İsmim, kaderim
Ben Hicran..
Ayrılığın en güzel gerçeğiyim...
~
Ayrılık beni hapsine alırken bu kez bu kadar canımı acıtacağını bilemedim.
Ben yapamam
Korkuyorum!
Daha kendimi babamın öfkeli bakışlarından koruyamazken, o heybetli adamdan çok korkuyo...
Size büyük bir Töre kitabı ile geldim. Öyle eskiler gibi ezbere bildiklerinizden değil..!
Buraya başlama saatinizi bırakırmısınız?
Ama bölüme başlamadan önce söylemek istediğim sonra beni yargılamanızı istemediğim bir konu var...
YAZIM HATALARI
bunlar ilk bölümlerde karşınıza çıkacaktır. DÜZENLEME YAPILMADI. Düzenleme yapıldığı zaman bunu Bölümün yanına DÜZENLENDİ olarak belirteceğim O yüzden büyük tepkilerden kaçının. Bunu önceden belirtiyorum
İyi okumalar efendim... ❤️
🥂🥂🥂
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mutluyum.. O kadar mutluyum ki anlatamam. Mutluluk sebebim iki gün önce aldığım benim için yıllarca değeri olacak, manevi değeri kalbimin her köşesini kaplayan kolyeydi.
Hayatımda bir ilkti o..
Babam,bana ilk defa bir hediye almış ve benim kalbimdeki tahtını dahada yükseklere çıkarmıştı. Öyle sade bir kolyede değildi.
İçinde hayatımda en çok sevdiğim minik bir balon vardı. Kolyem altınken içinde minik mavi bir balon oluşu beni ağlatmıştı. Ahh tabiki babamın karşısında değil! Onun karşısında böyle bir harekete teşebbüs bile edemezdim.
Şimdi ise bahcede çardakta oturmuş kolyem ile uğraşıyordum. Bol gülümsemem ile kafamı kaldırarak gözlerimi etrafta gezdirdim. Koca bahcemiz çalışanların koşturması, miyase yengemin emirleri ile çınlıyordu. Neymiş her yer temiz olmalıymış. Çokta tın. Ben mi?
Ah ben, benden iyisi yok ! Keyfim yerinde, babam bana kolye almış dahası içerisinde en sevdiğim balon varken Çok mutluyum çok.. Kimse keyfimi bozamazdı. Yengemin öldürücü bakışları bana dönerken kıkırdayıp omuz silkmekle yetindim.
"Kız hicran gelipte yardım etsene bize. Bak bak sırıtıp sırıtıp duruyor anladık çok sevdin kolyeni, aşk yaşıyorsun. Ama artık bize bir yardım etsen ne güzel olur çiçeğim"
Çiçeğimmi?
Bu kadın beni nereden vuracağını biliyor. Çardaktan kalkarak ona yöneldim. Evin işine el atmasam olmazdı. "Peki yengecim ne yapmamı istersin?" "Ahh börek yapsana nolur çok canım çekti"
Nee? bu kadın midesine aşık. "Hani iş tutacaktım?" "Sen boş ver işi zehra yapar. Sen bir börek yapta midemiz bayram etsin"
Zehra,Küçük kardeşim bıkkınlıkla soludu. "Abla kurtar beni. Bütün konak temizlendi dahada beğenmiyor yengem" Yengem gözlerini kısarken hemen çirkefleşmişti.
