„Świat do góry nogami" - Jak wytresować smoka

"Śmierć"

Nie mógł już spać. Poszedł do łazienki. Szczerbatek podgrzał mu wodę. Nie schładzał jej. Chciał, by pażyło. Bolało.

Położył się. Na chwilę zanużył się całkowicie. Musiał zmyć z siebie wszystko, co było złe. A dużo tego było.

Wyszedł. Owinął sobie ręcznik wokół bioder i wrócił się do sypialni, by się ubrać. Ktoś zapukał do sypialni, Haddock zdziwił się. Kto o takiej porze puka do jego drzwi? Chłopaki na pewno nie, Coco nigdy o nic nie prosiła o takiej porze, a Lary nie było... A może to William? Może coś przeskrobał? Może miał być wyrzucony?

Doskonale wiedział, że nic nie zrobił, jednak i tak przeszedł go dreszcz.

- Już otwieram - odparł ziewając prowizorycznie. W drzwiach stała Gaia. Była blada jak ściana. Nie miała na sobie swojej sukienki, a zwykle obcisłe spodenki i koszulkę. Czkawka musiał przysiąść, że była bardzo, ale to bardzo ładna, czego nie było widać wczeniej.

- O co chodzi? - zapytał, drapiąc się w klatkę piersiową.

- O Niellena. Jest z nim niedobrze, Czkawka. Poza tym... On... On prosił, byś do niego przyszedł.

- Będę za chwilę.

Otrzeźwiał w minutę. Ubrał się najszybciej jak mógł i poszedł do Gai. Szczerbatek podszedł za nim, kochał swego pana, wiedział, że Czkawka w tym momencie cierpi i nie odbędzie się bez lotu.

Niellen był blady jak prześcieradło. Miał wory pod oczyma, zmarszczki, sine usta i mętne oczy. Wydawał się o wiele starszy niż był. Kaszlał krwią. Był też o wiele chudszy.

- Jesteś... Czkawka... - szepnął, widząc szatyna w progu drzwi. - Chodź... mały...

Podszedł, starając się nie patrzeć na Niellena. Bo wyglądał strasznie, nie chciał go takim zapamiętać. Nie takim.

- Ja... Ja już umieram... - odparł cicho, patrząc na tego młodego Czkawkę. - Chciałbym... się pożegnać...

- Niellen... ja...

- Nic nie mów, mały... Chcę tylko... żebyś wiedział... że... że jesteś dla mnie bardzo ważny... Zastąpiłeś mi syna. Na chwilę... ale to już coś...

- A ty mi ojca, Niellen. Kocham cię, Niellen.

Mężczyzna nie odpowiedział, wręczając Czkawce małe pudełeczko.

- To... to tylko to mi zostało... Weź je.

Czkawka domyślał się, co mu wręczył. Odłożył je na bok.

- I... I nadal cię proszę, żebyś się ogarnął... Wyjdź za nią, proszę... Chcę... Chcę dla ciebie... jak najlepiej.

- Będę robił wszystko w tym kierunku.

- A teraz zostań tu... proszę...

Gaia patrzyła na wszystko z boku. Właśnie umierał człowiek, a ona nie mogła nic zrobić. Niellen bym już jedną nogą w Walhally. A ona patrzyła i cierpiała z bezsilności.

Nie cierpiał długo. Dwadzieścia minut później Niellen zaniemówił i nie mówił już nic. Czkawka zorientował się dopiero po chwili. Zamknął oczy i zaczął cicho płakać. Nadal trzymał rękę mężczyzny w mocnym uścisku.

Niellen umarł z uśmiechem na twarzy.

Chwilę później w drzwiach stanął Kiyan. Po raz pierwszy chyba nie bym pijany. Wpierw spojrzał na znachorkę, później na Czkawkę, a na końcu na zmarłego. Bez słowa usiadł obok Haddocka i zaczął płakać.