ကြေွလွင့်သွားသော
ငယ္ဗိုက္ေတြတအားေအာင့္ေနလို႔ဆိုၿပီး ေဒၚႀကီးဖုန္းဆက္ေျပာေတာ့ ေမာင္႐ူးေတာ့မလိုခံစားလိုက္ရတယ္။ ေမာင္အရမ္းစိတ္ပူၿပီး ငယ့္ဆီခ်က္ခ်င္းလာခဲ့တာပါငယ္ရယ္....
ဒါမဲ့ငယ့္ရဲ႕အတၱႀကီးတဲ့ေမာင္က ငယ့္ေရွ႕မွာေတာ့ဘယ်တော့မှ စိတ္ပူမျပဖို႔ဂ႐ုစိုက္မျပဖို႔ကိုပဲ ႀကိဳးစားေနတာငယ္သိမွာပါ ။
ငယ့္ကိုေမာင္နာက်င္ေစခ်င္ပါသည္ ။ ဒါေပမဲ့ ေမာင့္ေၾကာင့္နာက်င္မႈေတြကိုၿမိဳသိပ္ၿပီး ခံစားေနတဲ့ငယ့္ကိုျမင္ရတာ ေမာင္ပိုနာက်င္ရတယ္။ သို႔ေပမဲ့အတိတ္ကျဖစ္ရပ္တစ္ခုကေမာင့္ကိုေျခာက္လန့္ေနဆဲပဲငယ္...
ေမာင္မေျဖနိုင္ေသးဘူး ။
တိမ္ဆိုင္ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးကအမွန္ေတာ့ ေမာင့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ညီပါ ေမာင္အကူအညီေတာင္းထားလို႔လိုက္ကူညီေပး႐ုံသက္သက္ပါပဲ ။ ဒါမဲ့အဲ့ညကငယ့္ရဲ႕ျဖဴအုေနတဲ့ေျခေထာက္ေလးေတြ ေရႏြေးပူေလာင္သြားခဲ့တယ္။ ငယ္ဘယ္ေလာက္ပဲ ဟန္ေဆာင္ေနပါေစ ေမာင္ဆိုတဲ့လူသားက ငယ့္ကိုအရိပ္လိုလိုက္ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ ေမာင္အကုန္သိပါသည္ ။
ငယ့္ေျခေထာက္ကိုေရႏြေးပူေလာင္တာ ေမာင့္ႏွလုံးသားတစ္ခုလုံးအက္ဆစ္နဲ႕အေလာင္းခံရသလိုနာက်င္ရသည္။ ဒါမဲ့ေမာင္ကငယ့္ထက္ပိုၿပီး ဟန္ေဆာင္ေကာင္းခဲ့တယ္ေလ။ ေရခ်ိဴးခန္းထဲဝင္ၿပီးငိုတဲ့ေန႕တိုင္း ေမာင္အျပင္ဘက္ကေနအေဖာ္လုပ္ရင္း ငိုေပးေနပါတယ္ငယ္ ေမာင္ငယ့္ကိုရင္ခြင္ထဲစြဲသြင္းၿပီး 'မငိုပါနဲ႕ငယ္'လို႔ေတာ့ေမာင္မေျပာေပးနိုင္ေပမဲ့ ေမာင္အျပင္ဘက္ေနငယ့္ကိုထိုင္ေစာင့္ေပးနိုင္ပါတယ္။
ေမာင္ငယ့္ကိုသိပ္ခ်စ္ပါသည္။ ခ်စ္လြန္းလို႔လဲေမာင္အတင္းသိမ္းပိုက္ခဲ့တာေပါ့ ။ ေမာင့္မ်က္စိေရွ႕မွာေမာင္မဟုတ္တဲ့တျခားသူနဲ႕ကုတင္ေပၚမွာျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနတာကိုျမင္ခဲ့ရတာေတာင္ ငယ္ဆိုတဲ့လူသားကိုပိုင္ဆိုင္ခ်င္တုန္းပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္သုံးႏွစ္အတြင္းေမာင္ငယ့္အနားမွာ လူလြတ္ၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ခိုင္းခဲ့သည္။
ငယ့္ ခႏၶာကိုယ္ကိုပထမဆုံးပိုင္ဆိုင္ရတဲ့သူကေမာင္မဟုတ္ရင္ေတာင္ ေမာင့္အနားမွာငယ့္ကိုရွိေစခ်င္ပါသည္။ ငယ္သိလား ေမာင့္ေၾကာင့္ငယ္နာက်င္ရတာမွန္ေပမဲ့ ငယ့္ကိုျမင္တိုင္းေမာင္လဲဘယ္ေလာက္ေတာင္နာက်င္ရလဲဆိုတာကို ငယ္ေတြးဖူးလား...
