အသြင္ေျပာင္းလူသားႏွင့္ခ်စ္ကြၽမ္းဝင္ျခင္း (Myanmar Translation)

Chapter 30

Zawgyi
Chapter 30
(ဦးေႏွာက္စားသည့္ျပႆနာမ်ား)

"ခိုင္ဖုန္း မင္းျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ့ေတာ့!မေကာင္းေတာ့ဘူး ေျမေခြးအိုႀကီးက ႐ွန္း႐ွန္းနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့အခ်က္အလက္ေတြကိုအကုန္ဖြင့္ခ်ပစ္လိုက္ၿပီ!အခုအေျခအေနက အရမ္း႐ႈပ္ေထြးေနတယ္"
မုခ်န္၏ အပူမီးေတာက္ေနသည့္ခပ္ေလာေလာအသံက ဆက္သြယ္ေရးစက္ထံမွထြက္ေပၚလို႔လာသည္။

ခိုင္ဖုန္း လူငယ္ေလးရဲ႕အိပ္ေမာက်ေနတဲ့မ်က္ႏွာႏုႏုကို ေခတၱၾကည့္ကာ ခ်ီတံုခ်တံုျဖစ္သြားေတာ့သည္။
လီပိုင္က တစ္ေယာက္ထဲရွိေနတာေၾကာင့္အထီးက်န္တယ္လို႔ခံစားရၿပီးငိုတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္မလား?
သို႔ေပမယ့္.....သူ႔ မသိစိတ္က လူငယ္ေလးကိုထားမသြားဖို႔ရာျပင္းျပင္းထန္ထန္သတိေပးလို႔ေန၏။

ခိုင္ဖုန္း ေခါင္းအသာယမ္းလိုက္မိသည္။
သူ စိတ္ေလးေနတယ္ဆိုတာ 03အႏၱရာယ္နဲ႔ၾကံဳေနလို႔ျဖစ္မွာပါ။
လီပိုင္က အခုေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း႐ွိေနတာဘဲေလ အမ်ားႀကီးေတြးၿပီးပူမေနသင့္ဘူး။
ေျမေခြးအိုႀကီးကိုတားဖို႔ သူျပန္သြားမွျဖစ္မယ္။

သူကိုယ္ကိုကိုင္း၍ လူငယ္ေလး၏နဖူးကိုအသာနမ္းကာ တိုးတိုးဖြဖြေလးဆိုသည္။
"ေ႐ွာင္ပိုင္...မၾကာခင္ျပန္ေတြ႔ၾကမယ္ေနာ္"

................................

လီပိုင္မွာ တိတ္ဆိတ္မႈတို႔ႀကီးစိုးေနသည့္ အခန္းက်ယ္ႀကီးထဲတြင္ တစ္ေယာက္ထဲအထီးက်န္စြာႏိုးလာခဲ့၏။
သူ႔ေဘးမွေႏြးေထြးမႈေလးမွာလည္း လြင့္ျပယ္သြားခဲ့ျပီျဖစ္ကာ ေအးစက္စက္ကြက္လပ္ႀကီးတစ္ခုကသာအေဖာ္ျပဳလို႔ေနသည္။

"Sir...မနက္စာ ျပင္ျပီးပါၿပီခင္ဗ်"
တခါးေခါက္သံတေဒါက္ေဒါက္ႏွင့္ အတူထြက္ေပၚလို႔လာသည့္ အေစခံအိုႀကီး၏အသံက လီပိုင့္ကိုအသိျပန္ကပ္သြားေစသည္။
လီပိုင္ မေန႔ညကအျဖစ္အပ်က္မ်ားကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္းသတိရသြားကာ အခန္းတစ္ပတ္လည္ကို ထိထိပ္ထိပ္ျပာျပာၾကည့္လိုက္မိ၏။
သို႔ေပသည့္ ခိုင္ဖုန္းမွာေတာ့ သူ႔အေတြးထဲကပံုရိပ္တစ္ခုပမာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ျပီးျဖစ္သည္။

ဆိုးရြားလွသည့္ခံစားခ်က္ႀကီးက အစာအိမ္ထံမွေအာ္ဂလီဆန္တိုးထြက္လာသျဖင့္ လီပိုင္ ပ်ိဳ႕အန္ခ်င္စိတ္ကိုအတတ္နိုင္ဆံုးထိန္းကာအခန္းတံခါးကိုဖြင့္ေပးလိုက္ရသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ ခဏေနရင္ ဆင္းလာခဲ့ပါ့မယ္။ ကြၽန္ေတာ္အခုသြားေတာ့မွာေၾကာင့္ မနက္စာ မစားေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ နင္း႐ွီရႊမ္းလည္း ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့မယ့္အေၾကာင္း တစ္ဆင့္ေျပာေပးပါဦးဗ် "