🖤8. bölüm🖤

230 101 84
                                    

 yukarıdaki şarkıyı kaç gündür aralıksız dinliyorum, rap dinlemeyen ben bu şarkıya bayıldımmm ama okurken dinlemeyin çünkü ne okuduğunuzu nede dinlediğinizi anlarsınız.

Evet çok değerli okuyucularım, kalbimizin rengi değişti bfhhebhfbvffbv sanki çok önemli bir bilgiymiş gibi başlamam peki, tamam şimdi bölüme geçebiliriz iyi okumalar minnoşlarımm 

🖤

OKYANUSTAN 

Bugün Sahra okula gelmemişti, çünkü gelememişti Savaşın başında bekliyordu, hayır anlamıyorum alt tarafı bir gün uyuyacaktı, ne abartı kaç defa da dedim oysaki başında beklemene gerek yok diye. Birde üstüne üstlük öğretme de yalan söylemiştik keşke Burak kalsaydı onun yanında. Şimdi Burak'la teneffüste yan yana oturmuş suspus tahtayı izliyorduk. 

"Ay yeter be kaç saattir sessiz sessiz, bıktım vallahi." dedim sonunda. 

"Ee sen konuşmuyorsun ki ben konuşayım canım, kendi kendime mi konuşayım?" hala kendi kendine homurdanmaya devam ediyordu ama benim aklımın kaldığı başka bir şey vardı bana 'canım' demişti, ama belki de öylesine dediği bir şeydi çok sorgulamadım ama aklımın onda kaldığı kesindi. Daha bende tam kabul edememiş olsam da birbirimize kapılmaya başlamış olmamız asla gözden kaçmayacak kadar belliydi. 

Aklımdan bu düşünceleri kovup konu yaratmak amacıyla konuşmaya başladım. "Sahrayla Savaş ne yapıyorlar acaba?" 

"Hakikaten ya, öğretmen de söylediğimiz yalanı yemiş gibi değildi zaten. Sanki altında başka bir şey olduğunu anlamış gibiydi. Sen ne diyorsun anlamış mıdır sence?" 

"Bence anlamamıştır, ama anlasa bile ne değişir zaten." bana sadece kafa sallamakla yetinmişti. Aslında Savaş'ın hikayesiyle ilgili aklıma takılanlar vardı ve ben sormaya çekiniyordum. Son bir cesaret aklımdakileri hemencecik söyleyivermiştim;

"Sen daha önceden biliyor muydun savaşın hikayesini?" ilkten ne dediğimi anlamaya çalışır gibi baktı gözlerime, ardından derin bir nefes aldı. 

"Aslında hepsini bilmiyordum çoğunu yeni öğrendim ama kesinlikle kolay şeyler değil yaşadıkları." ona sadece kafa salladım ve konuşmaya başladım.

"Evet sana katılıyorum kolay değil.  Aslında benim aklıma takılan konu farklı." dedim ve durdum bana devam et der gibi başını salladı. 

"Sonuçta biz her 3 ayda bir denemeye giriyoruz ve her girdiğimizde seviyemiz yükseliyor ve tehlike seviyesine çok yaklaştık, ama benim aklıma takılan 2. güçlerimizi onlar veya biz nasıl olurda fark edemeyiz anlamıyorum." 

"İşte benimde bu aklıma takılmıştı ama bunu Savaşında bilemeyeceğini düşünüyorum ama içimden bir ses bunu yakında öğreneceğimizi söylüyor. Bence biraz sabretmeliyiz."

Sadece peki demekle önüme döndüm. Çok az bir zaman sonrada öğretmen gelmişti. 

****

"Kardeşim, nasılsın? İyi misin? Senin için çok endişelendik." sınıftan çıkar çıkmaz hemen Savaş'ın odasına gelmiştik, uyanmıştı.

"İyiyim kardeşim iyiyim, alt tarafı 1,5 gün uyuduk ya." dedi ve gülmeye başladı. Bizde sessizce oturmuştuk Burak ve Savaş'ın konuşmalarını dinliyorduk.

