bütün kızlardan vazgeçmek ve bundan zerre pişmanlık duymamaktır. Bende şu klasik ilk aşka inanmayanlardandım. Ama bir baktım tesadüfen karşılaştığım biri hayatım olmuş . Senden önceki hayatımın ne kadarda saçma olduğunu anladım ben . Bir gülüşün vardı ki görsen sanki yağmur yağdıktan sonra çıkan gök kuşağı gibi . Arkadaşların vardı yanında . En Saçma hareketleri sen yapardın hep . İşte o zaman benim için mükemmel bir kız olduğunu anladım . Çünkü sen de benim kadar deliydin. Çok fazla neden yoktu ki sadece kalbim seni seçti . İlk umursamamıştım. Sıradan bir kız işte . Ne bokuna takmıstım ki dedim . Arkadaşlarımın yanına gittim eğlenmeye çalıştım . Olmadı . Baktığım her yerde senin yokluğunu gördüm . Sanki herkes var ama kimse yok gibi. Bir boşluk vardı hep . Denedim seni unutmayı denedim . Ama olmadı. Hep seni görmek istedim . O gökkuşağı gibi gülücüklerini . Gökkuşağı için yağmura katlanmak gerekti sadece. Her gün seni takip ettim sana bakınca içim huzurla doldu mutlu oldum herşeyden herkesten uzak ama mutlu . Bu duruma abim dur demek istedi . Unutturmaya çalıştı ama kabul etmedim . Edemedim . Ben ne kadar istesem de kalbim istemedi . Hem insan unutmak için sevmez ki , unutmamak için sever . Ben seni hiç unutmamak istedim . Ben sadece senin yanında yaşadığımı hissettim. Mutlu oldum . Dünyanın en ağır yükü ne biliyor musun ? Aklı sende olmayanı ısrarla yüreğinde taşımaktır. Ben bu yükün altında ezilmemek için fotoğraf çektim . Böylece hep yanımda kalacaktın. Gizli saklı olacaktı ama mutlu olacaktım . Ama olmadı . Fotoğraflar yetmedi . Ben hergün yine seni takip ettim . Çok güzel biz olurduk sevseydin . Ama sen beni tanımıyordun bile. Yani herşey boktan gidiyordu . Ta ki bu güne kadar . Yankı seni biliyordu. Yolda görünce almış getirmiş olmalı. Bana kalsa karşına bile çıkamazdım. Her gün denerdim ama olmazdı . Yani kusura bakma ama seni seviyorum .

-Bende seni seviyorum .

Kelimeler ağzımdan istemsizce dökülmüştü ama yalan sayılmazdı . Konuşurken bile içim kıpır kıpır olmuştu . İçimi mutluluk kaplamış ve gülümsemek istemiştim . İçim bir hoş olmuş kalp atış hızım artmıştı. Sanırım bunun adı sevgiydi. Ya da çok sevilmekten göt kalkma sendromu .

Şaşkınlığını yatıştırıp cool havasıyla bana baktı.

-E bi zahmet o kadar konuştum

-İçine sıçtın konuşmanın bravo . Odun

beni kendine çekip sıkıca sarıldı .

-İyi değilim . Sarıl bana .

Dedi fısıldayarak .

Bana sarılınca kalp atışlarım hızlanmıştı . Bir an duymasından korktum . Sakin ol dedim kendime Sıkıca sarılıp fısıldadım. Neden fısıldıyoruz ki ?

-Hasta mısın ?

-Hayır . Çok mutluyum bu çok garip bir şeymiş . Aynı zamanda harika. Ve bir de kalbim çok hızlı atıyor . Senin de öyle .

Dedi . Duymamasını dilerdim sanırım. İstemeden kızardığımı hissettim . Hiç kızarmayan ben kızardım mı ? İstemeden gülümsedim .

Kollarımı boyundan çözdüm ve ona baktım . Su yeşili gözlerine . Ellerim omuzlarında yerini almış ve onun elleri de belimdeydi. Sadece çok mutluydum. Hiç olmadığım kadar . Kalbim çok hızlı atıyordu , kalp krizi geçirecek kadar. O an anladım . Aslında ben yaşamıyormuşum. Sadece rutin Bir şeymiş hayatım . Saçmalıkmış.

Aramızda çok az mesafe vardı ve ben kızarmamı engelleyemiyordum. En sonunda başımı eğdiğimde melodik kahkaha kulaklarımı doldurdu . Sanki gülünce rengarenk yağmurlar yağıyordu. Parmaklarını çeneme yerleştirip kafamı kaldırttı . Bir şey söylemek için ağzını açmıştı ki kapı açıldı ve Yankı içeri daldı.

- Yok ben hiçbir şey görmedim siz devam edin . Ben hiç girmemişim gibi . Hatta öpüşün barışın . Ya da öpüşelim barışalım. Gel yenge benim bi---

-YANKI

Kaan'ın gürlemesiyle yerimden sıçradım. Yankı ise arkasına bakmadan kapıdan çıktı ve bağırdı :

-Ben gidiyim de siz sevişin. Bensiz . PEKİ .

Kaan bir anda kapıya koştu . Yankı ise çoktan kaçmaya başlamıştı. Evde Yankı 'nın bağrışmaları yankılanırken (ahahaha) ben çoktan kenardaki koltuğa kafamı gömmüştüm. Çok utanç verici .