Şimdiye kadarki en uzun bölüm, lütfen oy kullanmayı ve yorum yapmayı unutmayın. Yorumlarınız benim için çok kıymetli. Keyifli okumalar^^
Yukarıdaki şarkıyı açmayı da unutmayın :)
****
"Ne? O okula geri mi gideceğiz şimdi?" dedi Uraz şaşkınlıkla. Sabah erkenden kalkmış ve herkese olanları, gördüğüm şeyleri anlatmıştım. Manolya Hanımla, yani Savaş'ın annesiyle de tanışmışlardı.
"O kızın bize ihtiyacı var Uraz, gelmeyecekseniz ben tek başıma da giderim. Sizi bir şeye zorlamak istemiyorum." dedim kırgın bir şekilde. Yüzüme baktı ilk önce, sonra ciddi misin bakışı attı.
"Seni yalnız mı bırakacağımızı sanıyorsun? Bu düşünceyi kafandan at, nereye gidersen bizde oraya." dedi Uraz, geri herkes sessizlik içindeydi. Minnettar bir şekilde gülümsedim.
"Uçak bileti almamız lazım." dedi Okyanus düşünceli bir sesle.
"Şey aslında ben almıştım." dedim kafamı öne eğip gülerken.
"Bir de bize gelecek misiniz diye sorman yok mu?" dedi Burak gülerek ve saçlarımı karıştırdı.
"Ne zaman kalkacak uçak?" dedi Uraz'ın kollarının arasından Açelya.
"Öğlen, yani o zamana kadar her şeyi halletmiş oluruz."
"Alçin Hanım kahvaltı hazır." dedi hizmetli kadın ve hep birlikte kahvaltı masasında yerimizi aldık. Manolya Hanım içinde bir servis açılmıştı.
"Anne, babam nasıl?" dedim çatalımı salatalığa batırırken. "Gitmeden önce onun durumunu da halletmek istiyorum, yoksa aklım onda kalır." diyerek cümleme devam ettim.
"İkinci misafir odasında. Oda da güç engelleyiciler var. Yani dışarı çıkamaz ama hala bir şey bulamadım."
Manolya hanım, bu kısacık konuşmadan bile her şeyi anlamış görünüyordu.
"Alçin hatırlıyor musun? Bir gün herkesten gizli bir büyü öğrenmiştik bir kaç büyüyü karıştırırken." Manolya Hanım dirseklerini masaya yasladı ve ellerini çenesinde birleştirdi.
"Hayır hatırlamıyorum, bazı anılarım yok olmuş gibi hissediyorum." dedi annem yemeğini yemeğe devam ederken.
"Bazı insanların güçlerini çekmeyi öğrenmiştik. Onları, onlardan almayı." Annem yemeği bıraktı ve tamamen Manolya Hanıma verdi dikkatini.
"Lucifer'den içindeki kötülüğü almak istiyorsun değil mi? oda da seslerini duydum." Annem başını usulca olumlu anlamda salladı. Babamın gerçek adı Lucifer'di demek, adıyla tamamen uyumluydu.
"Bu büyüyle bu çok kolay. Büyüyü ben biliyorum istersen yardımcı olabilirim, böylece bu da sana teşekkürüm olur." dedi Manolya Hanım ve kahvaltısına devam etti. Savaşla annesi yan yana oturuyorlardı, tam karşılarında biz. Bizim yanımızda Uraz, annesi ve Açelya; onların karşılarında Okyanus ve Burak. gerçekten kocaman bir aile olmuştuk.
"Asla bir teşekküre gerek yok ama büyü konusunda yardımcı olursan bize, sana minnettar oluruz."
"Kahvaltıdan sonra hemen işe koyuluruz o zaman. Bu arada sadece biz gideceğiz." dedim Annem ve diğer annelere.
"O nedenmiş?" dedi annem ve Uraz'ın annesi aynı anda. Manolya Hanım ise sadece sorgulayarak bakıyordu.
"Anne ve Anneler," dedim ve kendi kendime güldüm. "Biz yeterince güçlüyüz, herkesin gelmesine gerek yok. Ters bir durum olursa sizin haberiniz olur zaten. Sizde kız kıza eski günleri yad edersiniz." dedim güven verici bir sesle.
