HALF & HALF - Yarı Melek [BL]

EKSTRA - Claudio & Destin 7.Kısım

Uyarı!!: Devam... Okumak istemiyorsanız sonraki kalın yazılara kadar geçin!!

Boştaki eli tamamen sertleşmiş olan aletine gitti. Biraz ovmasıyla elinin üzerine renksiz bir sıvı gelmişti. Çok düşünmeden kendini tekrar Destin'e dayadı ve penisinin ucunu diğerinin zorlamasıyla kızarmış olan deliğine biraz sürttükten sonra bastırarak içine girdi.

Tüm vücudunda hissettiği iğrenç acı ve içindeki sert objeyle beraber kaskatı kesilmiş olan Destin yeniden bağırmaya çalışmıştı ancak ağzını dolduran kumaş yüzünden sesi çıkmıyordu. Bunun gerçek olamayacağını ve her şeyin iki saniye sonra biteceğini içinden kendi kendine söylerken Caro onun kollarını bıraktı ve kalçalarını sabitleyerek arkasında acımasızca ve sertçe hareket etmeye başladı. Bir süre boyunca altında kıvranan Destin'in boğuk inleyiş ve hıçkırıklarını zevk alarak dinledikten sonra sarışını saçlarından tutup arkaya doğru çekmişti. Destin'in vücudundaki tüm güç gerek şoktan gerek korkudan tamamen kaybolmuş olduğu için sırtı arkaya doğru kıvrılırken buna karşı gelememişti. Caro onun suratının ağlamaktan neredeyse sırılsıklam olduğunu görünce yeniden konuşmaya başladı. "Keyfimden mi odana onca kişiyi yolladığımı sanıyorsun? İnsaflı olduğumdan yaptım, ben de insanım sonuçta! Sıra bana gelene kadar alışmış olsaydın bu acıların hiçbirini çekmeyecektin. Kendi seçimindi..."

Destin'in onun sözlerini algılayabiliyor olup olmadığı belli değildi. Bırakmasını sağlamak için Caro'nun saçlarını çekiştiren kolunu tutmaya çalıştı. Onun çırpınmalarına ve kurtulmaya uğraşmasına rağmen hiçbir şey yapamayacak kadar güçsüz oluşu Caro'yu daha da çok tahrik ediyordu. Küçük bir kahkaha atarken diğerinin içinden çıkmadan Destin'i tutarak yere sürükledi. Sarışın alnını yere çarpmamak için dirseklerinden destek almaya çalışırken Caro ileri-geri hareketlerine hiç durmadan, bir canavar gibi, devam ediyordu. Diğerinin kalçalarını daha derine inebilmek için biraz daha yukarıya kaldırırken kulağına doğru eğildi. "Çok tatlı olduğunu biliyorsun değil mi? Sana kim olsa karşı koyamaz... Buradaki Regium'ların hepsinin aynı benim yaptığım gibi seni bayılana kadar altlarında inletmek istiyor olduğuna eminim."

Bunu derken aynı anda Destin'in boynuna daha da yaklaşıp onun kokusunu içine çekmişti. Destin onu dinlemeden serbest kalmış elleriyle ağzındaki bezi çıkarmaya yeltendi, alnı zemine dayanırken gereğinden fazla çaba harcadıktan sonra bunu başarabilmişti, tam o anda Caro'nun sırtından uzaklaşıp doğrularak daha da hızlanmasıyla dudaklarından acı bir çığlık çıktı. Caro bunu umursamadan önündekinin kalçalarına tutunarak yaptığı işe devam etti. Regium C binasında Regium B'ler olmadığı sürece kimsenin onu duyup duymasının önemi yoktu, duysalar bile onları da satın alabilirdi, o anda önündeki dışında hiçbir şeyin zerre umurunda olduğu söylenemezdi.

Destin, diğerinden kaçamadığından Caro bitirene kadar o şekilde kaldı. İçinde sıcak sıvıyı hissettikten kısa bir süre sonra Caro içinden çıkarak sonunda onu bırakmıştı, ardından iterek yan tarafına doğru düşmesini sağladı ve diğerinin hâlâ ıslak olan yüzüne baktı. Destin'in ifadesiz suratındaki gözleri boş görünüyordu, ona bakmıyordu. Çenesinden tutup kendine çekerken hissettiği acıdan ötürü kaşları çatılmıştı. Yanaklarını parmaklarının arasında sıkarken belirtti. "Bunları kimseye söylemeyeceksin. Eğer tek bir kişinin bile haberi olursa ilk önce o kişiyi öldürür sonra da seni doğduğuna pişman ederim! Anladın mı?!"

Özellikle son cümleyi bağırarak söylemişti. Destin tepki vermeyince çenesini daha da yukarı çekerken bir kere daha tekrar etti. "Anladın mı seni küçük sürtük?!"

Destin, diğerinin bir an önce onu bırakması için çaresizlikle kafasını salladı. Bununla Caro yeterince tatmin olmuştu ki onun çenesini bıraktıktan sonra hızla ayağa kalkıp pantolonunu çekti ve tamamen yere düşmüş olan Destin'e son bir bakış daha atıp yaptığını beğenmişçesine sırıttıktan sonra odadan çıkıp kapıyı arkasından kapattı.