HALF & HALF - Yarı Melek [BL]

EKSTRA - Claudio & Destin 4.Kısım

Destin gözlerini kaçırdı, Claudio onu çenesinden tutup kendine çevirdi fakat sihrin etkisi bitmemiş olmalıydı ki gözleri buluştuğunda acı içinde görünüyormuş gibi olduğu için onu hemen bırakmıştı. Yine de sesi tehdit ediciydi. "Destin, anlat bana."

Destin'in kaşları çatıldı, bir yandan da çenesini ovuyordu. Claudio ekledi. "Anlatsan bile bunun bir işe yaramayacağını söyleme."

"Neden burnunu sokuyorsun ki? Seninle alakalı değil." diye sordu Destin, o da sinirlenmişti. Claudio onun cevap vermesine izin vermeden devam etti. "Çünkü yardım etmek istiyorum. Caro her ne yapıyorsa bu; buradaki tüm Regium'ları etkiliyor, sadece seni değil. Turnuvada onun sihrinden tek zarar gören sen değilsin. Ayrıca o pisliği hiç sevmiyorum."

Destin cevaplamadan ona bakmaya devam etti ancak Claudio'nun bakışları daha keskindi. Sonunda iç çekerek başını çevirdi ve alnına düşmüş olan saç tutamlarını geriye attı. Sesi sakindi. "Seni bu işe bulaştırmak istemiyorum."

Claudio onu ikna edebilmiş olacağını düşündüğünden aldığı cevap onu daha da hayal kırıklığına uğratmıştı. Bir süre boyunca arkadaşına baktıktan sonra onu kenara iterek yanına yerleşti. "Anlatmazsan tüm gece burada yatarım."

Destin böyle bir hareketi beklemiyor olacaktı ki neler olduğunu anlayana kadar Claudio yatağına sığışmıştı. Yatak, iki kişi için oldukça küçüktü. Bu hareketi sarışını rahatsız etmeye yetmişti. Hemen doğrulmaya çalışarak söylendi, sesinden diğerine inanamıyor olduğu belliydi. "Ne yapıyorsun?"

Claudio onun doğrulmasını engellemek için kolunu üzerine atıp onu yatağa sabitledi, sesi nedense bir anda neşe dolmuştu. "Anlatana kadar buradayım~"

Diğeri kadar güçlü olmadığı için Destin'in onu itmesi imkânsızdı, yine de buna biraz uğraştıktan sonra pes etti. Claudio'nun neşeli sesi onu daha da sinirlendirmişti. Sakin kalmaya çalışarak söylendi. "Tamam. Üzerimden kalk, anlatacağım."

Claudio, gereğinden daha yakınında olduğu arkadaşına kaşlarını kaldırarak baktı. Destin ona her an onu öldürebilecekmiş gibi görünüyordu, bu yüzden dediğine inanarak doğruldu. Destin hâlâ bakışlarını değiştirmemişti ancak yattığı yerden sesli bir şekilde iç çekerek anlatmaya başladı, gözlerini kaçırmıştı. "İki sene önce, ilk Regium olduğumuzda abimle ben Caro'nun başka bir Regium'u öldürdüğünü gördük. Nedenini hâlâ bilmiyorum ancak abim onu şikâyet ettiğinde ona inanmadılar. Caro'nun da şikâyetlerden haberi olduğunda bize düşman oldu... Hiçbir zaman abimi de öldürecek kadar ileri gideceğini düşünmemiştim ama..."

Claudio ağzı açık bir şekilde onu dinliyordu, duyduklarına inanmak zordu, diğerinin sözünü kesti. "O zaman seni de öldürmeyi planlıyor olabilir."

"İsteseydi yapardı, muhtemelen yaptıklarından yalnızca abimin haberi olduğunu düşündü."

"Hâlâ yapabilir." dedi Claudio, diğerinin bunları nasıl takmıyormuş gibi gözüktüğüne anlam veremiyordu. Yeniden hızla ayağa kalktı, bir şeyler yapmalıydı.

"Hâlâ hayattayım." dedi Destin onun ciddi hâlini görünce. "Burnunu seni ilgilendirmeyen işlere sokma."

Claudio yeniden onda döndü. "Abini öldürdü ama."

"Evet, ve bunun seninle hiçbir alakası yok." Destin tekrardan olduğu yerde doğrulmuştu ancak başına saplanan ağrıyla olduğu şekilde kaldı. Bu, Claudio'yu yumuşatmaya yetmişti. Hemen yeniden ona yardım etmek üzere hamle yaptı fakat sarışın bunu istemiyormuş gibi gözüküyordu, yatağına geri yattı.

"Bak," dedi Claudio, diğerinin hâli olmadığından onu yormak istemiyordu. "Şimdi uyuyalım. Sonra düşünürüz."

"Sen hiçbir şeyi düşünmüyorsun." Destin'in sesi hâlâ sertti. İçinden ona gördüklerini anlattığı için pişmanlık duymaya başlamıştı bile. Arkadaşının cevap vermediğini görünce yeniledi. "Claudio. Bana söz ver, hiçbir şey yapmayacaksın."