"Bu gece bizim" Bölüm 29

691 15 4
                                    


  Ali bir ara neşeli bir şarkının çaldığını duydu. Evet, Zaz'ın je veux'unu çalıyorlardı. Ne kadar zamandır dans ettiklerini kestiremedi. Kaç şarkı geçmişti acaba?

"Ayşe?"

  Ayşe kafasını kaldırıp Ali'ye baktı dalgın bakışlarıyla. Onun da farkında olmadığı belliydi.

"Geçelim mi masaya artık. Şarkı çoktan değişmiş sanırım."

  Ayşe şarkıya kulak kesildi.

"Ne zaman değişti?"

  Masaya yürürlerken Ali saatine baktı:

"Sanırım yirmi dakika önce değişmiş."

"Ciddi misin? Hiç duymadım."

"Ben de. Hadi kalkalım, geç oldu seni bırakayım."

"Bu gece seninle kalacağım Ali."

"Nasıl yani?"

"Seninle kalacağım işte."

"Baban Yaseminlerde kalmana izin vermiyordu artık ama?"

"Bu sefer izin almayı başardım."

  Ali şüpheyle baktı Ayşe'ye. Önce şirkete gelişi şimdi de dönmeyişi. Bir şeyler dönüyordu, farkındaydı.

"Ayşe ne olduğunu anlatacak mısın artık?"

"Bir şey olduğu yok Ali. Kalmamı mı istemiyorsun yoksa?"

"Bunu kastetmediğimi biliyorsun."

"Sen hep demiyor muydun seninle geçireceğim bir gece ve birlikte uyanacağımız bir sabah düşlüyorum diye. İşte o geceyi ve sabahı daha fazla beklemek istemedim."

" İşte sorun burada zaten. Bugün hayalini kurduğumuz her şeyi bir anda yapmaya çalışıyorsun. Birlikte el ele korkusuzca yürümek, buraya birlikte gelmek, birlikte kalmak... Bir şeyler var. Saklama benden sakın!"

"Aşk olsun Sevgilim! Ne olabilir ki? Dediğim gibi ertelemek istemedim sadece."

"Bak Ayşe ayrılmakla ilgili bir düşüncen varsa aklından bile geçirme."

Ayşe afalladı bir an. Ne diyeceğini şaşırdı. Anlamış mıydı Ali? En azından bir şeyler sezinlediği belliydi.

"Ali, ayrılalım biz olamayız desem gitmeme izin verecek misin?"

"Asla!"

"Biliyorum. Bunu bildiğim halde öyle bir şeyi neden yapmaya çalışayım? Gitmeme izin vermezsin ki"

Ayşe'nin gözleri doldu. Kendisini mi kandırıyordu yoksa Ali'yi mi?

"Unutma, birbirimizi sevdiğimiz sürece asla gitmene izin vermem!"

"Unutmam Sevgilim." Dedi Ayşe süzülen bir gözyaşını silerken.

"Ama sende bir şeyler var Ayşe bunu da farketmediğimi sanma."

Ayşe sessiz kaldı, konuşsa ağlayacaktı çünkü.

"Gerçekten gitmeyecek misin bu gece Sevgilim?" diye sordu Ali.

"Hayır, bu gece bizim" dedi Ayşe gülümsemeye çalışarak.

  Ayşe'nin her zaman babasından korkan ürkek hali yoktu üstünde. Ali bunun farkındaydı. Bakalım ne çıkacak bunun altından diye düşündü. Beklemekten başka çare yoktu. Şimdiyi yaşamak en iyisiydi. Ayşe bu gece onun yanında kalacaktı ve bu müthiş bir haberdi. İçi içine sığmadı. Ayşe'nin elini tuttu, öptü.

BİR ÖMRÜ BİR AŞKA ADAMAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin