Popüler bir instagram kullanıcısı olan Animeboy, gerçek hayatta sosyal fobisi olan, en ufak şeyden kaygılanan ve insanlarla rahatça iletişim kuramayan biridir. Platonik olarak aşık olduğu kızı instagram üzerinden takip etmesiyle işler karışmaya başl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
animeboy Merhaba. Benim adım Jeon Jungkook. Çizimlerde gördüğünüz çocuk benim.
Geçmişte yaşadığım bazı şeylerden dolayı sosyal fobim olduğu için, şimdiye dek size gerçek yüzümü hiç gösteremedim. Gerçek hayatta da kılık değiştirdiğim için insanlar beni tanıyamıyordu. Buna inanmayabilir, kurgu olduğunu veya dikkat çekmek için yaptığımı düşünebilirsiniz. Bu size kalmış bir şey, fakat ben içtenlikle gerçeği söyleyerek kimliğimi ortaya çıkarıyorum.
Bu durum yüzünden daha önce zorbalığa uğradım, kimliğinin ifşa edilmesi üzerine tehdit edildim, hakaretler işittim. Ve artık tüm bunlara bir son vermek istiyorum. Çünkü artık eskisi kadar korkmuyorum.
Ailem, arkadaşlarım ve özellikle de sevgilim @goddessrisus sayesinde artık daha cesur, daha pozitif biriyim. Sosyal fobimin tamamen geçtiğini söyleyemem, sonuçta bu zaman alacak bir şey. Hâlâ bir şeyler hakkında kuruntu ve takıntı yaptığım oluyor. Kalabalık ortamlarda uzun süre kalamıyorum. Ama en büyük adımlarımı şimdi atıyorum.
Buraya çok daha fazla şey yazabilirim. Acıklı hayat hikayemden bahsedip bana acımanızı sağlayabilir veya yapmak isteyip de yapamadığım tonlarca şeyi yazabilirim. Ama bunu yapmak istemiyorum. Yalnızca kısa ve öz olarak kendimi sizlere açmak istedim.
Tanıştığımıza memnun oldum. Şu ana dek beni destekleyen herkese çok minnettarım. Umarım durumumu anlayışla karşılar ve bundan sonra da sanatımı desteklemeye devam edersiniz.
İnstagram'da yaptığım paylaşımdan yalnızca birkaç dakika sonra, okul kürsüsüne çıkma sırası bana gelmişti.
Ellerim terliyordu, nefesim düzensizdi ve içimde patlamaya hazır bir bomba var gibi hissediyordum.
Hyemin elimi sımsıkı kavradı ve bana güven verircesine gülümsedi.
Ben de ona gülümsedim. Üzerimizdeki siyah mezuniyet cübbesi ve cap'ler beni duygulu hissettiriyordu. Koskoca lise sonunda bitmişti.
Hyemin ile birlikte sahneye ilerledik ve kürsüye çıktık. Okulumuzun geniş bahçesine kurulmuş sahnenin önünde toplanmış olan kocaman kalabalık, bana yabancı gözlerle bakıyordu. Bazıları ise Animeboy olduğumu çoktan anlamış veya fark etmişti. Ama Jungkook olduğumu fark edebilecek biri olduğunu sanmıyorum. Sanırım Hyemin bunu yapabilen tek kişi olarak kalacaktı.
Kürsünün dibinde durup, mikrofona odaklanmaya çalıştım. Onca insana bakmak korkutucuydu, kalbim tekliyor ve yanlış bir şey söylemekten veya bir şekilde kendimi rezil etmekten korkuyordum.
