Destin uyandığında aradan birkaç saat geçmişti. Başta nerede olduğunu algılayamadı ancak hayaletin tekinin elini karnına soktuğunun aklına gelmesiyle algıları açılmaya başlamıştı. Doğrulmak istedi ancak hissettiği iğrenç sızıyla olduğu şekilde kalmak zorunda kaldı. Biraz etrafına baktığında Claudio'nun yatağının başında uyuyakalmış olduğunu gördü. Onu dürtmek için elini uzattığında acının yeniden hissedilebilir bir hal almasıyla yüzünü buruşturmuştu. Buna aldırış etmemeye çalışarak diğerini hemen uyardı. "Ne yapıyorsun? Kendi yatağına yatsana, aramızda beş karış boşluk bile yok."
Claudio neyse ki kolay uyanan biriydi, onun dürtmesiyle hemen kalkmıştı. Diğerinin dediklerini anlam veremeden ve zaman kaybetmeden kafasını kaldırır kaldırmaz sordu. "İyi misin?"
"...Emin değilim." diye cevapladı Destin, aynı pozisyonda kaldığı sürece çok iğrenç bir acı hissetmese de hareket edemiyordu. Yine de o hayaletin onu deştiğine emindi, şifahaneye gitmemiş olmaları da şüphe uyandırıyordu. Sesi yorgundu. "Sihir mi kullandın?"
Claudio mahcup bir şekilde gülümseyerek diğerinin yanında kalan boşluğa oturdu. Gözleri tamamen açılmıştı. "Ne yapabilirdim ki? Ölecektin."
"..." Destin ne diyeceğini bilmiyordu, aklından bin bir türlü düşünce geçiyordu. Bir şey demesine kalmadan Claudio sıcak bir şekilde gülümsedi. Ardından nefes almadan konuşmaya devam etmişti. "Ama bu sorun olabilir o yüzden kimse anlamadan hızla iyileşmen için sana her gün sihir vermem lazım."
Destin bunu reddedecekti ama Claudio onu durdurdu. "Reddedersen ikimizin başı da belaya girer."
Claudio haklıydı, eğer fark edilirlerse öldürülebilirlerdi bile. Destin kimsenin başına dert açmak istemiyordu. Bu konuya bir kenara bırakıp aklına gelmesiyle sordu. "Şu bizimle gelen adama ne oldu? Bir şey gördü mü?"
"Hayır." dedi Claudio. "Aşağı katta olduğu için ne kadar yaralandığını görmedi."
Yalan söylemek ona kendini kötü hissettirse bile başka seçeneği yoktu, Caro istediğini almıştı. Anlaşmaya uyacağını varsayıyordu. Destin, Caro'nun görmediğinin duyunca rahatladı. Konuşurken artık yatağından çekilmesi gerektiğini belirten bir işaret yapmıştı. "O adamı sevmiyorum."
"Ben de." diye cevapladı Claudio kalkıp kendi yatağına yuvarlanırken. "Neden sevmiyorsun?"
"Ne konuştuğunu bilmiyor... Abim buradayken ona çok fazla zorluk çıkarttı."
Destin daha önce hiç abisinden bahsetmemiş olduğu için konu açılmışken Claudio sormak istiyordu, içinden bir ses daha soracak fırsatı olmayacağını düşünüyordu. "Abine ne oldu?"
"Hm?" Destin tam olarak onun abisine bir şey olduğunu nereden bildiğini anlamadı. Claudio hemen açıklardı. "Abim 'buradayken' dedin."
Destin bir süre sessiz kaldıktan sonra konuştu. Diğeri muhtemelen olanları etraftan az çok duymuş olmalıydı, bilmemesi için bir sebep yoktu. "Öldürüldü..."
"Öldürüldü mü?" Claudio yüzünü onun olduğu tarafa dönmüştü. "Hayalet veya ruhlar tarafından mı?"
"Hayır." diye cevapladı Destin, vücudu ağrıdığı için tavan dışında başka bir yere bakamıyordu. "Kan testlerinde kanında melek kanı çıktığı için öldürüldü."
Claudio bununla saniyeler içinde tekrar doğrulmuştu. "Ne? O zaman bu senin kanında da melek kanı olduğu anlamına gelmiyor mu?"
Destin, görüş açısına girmiş olan Claudio'ya baktı. Şaşırmış gözüküyordu, diğeri için açıkladı. "Testler karıştırılmış, çok geç fark edildi. Melek kanı çıkan kan ona ait değildi."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HALF & HALF - Yarı Melek [BL]
FantasíaHalf & Half serisinin ikinci kitabıdır. ////// BL yani iki erkek arasındaki aşk kitapta yer almaktadır, ona göre okuyun~ Umarım beğenirsiniz. :)