My Legendary Ace

Chapter 52

ASHERTELLE HINA'S POV

Nagpatuloy lang ako sa paglalakad nang may naalala ako, yung paborito ko kayang kainan ng ramen ay buhay pa?

Haaaay how I wish I am with my man kaso his currently doing his job to that Thalia. Alam ko kung anong sekreto ng babaeng yun.

Napabuntong hininga ako its been six years mula nang mawala ako rito sa mundo ang laki ng pinagbago although kagaya ng dati noong bata pa ako ganito rin ang itsura.

"Lady! Ganito diba dati ang Alacia puno ng ilaw! Wow! Naibalik na talaga ni Beast ang dati!" Napangiti ako aa sinabi ni Zadkiel.

Tumalon talon silang dalawa sa unahan ko. Nasa ulo ko naman si Prince na nakasampay.

Rainy days is near dahil malamig na ang simoy ng hangin at nagsisimula ng lumamig ang panahon.

Buong gabi naming nilibot ang Alacia. May hindi pa natapos na mga gusali at bahay.

And I saw couples. Napailing nalang ako kahit gabi may nagd-date pa rin. Iba talaga ang nagagawa ng pagiging malaya.

Umupo ako sa isang bench at hinayaan ang tatlo kong immortal companion na maglaro.

What a cold night indeed. Haay ano ba ito nagdadrama nanaman ako. Kung sabagay eh pang dalawang linggo ko palang dito sa mundo. Naninibago pa ako.

Remembering my past makes me stronger. Nawala man ng maaga ang mga magulang at tumayong magulang ko masaya parin akong nabuhay ako.

I am now an immortal dahil nga 300 years mula nang ako ay isinilang ni mama.

"Lady? May problema ba?" Tanong ni Zandalphon na nakatayo sa harap ko.

I just smiled. Hindi ko siya sinagot. This companion I have knows me well.

Tahimik kong pinagmamasdan ang tatlo. Napangiti ako watching them playing shouting in glee and happiness makes me contented.

Sa kalagitnaan ng pananahimik ko ay tunog ang techno phone ko.

"Hina! Balita ko sinikmuraan mo si Rexous! Sorry hindi kita nasamahan. Ayaw na akong umalis ng anak ko eh"  bungad ni Pele.

"Yeah, haha I got mad. Nainis ako sa syota niya kuno" sagit ko.

"HAHAHA! As I thought sige Hina. Feel relax. Goodnight. Busy kami bukas hindi kita masasamahan"  paalam ni Pele sa akin.

This man really change. I smiled.

"No problem. Tatambay lang naman ako eh" sagot ko bago ko pinatay ang tawag niya.

Napabuntong hininga ako ulit. This life is too free. Parang walang paghihirap na nangyari. Dahil walang katao tao dahil malalim na ang gabi, I freely let my power out.

"Lady, your immortal form is really beautiful and fascinating to see. Bakit ayaw mo na ilabas ang immortal form mo pag daylight? You should be proud" sabi ni Sandalphon

"Hindi naman pwede na ganun eh. I will become a threat pag nangyari yun. Baka ang magiging tingin nila ay madodominante sila ng gaya ko hindi yun maganda so I will stay as mortal form" sagot ko. Nanatili kaming lahat na tahimik. Watching them playing.

Biglang pumasok sa isip ko yung sinabi ng Thalia na yun na isusumbong niya ako sa papa niya.

Her family and clan had a dark secrets. Hindi pa rin ba nila alam na may alam na si Rexous sa bagay na yun? Well there is no problem with that I am all prepared to fight.

Tinignan ko ang oras sa public giant clock. Its already 11:49pm in the evening napahaba ang tambay ko rito sa park ah. Time to go home.

"Guys tara na uwi na tayo." Tawag ko sa tatlo na walang kasawaang naghahabulan. Mabilis silang sumabay sa akin nang maglakad na ako pabalik.

Napasimangot ako nang maalalang malayo layo pala itong park mula sa bahay.

But its okay ako lang naman ang taong pagala-gala ngayong gabi kaya walang problema dahil walang mananakit sa akin or what so ever.

Tahimik kaming apat na binabagtas ang daan pabalik sa bahay. Walang nakakaalam na may nakatira sa bahay ni Papa. They thought may ghost na nakatira kaya may ilaw minsan. Haha!

Ang lalim na ng tulog ng mga tao. Siguro kung magaamok ako rito wala silang pakialam.

Lahat ng kabahayan rito looks so peaceful. Hindi gaya dati yung naglalakbay pa ako kita ko lahat ng mga paghihirap at pagmamakaawa ng mga tao na kinuha ng black hands.

Swerte nalang ng mga taong nakasurvive ngayon sa "Count".

Maswerte kami ni Pele dahil hindi kami na sali yun nga lang nagkaroon kami ng masalimuot na kahapon dahil kay papa at sa kasakiman niya.

Habang naglalakad kami mapasulyap ako sa mansion ni Papa sa gitna ng Alacia.

Hmmm? Maybe I should pay a silent visit to my man. Mukhang napasobra ako sa panununtok ko sa sikmura niya.

I carefully teleported myself in the mansion's veranda sa mismong kwarto niya.

Naramdaman kong sumunod ang tatlo sa likuran ko. Wala silang imik dahil alam nila kung ano ang gusto kong gawin.

Umupo ako sa may ledge ng veranda. Kita ko siya sa loob na malalim ang tulog nakadapa at ang mukha ay nakaharap rito.

"You looks so peaceful, Rexous. I wish I can be with you" mahinang bulong ko.

Gusto kung haplusin ang ulo niya gaya ng dati pero hindi muna sa ngayon. May sarili siyang misyon.

Nakita ko ang Ace sword niya. Sa tabi ng kama niya I silently summon it.

"Hello Ace sword. Its been a while since I touched you." Sabi ko at niyakap ang sword.
Pero nagulat ako sa naramdaman ko its power is decreasing. So meaning they both need their Ace compatible mate which is me.

Kawawa naman silang dalawa ang kapangyarihan nila ay unti unti nang humihina dahil nawalay ako sa kanila pareho.

I'm sorry...

-------