"Sahra, kuşum... Çok uykusuz görünüyorsun keşke sende uyusaydın." dedim hayatımda değer verdiğim yegane insandı Sahra, eğer bir gün ona bir şey olacak olsaydı eğer ben buna asla dayanamazdım.

"Yok iyiyim ben meleğim, hem daha ödev yapacağız daha." sadece kafa sallamakla yetindim ve önüme döndüm o sırada Savaş konuşmaya başladı;

"Bence benim anlattıklarımı bugün hemen yazıya dökelim zaten vakit kaybettik yeterince." 

Onu başımızla onaylayıp kağıt ve kalem almaya gittik.

"Ben ilk önce taslağını yazayım normal bir kağıda sonra kartona dökeriz."

O sessizce yazıyı yazmaya başladı bizde ona merakla bakıyorduk. Sonra yazmayı bitirdi ve onu kartona geçirdik. 

"Evet, ilkini aradan çıkardığımıza göre okumasını ben yapıyorum." dedi Burak ve ekledi, "Okuyorum hazır mısınız?"

"Of ne uzattın ha sanki bilmiyoruz okuyor musun? yoksa ben alayım mı?" Savaş biraz gerilmiş gibiydi çünkü sinirliydi.

Burak bir şey demeden okumaya başlamıştı. 

Ad Soyad: Savaş Demir.

Gücü: Ateşe hükmedebilmek. 

Ebeveynleri: Annesi: ölü. 

                             Babası: ölü.

                             Sağ Ebeveyni: Anneannesi.

                            Kardeşleri: Yok.

Arkadaşları: Burak, Okyanus, Sahra.

Sınıfı:12/A  -zaten tek sınıf var-

(Görünüşü: kumral uzun saçları, ela gözleri, 183 boyuyla çok yakışıklı bir genç çocuk.)

Burak okumayı bitirdi ve devam etti;

"Parantezli olan son paragrafı silmek isteyenler." diğer 4 oylamada da olduğu gibi 3'e 1 biz kazanmış olsak da bir türlü orayı silmek için ikna edemiyorduk. 

"Bak anlamıyor olabilirsin ama hepimize bunu yapmak zorundayız." dedi Sahra. 

"Tamam yapalım o zaman." dedi Savaş ve hala pişkin pişkin sırıtıyordu. Sahra derin bir nefes verdi.

"İyi peki senin dediğin olsun." dedi bir müdür edasıyla Sahra ve hafifçe Savaş'a gülümsedi.

"Benim çok uykum geldi uyumazsam, şimdi şuracıkta uyuyacağım ve beni taşımak zorunda kalacaksınız yoksa." 

"Evet, Sahra uyumadan gidelim biz size iyi akşamlar." dedim ve Sahrayı elinden tutarak kaldırdım. 

"İyi akşamlar." dediler ve bizi kapıya doğru geçirdiler. Yavaş adımlarla odamıza doğru gidiyorduk. Pek bir şey yapmamış olsam da yorulmuş ve uykum gelmişti hemen uykunun sıcacık kollarına girmek istiyordum. 

Odamıza girip üzerimizi değiştirip, tek kelime etmeden yataklarımıza atlamıştık ve çok kısa sürede de uyumuştuk.


                                                                                                      🖤bölüm sonu🖤


*Yeni kapağı nasıl buldunuz ben kendim yaptım ve aşırı çok beğendim içime baya sindi yani

*Şuan saat 12 ve bekleyen minnoşlarımı kırmamak için bölümü yazdım yarın hemen paylaşacağım, sizi kıracağıma başımı kırarım daha iyi o yüzden yarın canlı dersim olmasına rağmen bu saate kadar ayakta kaldım -amaaan ne acıtasyon yaptım bee sanki normal zamanımda kalmıyordum- bhjfbjnbfjfnbbnefj

Neyse çok konuştum yine öptüm sizi oy ve yorum yapmayı unutmayın sizi çokk seviyoruum


                                                                                    14.10.2020 00.00

ASTESYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin