ithaf edilmiştir: @rahossrahoss
Geçen bölüme 450 kusur yorum geldi hepinize çok teşekkür ederim. Ama sanırım en büyük teşekkürü o hak ediyor. Hepinizden tekrar o kadar yorum bekliyorum, alıştırdınız beni :)
🖤
Sonra ise birden zaman durdu. Ama Sahrada olduğu gibi biz donmamıştık. Sahra ise hala baygın bir şekilde yatıyordu. Sonra arkamızdan çok yüksek bir ışık hüzmesi yükseldi arkamı döndüğümde ise asla tahmin edemeyeceğim kişiyi gördüm.
Bembeyaz, upuzun kanatları olan Sahranın giydiği elbisenin beyaz olanından giyen çok güzel bir kadın çıktı arkamızdan. Saçları ise aynı Sahrada olduğu gibi beline kadar geliyordu ve kahverengiye kaçan sarımtırak saçları vardı.
Bize bir şey demeden Sahranın yanına gitti aceleyle. Kanatları ise içeri doğru kapanmıştı. Kadın Sahranın başına eğildi ve elini tam kalbinin üzerine koyarak bir şeyler okumaya başladı içinden, sonra kadının göz bebekleri yukarıya doğru kaydı ve sadece gözünün beyaz kısmı kaldı. İçinden mırıldandığı şeylerin sesini biraz daha yükseltti artık bağırarak söylüyordu ve eli hala Sahranın kalbinin üzerindeydi. Sonra Sahra yavaş yavaş gözlerini açmıştı. Kimse şaşkınlıktan ağlayamamıştı bile ama kalbimdeki o acı tarif edilemezdi.
Sahra yavaşça gözlerini araladı. Etrafa meraklı meraklı bakıyordu. Yanına diz çöktüm ve ona sıkıca sarıldım. O da bana, kulağıma eğildi ve sessizce;
"Ne oldu?" dedi.
Ben cevap vermeye kalmadan sanki şimdi gerçek hayata dönmüş gibi kocaman tiz bir çığlık attı.
"SIRTIM!" diye bağırdı. Hemen geri çekildim ve sırtına baktım kanatların çıktığı yerler kanıyordu.
"Tamam, korkma sakin ol, Halledeceğim." dedim ve Uraz'ı çağırmaya arkamı dönmüştüm ki kadın Sahranın sırtına bakmaya başlamıştı bile.
"Korkma, kanatların yeni çıkığı için bu kadar canın yandı. Yarına kadar geçer." dedi kadın.
"Anne senin ne işin var burada?" diye merakla sordu Sahra. Annesi miydi yani?
"Senin için geldim güzel kızım." dedi samimi bir gülümsemeyle Kadın.
"Nerden anladın?"
"Kuşlar söyledi." dedi ve Sahraya sarıldı.
"Babam?" ondan bahsederken yüzü düşmüştü garipsemiştim bu durumu.
"Biz ayrıldık kızım."
"Ne? Ne zaman?"
"Sen evden gittikten 2 ay sonra."
Sahra'nın yüzünde bir gülümseme oluştu ve ayağa kalktı.
"Ben yatsam, ama sen ben dinlendikten sonra tekrar gelsen?" diye umutla karışık bir mutlulukla annesine sordu.
"Olur, birtanem." dedi ve Sahra ona sıkıca sarıldı. Ve gitmeye başladı. Bende peşinden gittim.
"Sevgilim sen git ben hemen geliyorum halletmem gereken bir şey var." Kafasını salladı ve gitmeye devam etti.
Bende kadının yanına gittim.
"Bunlar." dedim ve donan adamları gösterdim. "Bunlar bunu hatırlayacaklar mı?"
"Muhtemelen hatırlayacaklardı ama ben bir sihir yapıp onların hafızalarının bir bölümünü silecek ve geldikleri yere geri yollayacağım onları." kafamı salladım ve Sahranın peşinden gidecekken Kadın beni tekrar durdurdu.
