🖤17. bölüm🖤

160 71 101
                                    

🖤

Savaş beni öpmüştü. Aslında şaşırmamam lazım sonuçta o benim sevgilimdi.

Annesinin yaşadığını duyunca nasıl da mutlu olmuştu. Dışarıya belli etmese de içeride bayram havası olduğu aşikardı. Ben görmüştüm gözlerindeki o parıltıyı.

Savaşla ayrıldıktan sonra odama gelmiş bunları düşünüyordum. Saat zaman çemberini kapattığımız andan itibaren kaldığı yerden devam etmişti. Şuan saat 22.15 ya vardır... ya yoktur. Ama benim uykum yoktu. Normal de şuan muhtemelen 1'i geçmişti saat.

Aşk susuzluğunu gidermekmiş, onu öğretti bu kısacık zamanda Savaş bana. 

Aşk hiç ummadığın zamanda gelir kapını çalar derdiler de inanmazdım okuduğum kitaplar.

Kendi kendime karar aldım o zaman, Savaşla yaşadığım her önemli olayı şuan raftan alıp elimde tutuğum kitaba yazacaktım. Ama unuttuğum bir husus vardı ki onunla geçirdiğim her milisaniye bile benim için bir mücevherden daha değerliydi. Kitabın ilk sayfasını açtım ve yazmaya başladım.

Merhaba bundan sonra benim en değerli elmasımla en güzel anılarımı yazacak sevgili günlük izninle başlıyorum satırlarımı yazmaya bundan sonra sadece elmasımla ben konuşacağız;

İLK TANIŞMA: Galiba hiç unutamayacağım anılarımdan biri uzun uzun anlatmayacağım  buraya sadece " kalem" yazsam da anlarım zaten ben.

İLK ÖPÜŞME: 19.11.2020 hayatımda yaşadığım en unutulmaz ve en güzel deneyimdi. Dudaklarının tadı hala dudaklarımda.

Diye ilk cümlelerimi yazdım ama elim istemsizce dudaklarıma gitti, ve kendi kendime sırıtmaya başladım. Sonrada Savaşın bir resmini çizmeye başladım. Resmim iyiydi hatta çok iyiydi.

Uzun, hatta kaşlarına neredeyse değen kiprikleri, her zaman yukarı ve yana hacim vererek dağınık durmasını sağladığı kumral saçları, kemikli ama asla itici durmadığı yüz hatları güzel ne büyük nede küçük olan dudakları, beni gözlerinin en derinine sürükleyen yeşile kaçan tonda ela gözleri, uzun boyu ve kaslı vücuduyla çok rahat tüm kızları kendine aşık edebilirdi ama o bana aşık olmuştu, tabi ki de bende ona. Çok kısa bir sürede bir birimize kör kütük aşık olmuştuk.

Hani aşıklar bir birlerine aşkımız efsane veya destan olacak dilden dile dolaşacak diyorlar ya ama yanıldıkları bir nokta var kavuşulan hiç bir aşk ne dilden dile dolanır nede destan olur. Ben Savaşla dümdüz bir aşk yaşamak istiyordum sadece.

Resmimi bitirdiğimde saat 00.00 olmuştu bile bende yatmaya karar verdim.

*****1 hafta sonra******

"Size oraya tekrar gitmeliyiz diyorum!" dedim hem hiddetli hem de biraz mızmızlanarak.

"Her gittiğimizde garip şeylere tanıklık ediyoruz yada buluyoruz gitmeyelim artık." dedi Bıkmışcasına Savaş, tamam bir yönde de haklıydı ama bana ne ya gitmeliyiz.

"Sevgilim, kırma beni lütfen." dedim biraz şirin biraz cilve arası bir ses tonuyla.

Yanağını gösterdi ve ben anlamıştım ne istediğini.

"Fırsatçı." dedim ve yanağına kocaman bir öpücük kondurdum. 

"öhömm öhömm biz varız ya hani burada." dedi tabi ki de romantikliğin düşmanı Uraz. En yakın zamanda buna birini ayarlamak lazımdı.

"Eee gidiyoruz mu şimdi?" dedim şirin bir şekilde hepsine tek tek bakarken.

Hepsi bıkmışcasına kafalarını olumlu anlamda salladılar.

ASTESYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin