ေက်ာင္းရဲ႕ထမင္းစားေဆာင္မွာ deanႏွင့္ေနေစာကို ထိုင္ေစာင့္ေနသည္။ penzanceကိုသြားဖို႔ရာ အခုကတည္းကႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားဖို႔ တိုင္ပင္ၿပီး လိုအပ္တာေတြကိုဝယ္ရေပေတာ့မည္။ penzanceကို အဓိကထားသြားရျခင္းအေၾကာင္းက ေက်ာက္ေတာင္ေတြေပၚကေန အဆံုးမ႐ွိေသာပင္လယ္ျပင္ႀကီးကို ေတြ႔ျမင္ရလို႔ျဖစ္သည္။ အဆံုးမ႐ွိတဲ့ ထိုပင္လယ္နီလာျပင္ႀကီးကိုၾကည့္လ်က္ အေတြးေတြကိုလည္း အဆံုးမ႐ွိေတြးလိုက္ခ်င္သည္။ ထိုနီလာျပင္ကို အဝဆံုးေငးေမာၿပီးလ်င္ေတာ့ မိုးေကာင္းကင္ႀကီးကိုေမာ့ၾကည့္ကာ တိမ္ေတြရဲ႕အနီးဆံုးေရာက္ေနေသာခံစားခ်က္ကို ခံစားခ်င္မိပါ၏။ ထိုအရာေတြအားလံုးကို songပဲ ျဖည့္ဆည့္ေပးမွာဆိုတာေတာ့ မယံုမျဖစ္ယံုရမည့္ ျပယုဂ္တစ္ခုပင္။
"song၊ ပင္လယ္ေတြနဲ႔လည္း နီးတယ္ေလ၊ ေဆာင္းတြင္းႀကီးသြားေတာ့မခ်မ္းဘူးလား၊ ငါလန္ဒန္ကအခ်မ္းေတာင္မခံႏိုင္တာ၊ဟိုဆိုပိုဆိုးမယ္ေနာ္"
ေျပာၿပီး ၾကက္ေၾကာ္ကိုတစ္ကိုက္ကိုက္လိုက္သည္။ လန္ဒန္ေဆာင္းကိုေတာင္ အံမတုႏိုင္တာ penzanceကေဆာင္းဆို မည္သို႔ုျဖစ္မည္လဲဆိုတာ ေတြးၾကည့္လို႔ရသည္။ ေတာ္ေနၾကာ ဟိုေရာက္ၿပီးမွ အရမ္းခ်မ္းလြန္းလို႔ အိမ္ထဲကေနအိမ္ျပင္ေတာင္ မထြက္ႏိုင္ဘဲေနမွ ဒုကၡျဖစ္ေပမည္။
"ကိုယ္က ဒီေျမကပါ ရထာရယ္၊ အခုေတာ့ဘယ္သြားမလဲ၊ ၿမိဳ႕တစ္ခုလံုးႏွင္းေတြဖုံုးေနမွာေပါ့၊ ေဆာင္းေႏွာင္းမွသြားမွာ"
"ဪ ေတာ္ပါေသး"
အခုမွ စိတ္ေအးသြားသျဖင့္ songကို ရယ္ျပလိုက္သည္။ songကအူယားလာပံုျဖင့္ ၾကက္သားေတြႏွင့္ျပည့္ေနသည့္ ရထာ့ပါးေဖာင္းေလးကို လက္ညိဳးေလးနဲ႔အသာတို႔လာသည္။ၿပီးေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ရက္ေပးသည့္ ကိုယ့္လည္ပင္းကျခံဳလႊာတဘက္ေလးကို ျပန္ျပင္ေပးသည္။ မင္းရထာအတြက္ေတာ့ songကိုယ္တိုင္ရက္ေပးသည့္ ဒီခ်ည္ျခံဳလႊာတဘက္ေလးမွလြဲလ်င္ ဘယ္အရာမွ်မေႏြးေထြးေစပါ။
YOU ARE READING
ေရေျမျခား၍ ခ်စ္မိေသာ္လည္း...(ရေမြေခြား၍ ချစ်မိသော်လည်း...)(Completed)
Roman d'amourလူမ်ိဳးေရးခြဲျခားတတ္သည့္ မင္းရထာဆိုတ့ဲေကာင္ေလးႏွင့္ အဂၤလန္သား song တို႔..ေတြ႔ဆံုခ်စ္ႀကိဳက္မိေသာအခါ