Race Track of Love (RP SERIES #1) [COMPLETED]

♤Thirty-Five♤

Callirrhoe Titania Albertine

Bago pa ako makalabas ng plane ay narinig ko na ang malakas na tunog mula sa palasyo. 'Yon yung tunog na gusto ko noon dahil sa twing tutunog 'yon sa buong palasyo ay malalaman nila na nandito na ang prinsesa nila at masaya ako noon sa titulong 'yon. Pero ngayon? Hindi ko alam. Hindi ko na gustong bumalik pa sa lugar na ito pero heto ako at gagawin ang lahat para kay Kaizer.

Before I feel the ground someone offers his hand on me but I didn't doubt to ignore who it is. I saw my family looking at me wearing their most disappointed stares. And what I only hear is just the loud marchs of soldiers with me.

"Bienvenue ma fille rebelle." Empress Vera said to me. And yes, 'yon na lang ang tawag ko sa kanya dahil hindi na sya isang ina sa akin. Masyado nyang pinangatawanan ang pagiging Empress kaya ibibigay ko 'yon sa kanya. Mas pinili nya ang kapangyarihan kesa sa sarili nyang anak.

(Welcome back my rebellious daughter.)

"Bonjour ma méchante mère." Matigas na sabi ko sa kanya at ibinigay ang pinaka malamig kong titig sa kanya. Ni hindi ko naramdaman ang malakas na sampal na ibinigay nya sa akin. Mas masakit pa ang ginawa at ginagawa nila sa akin ngayon kesa sa sampal na 'to.

(Hello my evil mother.)

"Bring her to her room and dress her the best dress." Utos nito sa mga kasama kong babaeng alalay. Nauna na akong naglakad at dumeretso sa kwarto ko.

"Princess Titania your organic bath is now read-"

"Laisse-moi tranquille!" Malakas na sigaw ko sa kanila kaya nagmamadali silang lumabas ng kwarto ko. Inilibot ko ang buong paningin ko sa buong lugar. Everything here is expensive pero hindi ako noon mabubulag. Lumapit ako sa salamin na nandoon at walang alinlangan kong ibinato ang pinakamalapit na vase sa akin. Agad 'yong lumikha ng malakas na ingay kaya pumasok ang ilang sundalo na nasa harap ng kwarto ko. Hindi ko sila pinansin at naisubsob ko na lang ang mukha ko sa dalawang palad ko at hindi ko na napigilan ang sarili ko na muling umiyak. Wala akong kahit na anong galos pero si Kaizer naiwan sya doon at alam kong nasaktan sya at ako ang dahilan.

(Leave me alone!)

"Titania iha." Bago ko pa malingon kung sino 'yon ay naramdaman ko na agad ang yakap nya.

"Momma." Nasabi ko na lang saka ko saka ko ginantihan ang mahigpit nyang yakap. Sya ang itinuturing ko na lamang na ina sa palasyong 'to.

"Don't cry iha. Everything will be alright."

"No Momma. I don't know what to do now. I leave the man I love and I don't know if I can still go back for him."

"Do you really love him?" Tanong nya sa akin saka sya kumalas sa yakap sa akin.

"Of course bu-"

"Then go back for him."

"How can I do that? Makakatakas pa ba ako sa pamilyang 'to?" Tanong ko sa kanya.

"Huwag ka nang tumakas iha. Kung mahal mo sya ipaglaban mo."

"But I don't know where should I start."

"Always remember the reason of your fight Titania. And you will know the way."

"Isa lang ang alam ko at 'yon ay ang mahal ko sya at handa akong iwan ang lahat ng meron dito para sa kanya."